Alle inzendingen over bagger

ik hou van aardse poëzie waarvan je niet gaat zweven met de hakken in de klei een handvol bagger er nog bij en dan maar klunen door de taal (voor je het weet heb je een verhaal)…

‘t is gewoon een lacher Ik ben het met u eens: je reinste bagger…

Leef in een tijd Waarin alles super Is, ook al is het Nog zo gewoon - Toch maakt het Me wel eens bang: Het verschil tussen Super en bagger is Tegenwoordig maar Ene millimeter lang…

Hoezee, leve het papegaaienland Het land van altijd baggeren en pesten Van eeuwig moddergooien en bemesten Zo schept het volk weer eensgezind een band En daarna flink veel ranja met een rietje Ach Nederland: altijd hetzelfde liedje…

Assange, die wist wel raad met zulk theater: Hij haalde alle bagger boven water.…

ze voelt het zand dat dagen later in haar schoenen schuurde ze ziet de boomtoppen die geluidloos voor de ramen wiegden ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger stonden ze voelt de armen van haar moeder voor even het kind dat ze ooit was…

Wees niet bang Ik blijf dichtbij Dit gaat voorbij Ik sleep je door de bagger heen Naar de overkant Pak mijn hand Door de catacomben Van de duisternis Angst, verdriet Verbintenis Ik blijf dichtbij Wees maar niet bang Dit gaat voorbij…

dat Lucebert begrijpen doe ik nooit die ruimte van het volle leven niet poëtisch wijze woorden zijn vergiet ze sijp’len rottig land van nimmer ooit je glanzend licht verklaart mij bagger glas dat alle waarde toch zo weerloos was…

. ---------------------- uit: 'Bagger', 1984.…

ze ziet boomtoppen die zich geluidloos voor de ramen bewegen ze denkt aan het strand en het zand dat dagen later nog in haar schoenen zat ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger staan de vrouw voelt de zachte omarming van de tijd het kind dat ze pas geleden was…

Bagger. en wat moet ik ermee? mijn zinnen praten wat en burpen over 't land: boeren dus. verdomme!-…

Als ik naar het verleden kijk, Zie ik iets gezelligs, mooi en erg kleurrijk , Als ik naar mijn toekomst kijk, Hoop ik op een goede baan en een villawijk, Maar als ik naar nu kijk, zie ik bagger, werk en een hoop gezeik.. Ze zeggen altijd, kijk niet in het verleden of de toekomst.. Maar wat nou als dat het enige is dat je staande houdt?…

Heeft u een handeltje in brievenbussen? Of baggert u aan Afrikaanse kusten? Dan kent u niet de lasten, wel de lusten Van haar krijgt u wat lucratieve klussen De rijkste vrouw van ’t hele continent Het lijkt verdorie wel een echte vent…

Baggerend door de vette klei neurie ik bij mijn ronde, wegherstellers fluiten mee, zij kennen gezang honderd?!…

Ik ben failliet Ik had zes BMW'tjes Ik ben een prutser, bagger in m'n kop Toch ben ik een zeer geslaagde kerel Want ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop Ik hoor de meeuwen Straks gaan de kwallen springen Een vissersboot kiest het ruime sop Maar de grootste vis is al gevangen Ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop.…

in het amsterdamse bos van alle mensen los daar is een slootje en ik weet waar de brasem paait in een modderpoel met rotte bladeren bellen uit de bagger uiteen spattend we zullen stil zijn wachten je ziet het wentelen reuze grijze vissenlijven heel enge waterschuddingen tot overstromen toe nee zal ik zeggen ze eten geen mensen…

bagger modder klonterkoek ik ben niet meer dan een druppel levend water uit het boek der boeken het woord de levende bron de vurige tong geniaal muzikaal de dichter torenhoog op ‘t zwarte paard spuugt zijn gramschap over de joodse sjacherige zwetsaard en het zuur is ook voor de zwarte jazzcultuur degene weerloos en van waarde…

de ivoren toren wankelt gepeupel slaat zijn slag verwarring sloopt brandschattend heilige huizen de havikscherpe blik fixeert genadeloos de wrijving in de orde talenten voor de bijl bagger rotzooi waardeloos zijn ivorentorenhoog cliché voor alles dat niet past in arrogante beelden van het aantal en de macht angst doet grote bekken…

lach de wereld over lach de mensen toe lach je zelf eens lekker uit lach om al ons hypocriet gedoe lach als blije kinderen wees eens minder serieus inderdaad doe het gewoon maak die lange lange neus en je zorgen zullen minderen interesseer je even geen enkele fluit voor welke bagger men over je gedrag uit spuit we moeten lachen het…

woorden vissen uit de letterzee met de kleinste mazen visten snelle bazen vlug het water leeg woorden in de uitverkoop de aanvoer was te groot een zak clichés voor nog geen piek maar het publiek dat hapte niet heer criticus de slimste baas weet raad kiest een mand met woorden uit voorziet die van repliek de rest als bagger in de schuit…

groen randen met rode strepen mocht hij knarsen poken remmen fluiten stoken op hoog vuur met kolen dwars onder door Polen Van Poznan naar Wolsztyn vertrek om 8.58 uur dreams fifty years old became true on the iron horse met Janus machinist besnord als Lech Walesa In zijn reisverslag lees ik de andere kant Michael Palin scheet bagger…

Een hele struise struis kwam toen voorbij, Bekeek die konten op een rij, Zij wilde hier geen tijd verliezen, Miste zuiver zand tussen hare kiezen, Riep ‘Al die bagger is maar larie’ En ging terug naar de Kalahari.…

doop geen eer noch het genoegen van euforie in een portaal waar 's nachts de regen door gebroken ramen valt sigaretten gaten hebben gebrand in dromen zo dronken en waardeloos verdomme whiskey droog en liefde loos krijst uit getande monden halleluja kogels genadeloos de door God verlaten mensen doorboren en bedelven onder bagger…

ik dook mijn slotgracht in zwom tussen bagger naar riolen wilde leven nog had schijt aan mijn idolen zocht naar een kelder met het water aan de lippen wist die te vinden net voor ik zou stikken zag de beenderen in uitval aan de kluisters rook weer de geur van dodelijk halfduister schedels dreven langs met oogkassen vol…

Diep gezakt in borrelend bagger Verzwolgen in droesig drijfzand Drassige grond die anders wordt gekoesterd Als basis voor een hongerend liefdesleven Nu zijgt het vooruitzicht tot peilloze diepten Waar genegenheid is verbannen Naar onbereikbare vale vlakten En waar Cupido wordt verafgod als Satan Word ik eniger tijd uit deez' zompige grond…

We baggeren momenteel wat verder aan; over hoe we ons voelen kraait geen haan. Inmiddels gedwongen uitstel van kusjes en knuffels van onze kleine spruit; doch het wordt nog maanden wachten op een duurzame coronaspuit. Onze oude dag gaat desondanks snel voorbij; wachtend op een volgnummer in de steeds groeiende dodenrij?…

Mijn borst open te rijten, te graven in de bagger dat mijn hart smoort en zo gretig omsluit; hard wegloop voor de krampen van pijnen door een ander. Aan wie het aandurft wat ik nog nooit gedurfd hebt, wat ik alle dagen nalaat. Dat als ik knielend in mijn scherven mezelf weer alleen laat.…

Sonnetvorm, sonnetvorm, alweer een sonnetvorm kwam ik daar maar vaker een goeie van tegen helaas is dat een genoegen zeer zelden aangelegen ‘t zijn zandtaartjes, windhaantjes, glazen zonder storm Sonnetvorm, oh net vorm, ik kan er niet meer tegen te vaak blijk je bagger, da`s modder zonder kluit het slijk van de aarde pust hormonen in je uit…

bij het bloed doorlopen zand, zodanig als bagger geworden, overzie ik, Julius, Ridder van de Vergulde Vingerhoed, het slagveld met lede ogen en ervaar in mijn gemoed zwaar mededogen met de verminkte krijgers, alom zwaar gehavend , door sabels en kogels beboet een geschrei van verre snijdt mij door het hart ik spoed mij naar de plek…

'k zie mezelf zo graag nog eens lekker baggeren in die troep even nog een kind gaan wanen spelend op de natte stoep. 'k Zie soms kind'ren tegenwoordig met een mobieltje al op zak dan denk ik;kind ga lekker spelen bezorg jezelf maar een vies pak.…