Alle inzendingen over afdwalen

de duif vermoedt de avond in zijn roep en rekent op de morgen hoor je hoe stil het is in mij de avond valt steeds minder klinkt mijn roep om jou…

Voortkabbl'end het gesprek Afdwalend mijn gedachten Aan de einder al verdwenen M'n Ik - vakantie vierend - Weg.nl…

de lange gangen afdwalend zoeken naar iets weet niet wat leugens, waarom, WAAROM waarom maak ik het mezelf zo moeilijk…

Ik voel opwinding ten top in dit bezoekerscentrum maar ga zo wel afdalen, afdwalen in de stilte van het dal, het veld van Dwingelo! Rijksdichter van het Koninkrijk der Nederlanden…

je maakt me gek en doet me stralen een lach op mijn gezicht als mijn gedachten naar je afdwalen die momenten maken me blij maar toch is er die twijfel: want wat voel jij? ik durf het niet te vragen dan maar op deze manier wil ik het je laten weten door de tekst op dit papier…

zacht glansde koper de blinkende ziel van onze schat die wij jaren geleden ontdekten op een afdwalend liefdespad een kleinood nog zonder geur en smaak maar met een groeiende potentie waarvan zorg en onderhoud ons werd toevertrouwd wij hebben gepoetst en haar flexibiliteit de verrassende vorm gegeven waarin alleen liefde optimaal…

Afwezige blik verraadt steeds afdwalende gedachtes. Hopend, dromend, liefde te vinden, eenzaamheid ontvluchten. Slaap niet kunnen vatten, nacht schrijdt onverminderd voort. Haar naam herhalend in gedachten, slaken verlangende zuchten. Uitkijkend, fantaserend naar het eerste moment van samenzijn.…

Jij die mijn gedachten doet afdwalen midden op de dag of in de heetste strijd van de nacht.…

Nadenkend over het leven Misschien maar voor even Vragen waarop je geen antwoord krijgt Misschien is het beter dat je zwijgt Maar in je hoofd blijft het malen Gedachten die steeds maar weer afdwalen Waarom? Vragen die je beter maar niet stelt Antwoorden die je niet krijgt Tollen blijven ze in je hoofd Van levenslust beroofd…

schittering in felle stralen strepen metaal evenwijdig richting woestijn haast een donkere eenzaamheid verdwijnt in schone schijn recht vooruit niet afdwalen linten slingeren stromen op en door akkers oevers richting spoor en weer als onzichtbaar tranen vleugen grijs aftakking richting paradijs…

Tijdens het gedreven vervoegen, versmelten en verankeren van taal dreigt afdwalen van het doelwit. Het omsingelen van het ongevormde vraagt een onbeschreven tactiek zoals voor het vangen van prooi in duister. Rond middernacht liep ik wat verloren tot aan de bosrand.…

Poëzie is altijd in emotie je zinnen, een zoektocht tot in elke verloren hoek van een gestrekte ruimte ik dicht wie ik ben of worden wil en schrijf daarom ook de witte regels waar het denken zich niet door woorden kluisteren laat misschien vul ik wel die lege ruimtes als ik afdwaal naar het ijswater rond de kale keien waar lang geleden…

Als de zon is ondergegaan en de warmte verdwijnt en de maan opkomt, komt er een waas voor de horizon een waas in jouw gedachten jouw gedachten die afdwalen je ziet een waas, een waas in de stilte de stilte van het moment en de schemering van de avond een waas, een warmte die je nooit eerder voelde die de hoop doet opkomen…

Laten we afdwalen geruisloos stil. Laat dromen bloeien, dat is wat ik wil. Laten we drinken op stil geluk. Op het warme gevoel. Deze dans is voor ons! Ik wil met je vrijen en je beminnen de hele nacht door! Mijn allerliefste vrouw. De boomgaard slaapt, de stilte lacht...…

Het met porselein betegelde pad der maagdelijkheid Dat door het bejubelde woud Wordt overschaduwd Lijkt door het zwaarmoedige labyrint In de werken van de komende Gregoriaanse meesters Alreeds overvallen te zijn En verliest zijn zuivere evenbeeld bij het afdwalen Van de struikelende Priapus In het troebele ravijn van grijpgrage haat En…

voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…

Ik verlang naar het begin van iets Loskomen van de tijd Verroeste gedachten Met andere ogen Kijken naar de omgeving van Vertrouwde vergezichten Zijpaden inslaan, afdwalen Ontdekken wat jij zag en Voor mij nog geheim was.…

ze overwintert waar de wind haar brengt in de schaduw van helden op een plek waar de stenen willen afdwalen waar oude levens zich roeren onder het ijs ze wacht op het onverwachte ruikt de rook van leesbare woorden grijpt naar drijvende brokstukken de tijd schrijdt voort ze wacht tot haar schaduw twaalf voet lang is ze leest…

Als ze me niet begrijpen mag ik dan met jou zijn als ik niet met hen kan praten mag ik dan bij jou zijn Als het lichaam niet wil mag ik dan met jou zijn als mijn gedachten afdwalen mag ik dan bij jou zijn Als alles tegenzit mag ik dan met jou zijn als ik het even niet meer weet mag ik dan bij jou zijn Als we ouder worden met gebreken…

ik zie mijn schaduwkant zo duidelijk terug in woorden van duistere figuren zij wonen aan de leugenkant spelen in het brein bejubelen daar hun kuren afdwalend van de rechte lijn hun spiegelreflex herkent enkel zwart dat lijkt op een hemelse troon echter de balk in de ogen speelt hen part genoeg om de waarheid te bedekken; het geweten…

Je moet presteren Je moet het alleen doen Je moet beter zijn dan de ander Je familie moet normaal zijn Je moet niet afdwalen Je moet geen fouten maken Je moet dure kleding hebben Om erbij te horen Die Nikes zijn het geld waard Om erbij te horen Je moet niet arm zijn Je moet de perfecte ouders hebben Je moet altijd op tijd op werk zijn Je…

enkele kievit alarmeert twee keer voor hij door soortgenoten tot zwijgen wordt gemaand kraaien vergeten zelfs gebruikelijk te krassen het vroege ochtendland verwacht een warme zomerdag de reigers vluchten vertraagd meerkoetveren drijven doelloos op het slootwater ik matig mijn gang kijk bewonderend naar de fraaie ronden en ovalen van twee afdwalende…

Omdat je zo mooi bent, schemer ik mijn dromen alsof ik afdwaal in de nevels van je blik alsof je ogen aan me tornen en je meest terloopse lach me veroordeelt tot boeteling.…

Laat ze stoppen met zeggen wie je bent want je zult nog verder van jezelf afdwalen. Laat alles nu vloeien en sta weer op. Vind jezelf terug en klim naar de top. Waarom liet je het zo ver komen. Het enige wat ik nog kan doen is blijven hopen. nu laat ik de tranen vloeien. Ik laat het verleden los zodat de nieuwe mij kan bloeien.…

Je ogen vertellen levensverhalen, je lippen beschrijven boekwerken, ik kan maar niet van je gezicht afdwalen, en kan niks negatiefs opmerken. En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn.…

gedachten, de constant opkomende gedachten besparen met evident te zijn maak ik mij geestelijk "leeg", zonder verwachting hecht niet aan exclusiviteit, de constante gedachtestroom met een basisgedachte, teruggespiegeld door anderen wenst men veranderd te zijn als een mens zonder franje, kaalgeschoren het wijze nederig gebogen hoofd, afdwalende…

Hoe kan je ooit zo afdwalen dat je je oude buurt niet meer herkent? Ja, de huizen zijn geverfd, de bomen gegroeid en ik, ik spreek inmiddels een andere taal… Maar als ik jou dan antwoord, weet ik dat het doen eigenlijk soms nog is zoals toen.…

Heer, wees mijn gids, laat mij niet verdwalen Zonder U kan ik geen stap verder gaan Blijf mij altijd in Uw liefde gadeslaan En geef dat ik nooit van U mag afdwalen…

Weggezakt in krachteloosheid en afdwalende gedachtes, voelde hij de verlossende woorden.…

De richting waarin mijn ogen afdwalen, de seconden dat mijn instincten falen de liefdevolle piepkleine signaaltjes die ik echt niet zag, maar die er waren, verraden het onderwerp van gedachten en spreken de taal van mijn ogen. Het leven is allemaal zeer relatief, bewegingen vaak gesloten en schuw.…