Alle inzendingen over alle kopieen klaar

In gesublimeerde vorm Is het eenzame gedicht Niet meer dan een Kinderloos wezen, Niet meer dan een Ouderloos kind…

Het zijn kopieën van kopieën. Inzicht/Hervorming Nee zeggen is geen optie, zei hij. Als ik zijn kop zie, weet ik: hij heeft gelogen en ons optisch bedrogen. Hulde! Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend, ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

Allé. allé, gaan rap de benen in een eindsprint racend voor een hoger doel. Koersen wielrenners in versnelling, door een afwisselend landschap, onder een aanmoedigend supporters gejoel. Moordend kan vaak het tempo wezen, wielrenners demarreren de pedalen in het rond.…

Kijkend naar de horizon, zoekend naar wat daarachter zal zijn. Languitgerekte velden, in de felle zon, je moet erdoor al doet het pijn. Kijkend naar de roodgekleurde lijn, lopend, ploegend, verlangend. Kijk naar nu, dan zul je beter af zijn.…

De snelle schaatser viel In het startschot Juridisch terug geschoten Publiekelijk uitgefloten Hij passeerde glad Vergeten een blauwe lijn…

iedereen in het universum zweeft men als een geheel de ruimte door onder het zwart en blauw dag en nacht na nacht wacht de dauw nieuw geboren geluid onder invloed van ruis alles van belang gaat in de kluis er uit ooit gegaan in om ooit te verdwijnen om ooit een dag of een nacht te vergaan als een verhaal nooit gelezen is is het nooit klaar…

het raam van haar gebroken hoop keek zo helder als glas het craquelé verfijnd doch scherp gemeen liet zien dat er voor haar barstens weinig nog te dromen was Wee Lass (april 2009)…

kort maar krachtig deze vakantie een les geen stress god bless dit leven het is tijd om aan de slag te gaan denk aan momenten onder de maan gelachen en gedronken een toost op de bliksem en donder de regen en de zon het is tijd om te werken overdenken en besef dat de tijd ons toezingt klink klank klaar goed gezind bemind…

Voeg dit ritme samen met de laatste snik zeg vanavond amen en dit! zeg ik? Mijn dagen slijten, Als een vijl nagels slijpt scherp. langs 't vel bang en ik, Lief! Ik ijl geen leven zonder hemel.. Hel Daar ga jij met al dit afscheid zonder spijt in het wonder land vol met tijd mijn lam een handpalm Ga mijn luit de wereld splits zich…

Eens is hij daar ineens de laatste dag van je leven zeker als de leeftijd dat toelaat óók jonger kun je het beleven Ook al ben je nog niet klaar met het doen van dingen zó belangrijk dat blijft wringen Je wilt ze nog niet verlaten zij waar je zoveel van houdt het idee dat te moeten missen maakt je ijzig koud Je hart, het belangrijkste…

M'n ademhaling stopt plotseling als ik aan je denken moet ze zeggen een eeuwige leerling zacht is de hand en z'n groet. Lang is de zucht naar een hunkering tussen het zwarte water en licht verschuilt zich in ontmoeting daar achter in het vergezicht. verplaatst tussen hier en nu diep bewaard ongeleid en puntgaaf er bestaat eigenlijk geen…

De klaar-over, mijn held! Wordt haar ooit een lintje opgespeld?…

De kopiëen van jouw voeten staan nog vers in het zand Ze vagen langzaam weg Door de zee, de wind, een hand Ik volg het spoor dat steeds duidelijker begint te worden Tot ik eindig bij nu Er was nog veel te moeten Dromen al op papier De letters stromen weg Door tranen, de dood, nu hier Ik kan niet door zonder het samen eeuwig oud worden…

alles wat is vindt zijn bestaan in liefde door liefde is alles ontstaan wat bestaat wat bestaat is ongelooflijk mooi mooi als de lucht met vogels in hun vlucht in hun vlucht betoveren ze alles in allen is liefde het licht het licht dooft nooit in jou en mij…

Een wens voor allen Een beetje minder hebben Een beetje meer "zijn" Een beetje meer levensvreugde en een beetje minder pijn Een beetje minder prestatiedrang Een beetje meer mogen Een beetje minder kritiek en een beetje meer mededogen Een beetje meer tolerantie Een beetje minder wantrouwen Een beetje minder agressie en een beetje meer…

Zonder pen of papier zal ik blijven schrijven woordeloos verloren herboren woorden in gebaren te geven gebleven leven geeft mij nieuwe woorden nog dagen niet voorbij de bladeren van mijn herfsttooi pracht bij vlagen op de grond rondgestrooid weer al een seizoen voltooid om paden te verzachten in duistere nachten…

De winter is reeds ongezien vergangen Maar in de schaduw van de landingsbaan Zet in april een ram plots een faux pas Teugelloos verrijzend na de pasen Door zen te ademen al spelevarend, Niet naar de letter maar naar maakbaarheid Liefdes kantelpunt - warme magie Hoe kan zo'n lhasavlinder zonder vleugels In 't voorjaar op een…

Als ook in office voor de eeuwigheid, Geef ons heden ons dagelijkse reboot, En vergeef ons onze illegale kopieen, zoals ook wij vergeven en onze hardware verkopen, En leidt ons niet naar IBM, Maar verlos ons van OS/2, Tot in eeuwigheid, Enter.…

In een vlaag van helderheid hebben een vriendin en ik ooit brieven die we van elkaar hadden gekregen, gefotokopieerd en de kopieën aan de auteur geretourneerd. De vriendin is al vele jaren dood, onze soms aandoenlijke correspondentie is blijvend herenigd. Ik doorblader die weleens. Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

Ginds zag ik de blinkende kopieermachine radeloos kopieën van foto’s maken Ik ben jij en jij bent mij Digitaal communiceren ze met elkaar de beul gaat als een herder voor de weg der waanzin tot aan het graf Men moet kunnen blijven staan in de storm als een boom die eenzaam is waarvan de wortel in de vruchtbare aarde is…

Als ik terug kijk op mijn loopbaan de klaargestoomde mens. Ben ik niet ontevreden en is er weinig wat ik nog wens. Mijn jeugd is nu wel over de onschuld is voorbij. Er blijft niet veel meer over, weinig dromen meer voor mij. Nu wordt ik volwassen. Nu wordt ik een mens. Waar ik voor heb gevochten was niks meer dan mijn wens. Het meeste wat…

Er zijn gedichten Die willen maar niet af Daar is iets mee Daar is de kern nog niet geraakt Voldoen zij niet aan het idee Dan voel je dat er toch iets staat dat anders had gemoeten het is te wankel mist nog ‘t evenwicht wat het precies nu is is moeilijk uit te leggen de dichter wou dat hij het wist En dan gebeurt het plotseling: zo…

op loopt Niet iedereen kan het vuurwerk zijn waar hij misschien op hoopt Maar meer dan een tik van een klok of een vonkje van het vuur Is voor mij al heel wat op dit moment maar niet voldoende op den duur Liever ben ik de rinkel van de klok of de "Big Boom" van het oudejaar Pas als ik dat bereikt heb in het leven dan pas ben ik echt klaar…

Ontvlammen zal mijn geest door wijze lessen die gestoken werden met eeuwenoude wijsheid verstoken en nu blind ik ben er klaar mee.…

toen de wolken waren opgetrokken het gebonk van bouwen enkel nog vaag naklonk aan het einde van de toegestroomde mensenschaar werd het zichtbaar - hemelhoog het is een boom, riep er een, en inderdaad, het was een boom, het is een huis, vond een ander, en ook dat was waar het was zelfs zonneklaar dat het een winkel was, een reiskantoor…

ik sloot de pen wat af was leek geschreven met de zinnen die bleven de woorden die verdwenen ik zond ze henen zonder genade met voorbedachte rade ja ik beken…

wat ben ik als ik dit laat gebeuren zwart, zonder kleuren ben ik soms is iets genoeg warmte is wat ik vroeg een arm, een warm lichaam zo zeldzaam en daarom nooit genoeg koud en kil wat jij wil soms is iets genoeg…

this is a dead-end street zoals klip zowel als klaar vermeld op deze woning daar u ziet dat eveneens aan gindse stapel lijken van hen die dachten niet te hoeven wachten…

Besef nu pas dat het klaar is.…

Klaar-over staat op een zebrapad in het donkerste deel van een verlaten stad. Geen auto, noch bromfiets, dwalen daar nog in het duister. Eenzame familie blijft verdwaalt daar tussen groen en rood stoplicht. “Beweeg me”, hoort moeder vader zeggen. Haar ogen links, dan rechts, gericht.…