inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.875):

ruimte

is het voorbij
als de wijzers vastlopen
vast geroest
aan levenloze tekens
het leven - wat is dat eigenlijk -
raast voorbij
ik vang weleens een glimp op
een lichtflits
niets om vast te houden

ik vertraag
het razend verlopen van de tijd
kamer voor kamer
breek ik de stramme geest open
ik open de vensters
en zie een landschap
zonder tijd en ruimte
het binnenstromende licht
biedt een duizelingwekkende ruimte

het is niet voorbij
ik leer me verzoenen

Schrijver: j.bakx, 25 juli 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
31 maart 2013
mooi beschreven deze verandering
Naam:
pelgrim
Datum:
26 juli 2010
ik vind dit erg mooi, dit geschreven gevoel van verzoening.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)