Alle inzendingen over afgehakt

Uw hand wordt afgehakt…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

Had er dan wat anders afgehakt! Zijn rechterarm, die moet hij juist gebruiken, dan hoeft-ie niet bij haar in bed te duiken.…

Gisteren een school beschoten, waardoor vijftien kinderen werden gedood en nog eens tweehonderd gewonden vielen O ja, nog een foto van mezelf met zeven afgehakte hoofden -waarvan ik sommige op een hek had gespiest- op twitter geplaatst. Eens even kijken: wat zal ik vandaag eens gaan doen?…

neen op afgehakte boomstronken groeien enkel zwammen of voor wie nog hoop koestert: paddenstoelen. ga er maar even bij neerzitten ...…

De muziek is stilgevallen, de gitaar heeft geen snaren meer de speler geen vingers De wereld draait door Hoe zou muziek nog lopen met afgehakte voeten? Versneden leden groeien niet aan, De wereld draait door. De stok in de spaak brak de rijder zijn nek, Maar wie geeft het kreupelrijm een leven terug?…

ik heb geen armen afgehakt of benen afgekapt van al wat leeft ze nooit met dood bedreigd of stil gezwegen in negeren van hun tijdelijk bestaan ben met ze omgegaan als vriend in het verweven van ons leven tot geschiedenis de getuigenissen zullen nooit verloren gaan in zand en steen van aarde zullen onze merktekens blijven staan…

Maar duiven vliegen nooit naar grijze kusten ze laten zich in bonte kleuren verven zodat ze op spechten lijken tikken zomertijden weg de tillen staan leeg er druppelt bloed het afgehakte kopje reikt oogloos naar de sterren die zachtjesaan verdwijnen tussen wiekgeklapper en vale maan het wordt herfst een laatste vlinder waaiert versleten…

Wat is vriendschap waard Als er niets valt uit te praten Je na 1 strubbeling Wordt afgedankt Verketterd en verlaten Wat is nog de meerwaarde Van een leuk en fijn kontakt Als rücksichtslos en Onverwacht je kop wordt afgehakt Zo'n vriendschap Is geen vriendschap waard Misschien ook nooit geweest Het bezorgt je weer wat littekens En een wond…

Dode vogels vliegen door de zwarte lucht dode witte vogels zonder vleugels met ingehouden teugels paarden zonder ruiter Dode vissen zwemmen door het blauwe water dode zilveren vissen zonder vinnen met afgesneden kieuwen kinderen zonder lippen Dode kinderen lopen tussen holle kraters dode grijze kinderen zonder ogen met afgehakte…

spanen hangen langs de boot een stroom drijft me voort ik weet niet naar waar van het vreemde hier in het uiteinde van een afgehakte loot naar het onbekende daar ik heb weet van de verlamde passie de opgesloten sier alsof een eeuwigdurend zielenstaar mij voortduwt in het zand van de woestijn, wellicht een onvermijdelijk levensgebaar…

Het geluid neemt maar langzaam af nu ik weer huiswaarts ga Na de hele dag in draf besef ik weer helemaal waar ik sta Dichter bij de werkelijke stilte op dit late avonduur brandt hier tegen de kilte vrij gezellig de open haard als vuur Ik staar erin en zie de prachtige vlam die voortkomt uit een exotische stam net afgehakt met…

Maar weeskinderen in de winter die draag ik door de sneeuw isoleer hun afgehakte handen draai op mijn voeten en sta alleen.…

ja, de wereld is een wrede plek er wordt gemoord, ledematen worden afgehakt, ziektes in aantal haast niet te tellen en dan de armoede! maar vooral de onbeleefdheid van de mensen terwijl ik hier zo rustig lig en niks van plan ben alleen maar adem en lig en dan het geschreeuw om me heen!…

Modder, afgehakte stompjes, het veld ademt vergank'lijkheid. De echo galmt in stilte, dreunend, de aarde antwoordt, rustig kreunend. Slagveld verlaten, stille trom, getuige van de eindigheid.…

Ik las, eenzaam verwilderd verliefd de mooiste woorden van de huwbare dichtdanseres verbleef een kille nacht in droeve eigen stilte tikte de tijd terug in mei mijn hand reikte naar de dunne horizon maar werd in drastisch tasten afgehakt en meegenomen in eb en vloed door zielsverwanten ik kon kiezen tussen de dood en gezelschap…

reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman koffie kakel gunneman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt…

ik vergeet maar die galm van de gebroken snaar het was de geknapte halm die zolang de hoop vertolkte ach, ik laat het gaan als een walm uit de laatste kreet die nog kolkte in wat leek als een oeverloos geluk een blindstaren op klavertjes vier de storm van gedwongen naaktheid naderde plots als een hongerige gier mijn afgehakte handen eens…

Dat afgehakte hoofd, die Hitler zonder snor: ben ik dat echt? Heeft daar, in die verwaande iezegrim, heeft daar een moeder in geloofd? Mijn god, waar is die plunderaar die met Walküren sliep, de dichter die op vogels en violen reed?…

In welk een oorverdovend tempo de wereld verandert bij alle bla bla komt in beeld in oude buurten gericht op zee uit Amsterdam-West Zo ligt het Stenen Hoofd thans kaal geslagen half afgehakt met getrokken klinkers voor ontmoetingen groen in het IJ Ik liep door de Nova Zembla die is dusdanig aangepakt dat je op je klompen aanvoelt hier…

de afgelopen dagen in het hoofd en daarbuiten woekert mij de uitdrukking wie het hoofd uitsteekt boven het maaiveld wordt zijn kop afgehakt houd je op dezelfde hoogte doe gewoon maar normaal dan doe je al gek genoeg kortwiekt klare taal mij bijzonder bewonderenswaardig meer mag je niet wezen wie zich onderscheidt met zichtbaar…

ik wil alleen nog tussen mijn geboorte en sterven zweven waar de tijd niet meer op de lijn door anderen is uitgespreid ik wil mijzelf blijven, mij in het heden verweven niet meer in afgehakte spreekuren leven waar de menselijke macht oordeelt over : komt u binnen en dank voor uw komst fijn dat u er was, u hoort nog van ons oh, ik zal uw…

Op de brug voor deze muren stonden de speren met de hoofden van iedereen die in de weg stond rafelig afgehakt op het blok als de veroordeelde weigerde om de beul te betalen voor een snelle dood, de hoofden met gaten waar de merels pikken de gaten waar de ogen zaten De parochianen droegen sjaals voor hun neus en mond tijdens de zondagsdienst…

De reiger danst met afgehakte poten de merel zingt met doorgesneden keel de dichter schrijft met haar ontstolen woorden alleen de laster is wat er blijvend blijft.…

Maar het is een leugen, hij wordt afgehakt. Het ziek zijn dat heeft me, het zieke dat lacht. Het triomfantelijk gevoel is weg. Ik doe zo mijn best, het voelde net echt. Wat zou ik doen als ik helemaal gezond zou zijn? Een leven zonder ziek zijn..een leven zonder pijn.…

Vincent had een homofiele vriend die ook als schilder naam had verdiend. Die impressionist bleek een syfilist en bovendien bijzonder bijziend.…

wat hij te vertellen had was af en toe goed raak Iets minder dan de Jonge of collega Youp van ’t Hek Toch kwam er slimme taal uit zijn gespleten slangenbek Maar op een dag toen werd de slang een beetje eigenwijs Hij smeerde Eef ~De Appel~ aan in ’t aardse Paradijs De Heer ontstak in grote toorn, heeft hem de bek gesnoerd En ook zijn poten afgehakt…

wijzen eenzaam en gebroken stikt hij onder water, zijn leed wordt uitgesproken in monden veel te veel later van beeld tot beeld verschuift het leed, dik het eelt, na een slangebeet ligt hij verkronkeld en verdord op straat, dodelijk verkronkeld door de haat zijn armen hangen lam en tasten koude stenen, mond beweegt zich stram door afgehakte…

Ook in de tijden van Heer Halewijn Bleek men al hoofden af te kunnen hakken. Toen waren er geen plastic vuilniszakken, En evenmin bleek er een stoep te zijn. Op het banket dat toen is aangericht: Zo ‘n hoofd op tafel…..toch ook geen gezicht.…

Maar wat een manier om een dag te beginnen Een race tegen de klok Gelukkig niemand wakker geworden Er werd hem geen beentje afgehakt M'n kereltje had gewoon honger…