Alle inzendingen over beeldentuin

in de beeldentuin spraakmakende sculpturen verbeelden hun taal…

Hier wonen kalme creaturen Door zomers bladgroen toegewuifd Een wolk die voor het zonlicht schuift Verdonkert kort de heggenmuren Roestkleurig, brons, de buitenmensen Bewegingloos of sloom op dreef Op plompeblad, zie hoe ik zweef Beweert een meeuw, al zijn er grenzen De paarden van het dorp, zij draven Al komen zij geen stap vooruit…

in de beeldentuin fluisteren ze met elkaar is het verbeelding…

hier voel ik dat ik ben, hoef ik links niet met rechts te verwisselen of het einde met het begin hier zijn schaduwen als een reis die je rond en rond draait wanneer ze wachten op herfst zoals bomen, nog groen op een negende horizon almaar milder en waarvoor geen naam meer bestaat hier ben ik verbonden onverklaarbaar met beelden door…

als ik mijn dromen zou kunnen tellen van dag- tot avondlicht dan zouden duizend-en-één-sprookjes zich neerleggen in het weelderige gras misschien was ik bij leven tot poëzie gekomen nog voor de nacht er was -------------------------------------------- afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007 kunstenaar: Sjer Jacobs…

in Gees Geen blaadje op het gazon geen onkruidsprietje rond het na-zomerse margrietje Geen smetje meer over je overleden leven, verleden Daar sta ik dan in het heden in een paradijselijke beeldentuin Ik besluit te blijven nog lang te leven en flink te morsen!…

ze weende want ze kreeg een kamer en vier hoeken waarin ze zich kon opsluiten zelfs toen het helemaal over was voor zijn voeten schreeuwde zij om traagheid en het naakte van de slakken die de zonde lieten neervallen en verkleurden tot purperrood ------------------------------------- illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…

hier weet ik me gedragen in deze paradijselijke tuin stilzwijgend vervuld van euforie vergeet ik al mijn vragen hier in dit lommerrijk waakt de zon als een gevierde vorstin hemelvogels schakeren, flatteren als oogappeltjes tussen het groen hier is waar ik bemin me met het leven verzoen *Beeldentuin Dehullu*…

wanneer ik vogels zie spelen in de lucht - ik vang jou en jij vangt mij – dan word ik zomaar blij en glimlach met kleine handen naar de stilte zoiets als heimwee ‘n tikkeltje dan ---------------------- foto: beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Sytske Miedema…

in het tegenlicht vind jij mijn ruimte en ik geef je mosgroene vogels zonder naam ik heb geen oog voor de lucht en het immer dromende want in het ongekende van jouw beeldentuin leg jij bekoring neer naast verborgen letters op het ondoorzichtig glas van omsloten vleugels omring je me met woorden in het lichtvoetige landschap…

Ik twijfel juist aan mijzelf met iedere stap die ik zet en laat omdat jij in een beeldentuin verdwaalt zonder mij daarbij te betrekken als ik vleugels zou hebben was ik allang in jouw Walhalla gevlogen.…

de handpalm met de vingers uiteen als een pijnlijk verschil misschien blijft het antwoord beter verzwegen want uw herkenning zal me tekenen als een verschrikkelijk verlangen vermoeid en verdoofd tot een fossiel van de nacht maar in het uur van de dood doet uw ontkennen dat ook ------------------------------- afbeelding: beeldentuin…

zoals schaduwen van wind de armen houden in een schommelende traagheid terwijl ik kijk naar het standbeeld van vergeefse woorden de lucht gaat er doorheen ook door de koudste dagen en wanneer berusting met vleugels slaat droom ik nog eenmaal over huiswaarts keren *afbeelding: kunstenaar: Lebuïn D'Haese locatie: beeldentuin…

dat in niets verdwijnt ik zou gebleven zijn van binnenuit misschien vreemd lachen naar het requiem op je lippen en naar de korte slaap van de late grafdelver in ebben zwart maar het wenken van de wind laat mij dodelijk bewegen; het lichaam vol in hongerdagen van bestreden besef foto: locatie beeldentuin…

Een bloeiende sinaasappelgaard gloeiend in het oranje eerbetoon overgebracht door de wolken boven een veel te hoge horizon Ergens daarachter een dansende Medusa Vurige slangen, wijds uitgewaaierd, hun veelstemmig gebed diep galmend hun honger verzadigd of vergeten Het blinkend schild blijft achter op weg naar haar beeldentuin ondanks de…

ik droomde dat ik bleef kom binnen, zei je en vanuit mijn stille kamer stapte ik dichterbij raakte je armen in een niet te herhalen licht voor de eerste keer geloofde ik in jouw stilte schrijf dit gedicht, zei je morgen wanneer een vogel, spiegelklaar, langs jonge twijgen gaat ------------------- illustratie: beeldentuin…

ik sterf of de vlinders vanuit mijn vrouw-zijn, teder en waanzinnig aan alle zijden wit en onze liefde de verzen die wij lazen, licht zonder schaduw als zon op zwanen een middag van oceanen eentalig zacht en vrij, zo stil, zo stiltevrij in jou, zo hemels jou in jou ---------------------------------- afbeelding: beeldentuin…

lente en zomer kleefde stilte aan het raam en ik dacht nog, zing zing de dag, zing je gave nu het nog kan in een brede schaduw van het gras en de ingevlochten, vele dromen maar de nacht moest zo verlopen en mijn woorden waren traag ach, deze koude deze vroege, kale koude er lag al sneeuw op de maan foto : locatie Beeldentuin…

stilte ik breng een laatste vergezicht - daar waar ik niet woon - laat leegte los, de aarde en de eenzaamheid alsof de nacht al weet tot hoever ik zal geraken wanneer jij naast me ligt in de verte van het licht en in het trage rood van mijn leeggelopen hoofd -------------------------------------- locatie: beeldentuin…

lucht waar ik niet wil denken, hoef te denken en het stamelen kan achterlaten bij elke vraag die je stelt over liefhebben, dicht tegen mensen en het verliezen aan ik zie je graag, zeg ik dan maar ik hou ook van een steen -het is stil overal waar ik sterf ook rond de rand van klaprozen- --------------------- illustratie: beeldentuin…

het neerleggen van woorden met deuren toegeschoven doen me afdalen in jou zoals het late middaguur dat langs de bladeren likt en poëzie laat ontstaan in de plek waar ik ben; het ademloze licht over mijn stille hand telkens zachter wanneer ik niet meer spreken kan schaduwvol verscholen ------------------------ illustratie: beeldentuin…

te vaak en werd een toevalligheid zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein beetje leven rondom het water ------------------------------- foto: beeldentuin…

wijzen naar de stilte terwijl het gras zacht neuriet en zonnige appels plukt uit het blauwe landschap van lievende ogen luister dan; zo dichterbij hier schept vriendelijkheid meer dan ruimte een tijd van dromen langs Giessche kaarsjes met twijgenlicht op het maangewaad ------------------------------------ afbeelding: Beeldentuin…

wij dronken van de jonge dagen en schiepen ons een beeldentuin met kindervoetjes, groen gazon nooit gedacht, verwacht altijd geloofd in wat je zei mijn liefste land ben jij dit land waar hevig werd gestreden verloor tenslotte haar juwelen aan het onvermijdelijk zwaard de laatste slag kwam loodgrijs aan in holle woorden, volle vaart…

wind in koude bomen hangen misschien ben ik wel niet die ik had willen zijn of moeten of wennen zij nooit aan mijn sterven terwijl alles maar voorbij gaat in opwaaiend zand en nachten die ik wakker lig in het weten dat ik slechts ben van stilte niet bij hen ze kennen me niet zichtbaar foto : locatie Beeldentuin…

. ------------------------------ foto: Beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Kita Nuij…

. ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Tjikkie Kreuger…

. ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Tjikkie Kreuger…

aanschouwd ik zal ze door je haren strelen we zullen stoeien en spelen en hoog in de lucht met blauwe bloemen om ons heen zullen we de verte liefhebben en zachte woorden spreken morgen, ja morgen mijn kind zal ik je omhelzen dag kind zei je je wendde je van me af en ik huilde om de stilte * foto : locatie beeldentuin…

jouw geloof in mij, als stenen vuisten die woorden bewaren jonge veldbloemen achterlaten onder de bast van een volle zee en uit trage bomen zou het zout de boodschapper brengen met in zijn hoofd het afscheid want leven is denken en hardop sterven weegt zwaar ------------------------------------------ foto: locatie beeldentuin…