Je stem wist nog niet van sterven
Ik las boeken
en hun einde. Ik trad binnen
en weer buiten.
Halverwege.
Droefheid
veroorzaakte een geloof
in klaverblaadjes; een onuitgewerkte uitgave.
“Bomen kraken.
Ik hoor ze elkander strelen. Ik heb hen
en hun wereld lief. Het omhoog dwalen van een enkele vogel
tussen het wisselen van de stemmen.”
Ik loop me te pletter en neem afscheid van ieder. Bladstil.
Lipvormig.
------------------------------
foto: Beeldentuin Dehullu 2009
kunstenaar: Kita Nuij
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 24 september 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
Jouw gedichten zijn professioneel.
weet je te "schilderen"