ruimte
is het voorbij
als de wijzers vastlopen
vast geroest
aan levenloze tekens
het leven - wat is dat eigenlijk -
raast voorbij
ik vang weleens een glimp op
een lichtflits
niets om vast te houden
ik vertraag
het razend verlopen van de tijd
kamer voor kamer
breek ik de stramme geest open
ik open de vensters
en zie een landschap
zonder tijd en ruimte
het binnenstromende licht
biedt een duizelingwekkende ruimte
het is niet voorbij
ik leer me verzoenen
Geplaatst in de categorie: filosofie