suïcide

het lijkt of ik steeds cirkels maak
rondreizend door verloren land
zonder begin of einde

ik ben voor eeuwig onderweg
en voel me nergens thuis
de vijand sluit mij langzaam in
geen enkel veilig huis

ik dool door dit verloren land
en ken de grenzen niet
ontmoet slechts pijn en het verdriet
van leven

niets voldoet aan de verwachting
geen mens beaamt de zin
van mijn stom bestaan

ik weet het is 'normaal'
en ieder mens vindt hindernissen
maar het blijft raden, het blijft gissen
tot hoever je moet gaan

ik blijf het liefste hier
op deze plaats
niet vooruit en niet achteruit
'k wil niet meer verdergaan

’t geluk dat mij beloofd werd
was al lang geleden op
ik neem deze beslissing
het leven houdt - voor mij althans -
nu en voor altijd op...

Schrijver: joke schilling, 3 november 2005

jokeschillingxs4all.nl

eenzaamheid vastlopen hulpeloos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 779