Alle inzendingen over afgewogen

vertrouwen draagt je op weg naar een evenwicht slaat de balans door één kant gaat steevast vooruit de ander laat je achter…

Gevoel alsmaar te zwerven, als ik de duidelijkheid verkies, over lege oceanen, waar allang geen land meer is en geen raadzaam baken, langs de meeuwen in de witte doktersjassen, schreeuwen oordelen uit de kelen, waarvoor ik de neus gesloten hou, die alleen maar twijfel zaaien, wat achterblijft op een afgewogen zeef, zijn de nog…

en bang voor de dood als het geweten afgewogen wordt!…

Wat moet ik nou toch met dat referendum Iets tussen voor en tegen is er niet Misschien dat u het helder voor u ziet Maar ik gebruik mijn dobbelsteen, at random Heb alle argumenten afgewogen We worden links-of rechtsom toch bedrogen.…

Hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach, worden ze afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

De winkelweegschaal zwalkt van hier tot ginder En moet daarom met regelmaat herijkt Het ding geeft aan wat op de waarheid lijkt: Een onsje meer dan wel een onsje minder Controles op een zuiverder gewicht Neemt menigeen te zwaar op. Of te licht…

hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach worden ze sterk afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

alleen grote zware woorden omschrijven mijn gemoed ook slimme metaforen doen het meestal goed op een schaaltje afgewogen staat dan weer een woord de tranen in de ogen omdat het zo bekoort "afdruiprekje"…

en nog is er bewondering woorden,niet afgewogen slecht overdacht..... en nog is er genegenheid woorden, die beschadigden de ziel raakten..... en nog is er vertrouwen woorden van spijt wellen naar boven..... en nog is er hoop…

On line zijn de lichtjes in jouw ogen het apestaartje op mijn toetsenbord woorden zorgvuldig afgewogen, niet te lang en niet te kort in een wederzijds beminnen heb ik mijn zinnen op jou gezet wat een spanning in één mailtje wat een spanning op het net...!…

jouw onsje weeg je soms in grammen want liefde raakt vaak weinig aan vooral als woorden drammen en wij ons laten gaan dan wordt er niets meer afgewogen gaat de naald op tilt alleen de etiketten zeggen wie en wat je wilt…

Wie met bezwaard gemoed de lucht in wil Moet voortaan dieper in de buidel tasten Wie zwaar is krijgt nu afgewogen lasten Want anders staat de industrie straks stil Het vliegvervoer heeft vreemde nieuwe wensen De luchtvaart is voor Kleine Lichte Mensen…

Woorden spelend laten rijmen Rijmen op het ritme van een dans Dansend naar de volgende regel Regels op weg naar een balans Balancerend steeds afgewogen Gewogen op een wijds bereik Bereiken de juiste mensen Mensen, door woorden rijk…

Ik voelde hartstocht, afgewogen, om door te gaan met hem. Maar nu hij weg is van de aarde; nu hij op 't pad is in 't heelal. Nu pas besef ik duizend waarden, die hij jou gaf voor niemendal.…

Wat hangt na Rutte ons nu boven ´t hoofd Hij heeft gewikt en alles afgewogen en denkt: het ligt nu binnen mijn vermogen. Minister-president. Frans zij geloofd O beste Mark keer op uw schreden weer Verlos ons ijlings van deez´ nieuwe heer…

soms is poëzie de juiste mix van schilderkunst en hemelse muziek verrijkt met zorgvuldig afgewogen woorden die de dichter toevoegt zoals sommige woorden in zinnen het vers doen opfleuren zo'n moment beredeneren met het besef dat 't wellicht morgen tot iets zal leiden…

Ook het landschap is behekst met produceren, ze verandert van gezicht, van omvang, van zeden, het bewustzijn te verleggen, ze moeten voor zonnestralen in dromen betalen, uitdaging om nee te zeggen, afgewogen tegenstelling van overwicht.…

En elk antwoord dat in mij welt heb ik afgewogen al mijmer ik dat deze nacht ook rust had gemogen.…

Zorgeloos was ik vertrokken, met handen aan weerszijden, strijkend langs het goudgeel koren die bogen, werd ik keurend afgewogen, ik vertrouw de richting niet, alles blijft onherkenbaar, de hemel ook, die blijkt te zijn gelogen.…

er staat vandaag geen maat op deze verlichte bossen en oevers ijl als lucht maar goudgerand met daarin plaats voor elke gebeurtenis die kruipt door alle vezels van het hart dit is kennis van het niet weten onderweg naar onbelast verleden dat onbetreden over velden en wegen het geheugen niet langer tart afgewogen met de stroom mee…

vormt de zekerheid in taal, resoneert de tekst, verbaal in de tegen – polen in een ware zegetocht in de ringen van de ‘nibelungen’ en de poëzie en op‘ de schaal van richter’, in de dingen die zijn vergaan, blijft een mens een vrome dichter, en blijkt de naald naar een kant uit te slaan, wordt het een oneindig verhaal van afgewogen…

jij hebt het lang in gedachten gehouden de keuze uitgesteld ingekapseld tussen ja en nee die tijdbom brengt geen vrede mee de voors en tegens zorgvuldig onderzocht argumenten afgewogen onbeslist is niet te tolereren waarheid kent geen mededogen jij bent ervoor weggelopen laat ons alle knopen het dilemma zit muurvast…

Een glimp, waarin het eerste licht als traan geboren wordt, handen verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen verhangen zich aan gouden ringen, alles afgewogen, blijft zonder gewicht, de maat van kwetsbare dingen.…

woorden afgewogen verstoren je bestaan wie heeft wie bedrogen? wie laat wie nu gaan?…

ik zag jouw handen motieven wegen fronzen in je voorhoofd waren info aan het lezen je oogde scherp voor een goede balans nooit zijn zorg en economie zo tegen elkaar afgewogen ethici hebben ons in begeleiding behoorlijk bedrogen mensenlevens zijn niet af te lezen in een euro bestand de structurele ongelijkheid…

er vond een beving plaats – een dak stort in muren vallen om emoties komen vrij die voorheen door hun werden omsloten de remmen zijn los het huis wordt weer opgebouwd muren zijn anders verankerd het dak niet meer van riet emoties zijn gevlogen worden anders afgewogen niet meer in de hand te houden er ontstaat een andere beleving…

hangt om mij dan niet de gelijke geur, van afwijzing zonder afgewogen moraal? Of wordt het vanzelfsprekend wanneer men klopt op de deur van mijn cultuur en taal die ik niet versta, het gezicht zielloos afgekeerd niemand minder dan alleen de af – en toekomst van mijzelf heb gediscrimineerd?…

Waar In de diepste nerven van de nacht zwakke lichtjes feller dromen op de kristallen spiegels van de ziel, werd alles afgewogen wat ik bezat, opgebaard in een te nauw valies wat ik in de ogen van de morgen las.…

Morgenrood In felle kleuren Hebt kruiden bemint Je bent m’n ogen goed gezind Het vermogen Kieskeurig afgewogen In jouw vlucht Rond een verafgelegen berggehucht Langs snelstromende rivieren Weet je mij te plezieren Dartelend tussen zon en schaduwrijke plekken Je weet me aan te trekken Morgenrood Zittend bij de rivier, land je op m’…

Verliefdheid heb ik nooit bemind de liefde des te meer verliefdheid maakt je ziende blind de liefde niet zozeer Gedachten verlaten hun rechte lijn gevoel komt als vlinder aangevlogen alles lijkt zo mooi te zijn niets meer zorgvuldig afgewogen Het duurt een week, een maand of jaar maar nooit je hele leven dan zie je wie ze is zomaar kun…