Alle inzendingen over Vrede hoop licht zachtheid

Geest van eenheid, Geest van licht, oeverloos verlangen, wijsheid die de hartstocht richt, juich in onze zangen. Geest van wijsheid, Geest van kracht, leer ons hoopvol leven, toekomst die ons allen wacht, door de Heer gegeven.…

vrede in het licht van hoop, een nietig gegeven blijkt te zijn...…

een glimlach komt op mijn gezicht heb zowaar vrede met mijzelf mijn lichaam ontspant zich in een zachtheid van reine vrede rustig stroomt mijn adem door mijn lichaam mijn hart is aan het ontwaken in een heerlijke ontspanning geeft het mij een gelukzalig gevoel van binnen…

verzacht geen hoop van stenen maar zachtheid van warmte voor het kind dat wordt verwacht…

Voor Dries van Agt is het dag geworden Hij heeft het licht gezien en laat dat heftig stralen vanavond in Rotterdam: "Dierbaren, makkers, vrienden, ik ben Christen, ik ben Europeaan, ik ben Democraat, ik ben ouder, wijzer ik hoop het mee te maken".…

Ik wens je de vrede van maanlichte nachten koel en sereen Ik wens je de zachtheid van een scharlaken valavond warm en troostend Ik wens je dromen vol tere wazen parelende luchten kristallen licht Ik wens je puur geluk bij het genieten van sterren en dauwparels zonnegloed en windverhalen En bovenal wens ik je het levend water…

De lucht ademt onzichtbare beloften. 365 Dagen zonder kaarten of linten verpakt in een ongeopend bundel uitnodigend naar zachtheid verspreid over d' aarde. Een wereld die breekt onder sterrenstof in een moment van onuitgesproken stilte, een fluisterend zuchten van hoop. laten we vrede dromen !…

Een ster, een licht, een lied, wat vrede, wat vrolijkheid voor hier en heden; verbondenheid en vreugd, Gods zegen, veel zon maar ook op tijd wat regen; die kleine ster, dat licht vanbinnen, doet ons in HOOP dit jaar beginnen.…

op een rok met rode en gele bloemen draagt ze het lichte leven op handen omarmt ze de de zachtheid van haar bestaan in het golvend groene landschap beschut de tederheid het broze hart wiegt ze de zachtheid van haar bestaan in het hoge gras kraait het kind de moeder spreidt haar lange arme uit overwonnen door de zachtheid van hun bestaan…

Mijn erbarmen ligt vast in geheel mijn wezen. Mijn erbarmen, ja dat kun je in de houding lezen. Mijn erbarmen spreekt niet alleen in woorden... mijn erbarmen dat kun je voelen: dat zal jóu ook verwarmen!…

Je zult de eerste zijn om te weten dat ik niet meer van je houd zoals de dennebomen hun hardheid verliezen in de zachtheid van hars geuren van hoop en hop verbranden van heksen het herinneren van kussen ontsnappen aan de aarde hemelwaarts gaan en neerslaan op onvermoede, lege plekken…

de ster is een licht het licht voor donkernis in een mens de mens die duizend dingen dacht zou willen droomreizen in een wakende nacht het hemellichaam geeft geen valse schijn wijst naar een kindje klein dwalende groeit er de kracht niet meer alleen het licht verzacht zal dagen van hoop, liefde en vrede dragen…

In mijn vingers voel ik de zachtheid van jouw ooglid en de liefde waarmee ik die sloot Alsof je sliep en ik je weer wakker kon maken Geef me de zachtheid van je ogen terug zodat ik ophoud met huilen…

Uiteindelijk overwint zachtheid. Diamant verandert in steenkool. Waterdruppels hollen rotsen uit. Zonder liefde overleeft geen mens. Zonder menselijkheid geen staat. Zachtheid en geduld van engelen, overwinnen politieke hardheid. Liefde breekt de macht van haat.…

Schemering verdwijnt mijn zijn in niet zijn het felle lichten van mijn hopen dimmen grotere dingen veranderen in kleinere prioriteiten veranderen tussen al dit strijd en gevecht voel ik de vrede en rust ik heb mijn doel bereikt het doel zonder bestemming…

Haar gebod ruist als een bede, En haar wenken is gebod; Voor haar voeten dauwt het vrede, En haar zonen zegent God!…

Hoe goed zou't zijn nu maar te zwijgen al is ook ons geloof zo klein; We mogen hopen dat we krijgen een beetje vrede, vreugde rijgen aan 't snoer van leed en erge pijn en even ook gelukkig zijn.…

Zoute druppels op bevroren aarde brengen zachtheid aan het licht, en geven mijn ziel een stem van pijn die ik te lang bewaarde…

Een eenheid die er dan is en blijft in een tijd van eenvoud en vrede. Een samenleving waar men inderdaad samen leeft, terwijl alle onenigheid onmiddellijk wordt gestaakt.…

begeren Ieder waarderen zo hij of zij geschapen is Geen medeschepsel ooit zou bezeren Dan heerst eens de vrede op aarde gewis.…

Wat hoop ik erg dat weer wat tederheid en vogelenzang je arme hart bereiken. Je was zo eenzaam en verdrietig na alles wat je overkwam dat binnenkort de nieuwe lente misschien ook niet je ziel beroert omdat daar treurnis hangen bleef en veel te weinig licht en vrede.…

Eens zullen we nog eens wat anders horen dan oorlog, ruzie, honger kou, elkaar het licht in de ogen misgunnen. Echte vrede, we hopen erop, dromen ervan, maar dan, We léven toch op hoop?…

in de zachtheid van haar zijn zie ik de onderzoekende blik haar spitse wijsvinger die naar alles wijst wat belangrijk is in deze stilte hoor ik haar stem die vraagt aanvult en die van zwijgen weet als het nodig is we spreken niet alles uit En toch troost me dat zozeer in de lichtheid van haar kamer zij heeft weet van de wisselingen…

Stil staat de magnolia te wachten tot er wat zonnestralen trachten door de wolken heen te breken en kleur en licht doen bloeien. Stil staat de magnolia te dromen tot er wat lieve mensen komen, die door hun glimlach lente worden en vrede en hoop doen bloeien.…

Groen blad, kleur, Licht en lucht Vogel van vrede Meevoerend de olijftak Die hoop en nieuw Leven brengt Dat me dit overkomen mag Aan het begin van deze Nieuwe dag Noorderplantsoen, stad Groningen, 1 november 2012…

Het is niet wat ik dacht: de stilte niet, ook niet het spreken, het verlangen niet, de drukte niet, de zachtheid van de avond. Het is het weer herkennen van de vrede die waait doorheen de herfst en die ons leert hoe we met open handen kunnen leven omdat er telkens nieuwe vreugde groeit.…

De dagen gaan nauwelijks open, ver schijnt het licht echter en houdt zich nog verborgen. Mensen zoeken warmte, aandacht, lezen bitterheid en kou maar wachten op vrede. Wat wanneer het licht nu komen zou?…

met druk en dwang Dwang die volkeren onderwerpt En bezorgt een ware droefenis Ergens klinkt het lied Het lied van liefde en hoop Hoop op gerechtigheid Wat nog steeds niet is…

Tijd van verwachtend komen hoop op verbetering voor vrede vriendschap in mijmerend dromen stil verlangen naar begrip dagen steeds weer eender troosteloos en grauw in wereld vol materie afgunst haat en nijd geef de vrede ban de strijd laat het licht weer schijnen er komt nog zoveel tijd ieder tot steun te wezen in een samenleven die…

ik ga door ochtendgrijs en voel de zachtheid van het land daar komt het licht de dag rolt uit in klare taal ik wacht totdat een enkel schaap nog blatend op de dijk met mij verwacht de najaarsnacht dan vang ik hier het laatste licht vanavond is de zomer ook van mij…