Alle inzendingen over Veen

In oudhollandse binnensteden- grachten werd stuksgewijs de waar aan wal gebracht verscheept in tonnen, winkelloos bewaard bij hoogvlietkademuren op de dijk in nettorama opslagmagazijnen verkraamt men 's anderendaags de bruto mix grossiert een kruidenier in grutterswaren en sligroot een drogist tot jumbomarkt een superdeal met…

Laten we gaan struinen in het veen onze weg zoeken tussen veengras en modder op verende turfpaden steun aan de wallekant en aan elkaar Laten we nat van de regen tot de enkels wegzakken in een zompig land bij een schraler wordende zon in de stilte van de namiddag met alle poriën open en je zintuigen op scherp niets anders ervaren dan…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

De nevel dempt alle geluiden, het wordt kil in het ven, nog even en de klok gaat luiden, dan wordt het stil in het ven Nog even en de zon gaat dempen, duisternis in het ven, ik begin te lopen, snel weg van hier, van wie ik ben.…

boven het zwarte ven dansen twee paar libellen in 't rond met haakse vlucht, omarmd door stil, roestig veen zometeen zal het lijken of dit nooit bestond ze dollen nog wat doelloos en gaan weer heen…

De zilverreiger wordt weerspiegeld in het ven. Dubbele schoonheid.…

Die de grens van oudjaarsdag Al een dag naar voren Hadden gehaald om Ongestoord hun achterlijke Gang te kunnen gaan Verleggen nu opnieuw Een grens door na een Redelijk milde straf De burgemeester te Gaan bedreigen - Heldhaftige brief, Branieachtige toon Maar de naam van de Afzender vermelden is Voor zulk volk Blijkbaar…

Het Lange Ven ------------- De bossen gerooid, De slenk van het Lange Ven: Herschep het landschap. Uitkijktoren ------------ De uitkijktoren: Weids zicht over het Maasland. De kerktorens wiegen. Het Quin -------- Schotse Hooglanders Spiegelen zich in het ven. Een voorbeeld van zen.…

Onder blauwe lucht de Oisterwijkse vennen: gordel van smaragd.…

wa- ren geschreven Dan de puntjes op de 'i' om te publiceren Jan van Veens imposante stem droeg voor Luisteraars aan de radio gekluisterd Met dichtbundels, bij kaarslicht Begonnen mensen zelf ook te schrijven Gedichten van aanvaardbare kwaliteit Acceptabel en Niet zelden van bovenste plank Jan van Veen: eeuwig voortlevend in zijn…

Voor Date Luisteren zal ik, Luisteren moet ik, Luisteren wil ik Om je beter te verstaan Je bent zo dichtbij En toch hoor ik je niet, Hoor ik niet wat je zegt Althans niet wat je bedoelt, Afstand zo klein en toch Ben je eindeloos ver bij Mij vandaan, En zal ik op de vierkante Centimeter naar je moeten Luisteren, wil ik…

Waar je mee ingevlochten bent En waar je elke week naar uitziet Van je wordt weggenomen Voorbij zijn alle dromen Die warme stem Ja die van hem Je hoorde hem zo graag Zo warm en laag Weerklinkt niet langer in de ether Je wist gewoon niet beter Maar het is nu voorbij Voor jou en mij Ik voel me nu al zo alleen Zonder dat uurtje Jan van Veen…

je benen vlamden op heb de mooiste stronk getrokken uit het veen je vormen uit het natte hout gesneden je benen vlamden op langs jaarringen van generatieslang geleden het hoofd met lange haren mocht ik tot het laatst bewaren met de kleinste guts heb ik je trekken rondgelijnd ogen in verwondering gebogen het veen heeft jou…

de zon die door het hoornvlies brandt, de klei, het veen, het water en het zand; het landschap neemt veel ruimte in, veel meer dan de persoon die ik bemin. De onrust en de woede en het domme wachten en alle onuitsprekelijke gedachten, want ongenadig slaat de liefde toe, bijtend als een zuur, wat ik ook doe.…

(in memoriam Bergman, 1921-2009) Boven het oppervlak hangt de maan. Niets of niemand laat zich zien; geen rimpeling in het water, geen ree die zich komt wassen, geen zwijn dat drinkt. De vissen zijn moe of verschuilen zich. Ook zij weten niet dat hun wereld een dode lampion weerspiegelt. Alleen mijn kijken hier verandert de natuur.…

P.Mondriaan (1872-1944) 't Mölnven zeggen ze hier ter plekke ooit op doek vereeuwigd door Piet Mondriaan misschien wel als een eerbetoon aan dit nog altijd fraaie stukje Twente…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen. Munnekemoer zo ver je kunt kijken velden en weiden en ergens daar door stroomt de Runde daarmee begon de Ruiten…

Eibergen wie heeft ooit die plaats Eibergen genoemd in de Achterhoek wie dacht ooit voor het eerst en hoe kon het blijven: Eibergen in de Achterhoek ooit achteloos zeg je eens iets dat is er iemand van de bakker hij is van achter de dijk en zij woonde bij dat ven en diep door het veen van Drenthe liepen de vaarten en liepen…

tevreden neem ik een hap ven mijn bruine boterham belegd met kaas denk er niet eens bij na is dat zo gewoon………. zeg nou zelf met zoveel honger elders op de wereld? is dat zo gewoon.....…

Die uit het heelal geboren Door licht van zon en maan Op zand en veen tot wasdom kwam Prijst elke dag het nieuwe ochtendgloren Nu de hem door anderen toegedachte tijd Is voorbijgegaan…

Vijf dagen ploetert hij als metselaar maar in het weekend tovert deze man, dan pakt hij uit als voordrachtskunstenaar met parodieën op Van Veen of Kan. Hij rapt zijn teksten, maakt een klucht op Claus en dan, is daar dat daverend applaus!…

Dit gedicht is getiteld twee woorden per regel Hij gooide de vaas in ze ven stukken En nu vermoed ik dat u denkt: "Dit gedicht klopt niet! Dat woord is zeven en niet ze ven. En hoezo twee woorden per regel? Je wijkt nu al af! Wat is dit voor een snertgedicht? Dit flutgedicht gaat helemaal nergens over!…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

voor Herman van Veen niemand wordt gemist zegt men ietwat benepen maar men blijft namen strepen zodat 't stiller wordt en je denkt dat je iets mist doch als je je vergewist weet je het beslist niemand wordt gemist…

't Komt zoals het komt, Je weet immers niet beter - Dagen bitter en zoet, Alsof wat dan ook Er nog toe doet - De stroom van die rivier Hou je toch niet tegen, Valt het goed, lach dan maar Valt het tegen, laat dan Je tranen gaan ook al hoort Het niet, het huilen van een man; Je leven is een avontuur, Het eind meest ongewis,…

Het oude café gaat sluiten, dicht moet het -- van de nieuwe wet.…

Hij was er zelf niet langer voor beducht Het einde kwam voor Friso Wiegersma Hij laat ons dichtbeschreven vliegers na Soms triest, soms jolig, in de avondlucht Bij slager Van der Ven kun je niets kopen Zij zijn wegens familieleed niet open…

Al jaren scoorde Claudia successen Ik kende haar slechts van DWDD Maar nu zag ik haar Teerling op tv En heus, ze wierp waarachtig louter zessen Ze is talentvol, expressief en echt Van Veen schonk haar de Davidsring terecht…

Spelend aan mijn moeders hand Met klompjes aan door ons mooie drentheland En turfjes dragen uit het veen Met alle soorten vogels om ons heen Met koetjes in de weide Over onze mooie heide Ik zong altijd het mooiste lied Ach moederlief vergeet mij niet…

mijn handen hebben ver gegrepen medespelers coryfeeën aangereikt vastgeklampt aan boerenwagens spruiten van bevroren akkers geplukt nog lees ik al die namen in het dode vel maar spoedig zullen ze van mij vervreemden de geur van ’t veen en smeulend hout…