Alle inzendingen over Vogelvlucht

alles lijkt nietig op haast aanraakbaar niveau jij vliegt erboven…

Erosie Het regent woorden in een onbegrepen woud de modder spoelt weg. --- Vondelpark Verduisterde maan schijnt in het Kattenlaantje stil valt er een traan. --- 31 april De tuin schiet in bloei moederlente spreidt haar vleugels de sneeuwuil blijft thuis. --- Vogel Kwinkelerende haiku gebouwd uit woorden wiegend op de…

Vrijgevig vlucht in de gure noordooster boven Golán een vn-gezant een koerier als symbool van licht en van vrede Gedwarsboomd door tientallen dronebardementen en honderd hamastunnels, ondergelopen Panta rhei panta rhei in de goot van de dood, door Gaza's puinhopen een streepje licht Uit Pisa komt de inquisitie voorbij woordwaaiend…

Elíme gaat naar haar vriend in wonderland waar alice woont, dat weet toch iedereen en wie die ridder is zeg ik meteen die strooit met euro's uit de vrije hand Zo zijn er van die radicale dagen moments in love, waarin de nachtwind hangt die als we thuiskomen de geur verdrijven en niet per se om moeilijkheden vragen O achahbar enigma…

Zwaluwen gieren de zomer in vogelvlucht rakelings voorbij…

na een gebed in de lucht sterft een muis gezegend en geklauwd in vogelvlucht…

gans hoog in de lucht in vogelvlucht naar voren drijven de wolken…

Het leven lijkt een vogelvlucht, handen voor de ogen razendsnel vooruit. Zwevend op de adem van jouw zucht, kijk ik al naar de dag van morgen uit.…

het leven draagt me op haar rug van ‘s morgens heen tot ’s avonds terug langs zilveren rivieren door dalen over bergen hoog verschijnt onder de regenboog voorbij de populieren de jonge aarde fris en groen de ranke rozen vermiljoen en roze gladiolen de zonnebloemen in het goud het koren waar een iris blauwt en purperen violen de lelies…

het droge land van talloze wijsneuzen die constant wezen naar steeds dezelfde kant de aarde was gebarsten toonde haar dorheid in tal van scheuren door een immens verlies van kracht in verbondenheid daar waar het laatste groen verbrandde aan boom en struik vocht men zelfs om schaduw voor ieder stukje onbeschermde huid in snelle vogelvlucht…

Vogels vliegen in de lucht Als ik weer in gedachten vlucht Vogelvrij vliegen levenslang Gedachte vrijheid duurt nooit lang.…

in vogelvlucht, dus onbegaan met mijn aanwezig verlangen vlucht zij weg van mijn tederheid ze laat zich niet in mijn ziel vangen en worden mijn woorden allengs verzwegen dwingende gedachten gaan op de loop terwijl het mogelijke messcherp wordt ingesnoerd ik word door mijn eigen verwachting gevloerd het zijn zo van die momenten waarvan men…

Laten we gaan Laten we vertrekken geen eind, geen doel We volgen de vogels en zien wel waarheen we trekken En de vogels vliegen die kant op, dus daar is waar we gaan…

Zouden de meeuwen Met hun kleine oogjes Al hebben geweten Dat wij de boot genomen Vakantie gevierd Op de boot terug Foto's genomen Poster gemaakt Op de deur geplakt En telkens vele oogjes Die kijken hoe wij naar binnen gaan En weer naar buiten Weten dat jij snel dood gaat…

Ik zweef hoog in de bewolkte lucht, en bekijk alles vanuit vogelvlucht. Mensen kijken niet echt naar elkaar, ze kijken om je heen en groeten maar Regen of de tranen men ziet geen verschil, de wereld is vaak hard,koud en kil. Ze zien enkel van het masker de glimlach zodat ze denken, die heeft een goeie dag.…

[Haiku] Een vlucht flamingo's - het hemelsblauw kleurt roze als de dageraad. (Verschenen in het boek 'Dieren - verhalen en gedichten over dieren en trawanten' van Uitgeverij Kontrast i.s.m. de Gelderse Schrijvers Kring, n.a.v. een in 2010 gehouden schrijfwedstrijd rond dit thema)…

Hij is gegaan, uit vaste vorm verdampt. Zo als de regen op het land wordt ook hij op de lange duur een deel van het geheel, een deel van de natuur. Hij is het gras,de bomen in de wind, de bloemen,die je 't mooiste vindt, de vogels in de lucht en hun gezang, de wolken en het water, zonsondergang. En hij is ook de tranen op je wang,…

Tragisch langzaam Gaan de dagen Dodelijk De stiltes om mij heen Tijd genoeg Om af te vragen Wat is mijn lot Hoe zwaar mijn steen Wat mag ik Van mezelf verwachten Loodzware vrachten Vol angst en pijn Slopende dagen Eenzame nachten Weer lang alleen Te moeten zijn Gedoofde vlam Verdoofde massa De tijd gaat slepend Overal door De dag…

zullen we als ik je ooit nog zie het leven waarin ik je nauwelijks zag in vogelvlucht overdoen zodat ik jou echt ken, en jij mij of ken je nu vanwaar jij bent mijn lach mijn traan, mijn hele wezen zullen we dan eens praten elkaar echt ontmoeten samen lachen alles inhalen wat we hebben gemist zul je mij dan begroeten met heel je…

Ik wil vliegen als een vogel me echt vrij voelen niet meer gevangen en als ik mocht vluchten dan als een vogel het liefst als een meeuw met een smartelijke schreeuw!…

Jij vloog weg van mij op geen vleugels gedragen, onze vlucht was voorbij in de dood verslagen. Nog in het winterlicht een toekomst beloofd. Met de lente in zicht, nieuw licht al gedoofd. Nu ben ik vleugellam, poets geen veren meer. Toen jouw einde kwam, stortte ook ik hard neer.…

Met de lift gingen we pijlsnel naar boven We konden onze ogen nauwelijks geloven Daar lag den Haag-met-Haagse-Toren aan onze voeten: Gebouwen reuze-hoog en ook op 'Madurodam'-formaat Ik ontdekte de brede straat waar ik ben geboren.…

misschien droomde je toen je lijf niet meer van jou was misschien droomde je al voordat broze botten braken je hart haperde nauwelijks kloppen kon misschien droomde je pas toen je ogen naar binnen keerden en braken de vogel zijn machtige vleugels spreidde hij je meenam toen je droomde…

Subtitel: Oud & Nieuw Alweer een jaar ver- gleden, weg in vogelvlucht voorbij de tijd gepasseerd in slechts een zucht slecht nieuws afgewisseld met summier goed zonder enige twijfel, nieuws uit ve- le bronnen, overvloed deze echter schaadt de mensen OVERVLOED slechts daarom is het goed, beter, zelfs 't best en wellicht nóg…

Er was eens een man uit Coevorden  Die sinds kort piloot was geworden  En daar hoog in de lucht  Zag hij in vogelvlucht  Al zijn problemen kleiner worden …

als ik over jou vertel zit ik vaak op mezelf te wachten stil starend naar de richting van de wind jij die het eenzame raakt door de woorden van morgen ligt uitgestrekt in verre gedachten ongekend in handen van gisteren en vandaag als ik je tederheid ontvouw in kleine druppels regen zie ik jou mijn glimlach vragen jij die…

stuntvliegers in groten getale bespotters van ruimte en zwaartekracht in slagorde afgezet tegen het grauw van de wintermiddag-hemel zwenkten de donkere eenmotorigen synchroon van links naar rechts van rechts naar links en profil bij het snelle stijgen als messcherpe grijze schijven dan in bijna looping weer omlaag dit alles zonder dat…

de wind ziet ze vliegen de vogels die deinen en wiegen op zijn snaren in de lucht tevreden in vogelvlucht…

een wereld vol gedachtes in vogelvlucht voeren je naar een paradijs een paradijs vol hoop en dromen die werkelijkheid worden in je fantasie…

laat mij maar waaien de wind neemt me wel mee over land en over water op zijn lijnen door de lucht gewichtsloos tevreden in vogelvlucht…