Alle inzendingen over Zoals poëzie

nasa stuurde eens muziek naar de ruimte voor mogelijke oren misschien zoals poëzie de duisternis in zingt en door de tijd reist langs liefde pijn schoonheid en de dood misschien zoals ze me stil laat staan bij mijn mogelijke oren en zij me beweegt…

Zoals poëzie begint een opwelling in een leegte aarzelend een eerste woord Een primaire zet verschuift het beeld dwingt tot een opvolging beperkt de keuzes Gedachten en vergezichten vinden verbindingen met het onverwachte Veel blijft onbeschreven kleurloos en open ook één snede van de zin vult ganselijk en volleerd.…

poëzie, wollig willen we niet meer dat gehannes in de marge dichten is de toekomst en ik ga naar nederlands.nl ff kijken of daar nog iets te verhalen valt…

als ieder woord een droom zou zijn gegund zou ik maar één woord schrijven misschien zou je me dan zien staan verwonderd om mijn schuilplaats waarin je alles terug kan vinden alles met een begin zoals poëzie of een kleine rivier vol sproeten bij de schoonheid van een zomeravond het dichtbij gefluister van een vlinder die…

knikte wriemelde aan mijn oren en vroeg of je mocht ontwaken in het licht van mijn ogen je nam me voorzichtig bij de hand leidde me door de eeuwige woorden van Jan Hanlo en Andreus en zei : zo meen ik dat ook liefde is ik las en las rook aan rozen en aan lelies liep langs bomen in de wind en terwijl jij me bedekte met tedere poëzie…

Zoals niemand en niets, nergens en nooit. Zoals dit. Zoals jij en ik, ergens en ooit.…

door een enkel beefgebaar dat zich naar buiten buigt ik kijk naar hem en naar de klaarte, rondom verlangen blijf met mijn hart in zijn oude takken hangen terwijl een witte duif de stilte binnenglijdt het is ochtend met donkergroene nagelrand wijst de conifeer omhoog hij lijkt weinig te veranderen alsof tijd zijn geliefde is zoals…

een bootje dobbert stuurloos op de golven wolken pakken zich samen boomkruinen zwiepen heen en weer ze vangen veel wind terwijl het bootje op de golven voort dobbert staan de beste stuurlui aan wal zoals altijd…

zoals je lichaam in mijn zinnen ligt je schouders mijn nachten ondersteunen je driftig bloed de uren sneller laat stromen tot ze na een kort onsterfelijk moment zichzelf verdoven zo laat ik hier en nu jouw stem weerklinken speels en vederlicht maar zonder spreken…

de eerste steen het eerste licht de schemering het duister we vergeten snel omdat het moet zijn het nu blauwe bruine of groene ogen ontwaken sluimeren in eeuwigheid aan de horizon gloort een regenboog geurig in kleurrijkheid bereikbaar met open handen op blote voeten zoals het was…

Ze hakt een gat in het dak om in het licht een bad te nemen bedrijft de liefde in een kolenkast de wereld zal haar niet bevelen Ze gooit de spullen in het rond bezit bewaart ze niet voor later een liefde die haar tegenstaat gooit ze in het water Ze kookt het water om de fluit baart een kind zonder reden voor haar geen hom of kuit dansend…

Zoals je was keer je nooit meer terug dat bevestigt de tijd maar het is erger want je keert nooit terug je kon de liefde niet aan omdat je nog steeds gegeseld wordt door demonen van vroeger en mijn schip er niet toedeed ondanks mijn voorraden liefde en de stormgarantie je kon de liefde niet aan al mocht ik je borsten strelen die…

Dit gedicht wordt vanavond uitgezonden op 100%NL en woensdagavond op www.candlelight.nl Met vriendelijke groet, Jan van Veen Zoals Zoals de zon weet dat de aarde altijd draait en zoals bloemen bloeien heel vroeg al in mei omdat haat weet dat liefde steeds geneest hoop ik dat je dit weet en leest dat ik van je hou voor…

Dat alles weer wordt met ons zoals toen....…

zoals zij ontwaakt uit de meanders van de slaap en het water dat straal na straal de donkere uren uit haar nachtvel wist terwijl het licht, het vroege in ovalen over de muren vlekt het aburn van haar in een lichte laaie zet zoals zij zichzelf herhaalt in spiegelbeeld jurk over het strakke lijf of andersom maar dan in jurk zoals zij zo…

de deuren en laat me gaan ik zal de sleutels bewaren in al mijn handen geen schimmenspel meer ik durf weer op de hoge ladder de buurman maakt zich zorgen misschien bereik ik vandaag de hemel of de zon het is goed zo het zijn geen leugens er zijn veel ruimtes te vullen en de muziek mag luider ik weet nu dat je lacht ik blijf je missen zoals…

Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuurmensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je een hand op haar hete voorhoofdje legt, zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie.…

Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je ze een hand op het hete voorhoofdje legt, zo dun als als de sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie. ---------------------------- uit: 'De gedichten', 1998.…

zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je een hand op het hete voorhoofdje legt zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie. -------------------------------- uit: 'Onbegonnen werk', 1984.…

zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren als ik iets niet begrijp?…

Zoals je praat, met je tanden in mijn mond en je oren om mijn tong, zal geen pen ooit praten Zoals je zwijgt, met je bloed in mijn rug door je ogen in mijn hals, zal geen poëzie ooit zwijgen ------------------------------------------------ uit: 'Een standbeeld opwinden', 1952.…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

poëzie wordt na vele dagen van dromen…

ik heb de poëzie lief zoals je het hoort lief te hebben als hunkering naar mooie woorden die verzachten en ook het verschil kunnen maken evenals de onstilbare honger naar woorden die dikwijls fraai beschrijven wat er in mij om gaat deze behaaglijk aandoende warmte beschermt mij tegen de telkens killer wordende buitenwereld dus is…

zoals ik je aanraak voel ik de morgen altijd weer anders gisteren niet als vandaag de morgen is broos vol van verwachting vogel in het ochtendgloren telkens een nieuw lied dat alleen al is poëzie…

Jij bent "jou en ik", zoals ik ben "ik en jij" het is samen zoals alles één is. Ik wist het niet zeker, maar nu wel: dat, wat voor altijd is!…

poëzie is een vers dat loopt als een trein ik heb ze gezien in mijn tijd de cadans vernomen die mij in slaap wiegde en deed dromen van bescheiden geluk zoals een mooi lopend vers dat z'n cadans heeft gevonden…

Nu Inge Boulonois is overleden, De Grande Dame van de poëzie, Krijg ik gevoelens van melancholie, Dan denk ik aan de tijd die is vergleden. Aan Inge denken wij zoals het hoort: Zij leeft postuum in al haar bundels voort.…

soms is poëzie bedrijven het geluk tarten niets is af te dwingen zoals het weer zich niet laat sturen zo zal de muze je slechts goed gezind zijn wanneer de tijd daar rijp voor is al is dit voor menig dichter een lastig dilemma…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…