Alle inzendingen over Wohin beibt der Scha

Zonnebloem, schitterend licht Dat deze zomer alle kanten op Spat, het licht doet schijnen Op de donkerste plekken, Zelfs je schaduw is mooi - Als de zomertijd voorbij is Zullen je gele veertjes Roemloos in het vooronder Verdwijnen, maar je schaduw Blijft, en landt rechtstreeks In mijn hart, verlicht mijn Allerzwartste nacht…

Wohin die Vögel fliegen will ich sein in Afrika im Winter im Frühling zu Hause wo ich meinem Geburtstag feiere mit den Meinen. Die Sehnsucht nach weißen Neuschnee, die Düfte im Gebirge Sie bleiben Geburtstaggeschenke wie ich in Freiheit verpackt.…

Zij ligt hier opgerold Haar wervels kreunen Getuigen van de zucht De vloek die verstilt Het lijf dat buigen moet Uit een gestolde pose Een scha(n)delijke metamorfose Van hier naar haar Naar daar…

Boontje komt om zijn loontje, na scha en schande wordt men wijs, maar ik vraag me af, wie er langer lacht, dan die mensen die van onze centen al die weken hebben zitten bakkeleien in het Catshuis!…

Het Belgisch Koningspaar gaf een feest men werd met een koets gebracht Echter sloegen de viervoeters op hol, iets wat niemand had verwacht Wat een scha ze aan kunnen richten, men heeft werkelijk geen idee Maar weinig P K’s zijn er nodig om te belanden op de IC!…

De NAM die er naar aardgas had geboord “Vergoedt de scha tot op de laatste centen.” Maar laat een schade nimmer nooit bepalen Door één die ook die schade moet betalen.…

ben de afgrond voorbij gegaan met gekortwiekte vleugels waar ik vroeger frank en vrij kon vliegen moet ik nu op aarde blijven staan heb met scha en schand de grens overtreden die ongelimiteerde vrijheid gaf nu rest het goede pad een misstap is fataal dan ben ik weer terug bij af…

de wereld in een handomdraai een huis wat geld kunnen kiezen ja dat telt maar keuzes maken hebberig je zoekt de grenzen op van wat er mogelijk is soms krijg je een tik word je op de plaats gezet beseft met scha en schand dat niet alles voor jou is weggelegd leef in zaken die je waar kunt maken met plezier en perspectief heb een…

het duurde lang voordat ik de deuren opende met uitzicht op het leven na jaren drempelvrees kon ik het uitzicht op volwassenheid niet meer weerstaan heb me erin gestort zonder ervaring met scha en schande werd ik uiteindelijk wijs maar de prijs was hoog in het afscheid nemen van mijn zorgeloze kindertijd nog benijd ik dan…

mijn ziel liet zich niet vinden op zolder en later, toen ik voor het eerst besefte dat het huis vele kamers had herhaalden mijn ogen de ononderbrokenheid van het kwaad uiteen gebogen door stilzwijgende schaduwen die mijn onbekend gezicht naar de wind droegen voorbij maanlicht en kindervertrouwen ik zweeg toen alles…

Vogelnebben, hoendertenen, wormen, onkruid, allertier; hagelslag en donderstenen, grijmtauwe, ate en roest, medenen, scha en water, scha en vier: Al zo waar als God, verrezen van de dood, is opgestaan, moet het altemaal, na deze krachtloos op dit koren wezen, ‘t geen de vijand heeft gedaan.…

Uitdagend kruipt zijn blouse los -Verraad hult hem in gulden kleden gebed in`t eeuwig, lengt het heden- onscherp vaarwel in hallo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso -Schuift licht zijn zijde noire aan kant charmeert hem van zijn apropos- ten einder wassend bolster spant Vurig slokt zij dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email…

uitdagend kruipt zijn blouse los -verraad hult hem in gulden kleden gebed in`t eeuwig, lengt het heden- onscherp vaarwel in halo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso schuift licht zijn zijde noir aan kant charmeert hem van zijn apropos ten einder wassend bolster spant zij slokt vurig dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email…

Lachen heeft nog niemand scha berokkend. Stilheid is nu natuurlijk echt niet aan de orde houd je stuur verplicht stevig vast op de weg gericht. Zo de wind waait waaien soms rokjes.…

Immer* en volg ik u niet na met begeerte van uw scha*, maar van zinne om uw minne te verwerven voor* de mijn’. Acht gij dat groot verlies te zijn? Nimfe, gij vlucht al even* stuurs en ik heb de borst vol vuurs. Met een kusje, wil je, blus je dat ten deel en wordt bedankt*. Geef je dan meer als gij ontvangt?…

Hij heeft alleen maar scha' en schand' gebracht, die God ; ons niets dan leed en straf gegund.' Toen schudde 't woord zijn vrije mening uit als donzen verenvlokken in 't gespuis, scanderend zonder vrees en oeverluid : 'Die God is Jezus, ja, Hij stierf aan 't kruis, stond uit de dood weer op en roept - als bruid gekleed in wit - de…

Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen ’t verlangen stijgt om mede te vergaan Doch in de weemoed blijft één lichtje branden, het licht dat w’in de zomer overslaan waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande, rondom de wintertijd om olie gaan…

Wat scha voor de eeuwigheid?…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren, Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.…

¤ 14 september A.D. MCCCXXI ¤ Die datum moet vandaag gememoreerd Daar Dante Aleghieri wordt geëerd Als dichter van de Hel en 't Paradijs Niet in 't Latijn maar - een primeur, heel wijs - In taal door 't volk gesproken in Toscane Men ciseleert in marmer uit Carrara Het meesterwerk Divina Commedia Van Dante Aleghieri…

Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?... Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing, hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken; en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt... Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt mistroostig en gerust, met droeve en staêge…

Mijn dag en was niet oud genoeg, mijn hart en was niet koud genoeg, dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg mijn vree niet breke ... Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd) een vrouw, die, vreemder angst beklemd, oneindig naait haar doden-hemd steke bij steke. En 'k naai mijn eigen weifel-kleed, zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…

Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten, de kudden van uw lust naar laatre stal gemend, en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten, en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten, de diepre vreugde van de winter-landen kent; zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten, en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…

Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen, der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald. Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt, weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen. En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt, 'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle, o mijn…

Balkenende was al met VOC-roem aan het snoeven terwijl Zalm en Wijn stiekem saam zaten te gnuiven maar daar was superkoele Maria van der Hoeven om de heren onverwacht een kooltje te stuiven Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken dat men de klus op bewaarlijke gronden moest…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Het knaapje sluimert! maar de moeder aan zijn sponde Bespiedt de onvaste rust van ’t krank en lijdend kind; Ach, hoe dat hoofdje gloeit! ’t Is alles stil in ’t ronde, Doch in heur ziele niet, die vreest, zoveel zij mint. O God, waar hier op aard wel ’t innigst wordt gestreden?.... Aan ’t kinderziekbed, Heer! Daar buigt ook ’t twijflend…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Arm moedertje is zo allenig, Arm moedertje is zo bedroefd, De Vader, Die zij dankte, Heeft haar zo zwaar beproefd. Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust! Haar huis is…