Walkuren

Zijn het de Walkuren of
ongrijpbare schimmen die
mij de rust niet gunnen
om de raven van de
nacht te weerstreven?
Verzuurde woorden in
duistere graven waaruit
zich de ochtenden laven.
Een glimp, waarin het
eerste licht als traan
geboren wordt, handen
verleggen schaduwen over
mijn verweerd gezicht,
geleefde wraakgodinnen
verhangen zich aan gouden
ringen, alles afgewogen,
blijft zonder gewicht, de
maat van kwetsbare dingen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 12 juli 2010

pebmartenskpnmail.nl

De maat der dingen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 6 stemmen 301