Alle inzendingen over bewoonbaar

Vlag op Mars - Flag on Mars Een vlag op Mars, wat een idee! Veel aardbewoners stemt 't tevree. A safe haven when earth is cursed, and, of course, "America first". 't Klimaatakkoord, wat moet je ermee? Zo inspirerend is 't niet, nee. Our bet's on Mars, if you will, here on earth: "Drill, baby, drill!" Maar serieus, is het…

De huizen als geplakt tegen de helling van bergen Van bovenaf lijken wij, ongeoefende klimmers ......dwergen Wij voelen onze spieren van kuit en bovenbeen Zijn de wandeling nog niet moe maar nergens een cafe,terras Het is niet dat ik ween het bergdorp ontroert me tot tranen toe.…

Hij heeft de aarde bewoonbaar gemaakt Wij hebben onze woning gekocht, gehuurd Misschien met lotgenoten bij nacht en ontij, gekraakt? Onze aarde er bewoonbaarder van geworden?…

Jouw oude lichaam bewoon je nog, en toch tref -- ik je niet meer thuis.…

Rust daalt neer Stof dwarrelt op Mijn verlaten ziel Bewoon ik weer…

Er is bezwaarlijk nog iets van waarde ik lig op een wachten dag twee met weinig woorden iets zeggen is een kunst maar het laat geen indruk achter op mij dag drie ik lees het over duimrollend want het moet vloeien ergens moet er nog iets volgen anders strandt het in de vlakte en het moet ook wel een beetje van het Nederlands…

mag ik je dromen bewonen in je herinnering komen je sussen in slaap liefde bedrijven en over je schouders wrijven als het even niet gaat de nacht met je delen tot morgen mag ik dit dromen vannacht…

mag ik je dromen bewonen in je herinnering komen je kussen in je slaap de liefde bedrijven en over je schouders wrijven als het even niet gaat de nacht met je delen tot morgen mag ik dit dromen vannacht…

mag ik je dromen bewonen in je herinnering komen je kussen in je slaap de liefde bedrijven en over je schouders wrijven als het even niet gaat de nacht met je delen tot morgen mag ik dit dromen vannacht…

Het gaat vaak pas lonen Als u regelmatig gaat schonen, Dan blijft uw huis te bewonen. Wat is er eigenlijk op tegen Om niet enkel uw eigen stoepje schoon te vegen.…

De superaarde komt tot ons dit kroonjaar Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht Als dát geen voer is voor een snel gedicht En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…

Het zijn verschillende Personages die dit huis bewonen, Het ik gefragmenteerd Al sinds dit mensenkind Geboren werd - Toch leven ze vreedzaam samen In dit solide gebouwde huis, Het enige dat telt is Dat het dak heel is, Dak boven het hoofd Dat voor altijd Bescherming biedt…

Op de planeet die ik sinds kort bewoon Heb ik als mens het voor elkaar gekregen Dat wereldwijd de warmte is gestegen, Doch ondank is ook dit keer 's werelds loon: Ik doe mijn best de wereld warm te houden, Maar telkens maakt de wereld mij verkouden.…

Op de planeet die ik sinds kort bewoon Heb ik als mens het voor elkaar gekregen Dat wereldwijd de warmte is gestegen, Doch ondank is ook dit keer 's werelds loon: Ik doe mijn best de wereld warm te houden, Maar telkens maakt de wereld mij verkouden.…

hoe verschuivende dromen -vluchtig als zij zijn- neigen naar wankelmoed zonder ooit naam te dragen een levenstocht om te bewonen alles vraagt zonder moeten welke aanvaardt, drijft in armen van water, op wolken van wellicht, druppels in het gezicht, onstervend in het voorbijgaan en daarmee intens geweest…

als je smelt en wegdrijft als je dat is overkomen dan heb je dat gevonden waarmee je hart zich als nooit tevoren mee vol zal laten stromen dan is je hart ingenomen door die juiste tonen zoiets heerlijks wat beklijft voor altijd elkaar bewonen voor eeuwig samen voor eeuwig verbonden…

Bewandel de wegen van de woorden Bewoon de straten van de taal Bespeel de vensters van de akkoorden Vertel door jou hun verhaal Laat de muziek door je ziel klinken Bepaal hun intonatie, bepaal hun spel Zodat de melodie zich laat bezinken Tot een symphonie van de hemel…

huppelt een wolkenrei achter de zon voorbij heen op en neer weer zomerbries heeft vrij spel reikkijk verlangend maar laat ze etherische wolktoefjes bewonen mijn kopij spelen op papier weer op en heen neer ik sluit het venster laat ze maar…

Een grote neus, een grote bek, een onbewoonde plek in een bewoonbaar hart, van waaruit steeds het woord vertrekt dat liefde uit- schrijft tot gedicht of brief, Zo goed als hij weet ik dat liefde duurt tot in de laatste snik alleen het sterven rukt de pijlen uit een hart.…

ik mag door alle blaadjes strelen een vingerpuntje aan elk haar en waar ’t zo-even groen nog was begint haar lijf volop te leven het roze wil zich vrij mij tonen een zachte glans op malse vrucht mijn mond ligt waar ik wil bewonen en lippen openen zich.…

Kies mijn handen om te bewonen, leg ze stil in mijn schoot, laat ze niet meer beven, ontvouwd maar zo beroofd. Groei in mijn handen om te reiken naar gedroomd geluk, word opnieuw geboren onbeschaduwd en beschut.…

ik was gekraakt maar je hebt me bewoonbaar gemaakt muren behangen met kleurrijk verlangen in ieder patroon ik leef in een droom de deuren vervangen het piepen en kraken gestopt door ze strak af te hangen, gangen geschoond en gerecht pannen getrapt en in lijn op de daken gelegd ramen doorzichtig van buiten naar binnen voorzichtig…

En daarom wil ik een waterdruppel bewonen in de schoot van een trage rivier even ongeboren blijven. Eenmaal in zee, me zorgeloos wentelen in zilveren dagen van rust - wachten op de dingen die komen gaan. Is er een kans dat het zonlicht in mijn waterdruppel breekt en ik weer terug ben, onbevreesd weer al mijn kleuren ken?…

mijn grootmoeder kon regen dragen en waarschijnlijk heb ik dat van haar geërfd ze kon in haar lichaam kruipen en in de urne van dagenlange stilte wanneer waarheid een leugen werd ik vroeg me dan af hoe ze in de ogen van duisternis woorden kon loslaten die, merkwaardig genoeg, onder zolen kraakten, al was de winter nog net niet bewoonbaar…

Twee werre-werelden bewoon ik overhands: Een die 't volkomen is, een andere bijkans. 's Daags vind ik mij in d' een, 's nachts dunk ik mij in d'ander. In arbeid en in ernst gelijken zij malkander. Dit scheelt het: deze zie 'k, die dróóm ik dat ik zie, Of is deez' mogelijk zo wel een droom als die?…

Het maakt me nieuwsgierig nu je wortelt in mijn dromen onderneem ik mijn vragen op vruchtbare aarde met meer inzicht dan ik aan antwoorden kan verzinnen maar in mijn ogen bewoon jij het wereldrijk van liefde met mooiere dromen dan die ik in mijn groentetuintje kan verwezenlijken ik zaai wortels jij zaait radijsjes voor mij ben jij…

Geen dienaren van de liefde maar haar demonen zijn het die zijn hart bezitten en zijn wereld bewonen.…

Ik moet me vaak bedaren voor gezworen haat, vergaar het spoor waar ikzelf om vroeg, laat de daden stromen op nog niet gedichte wonden, bewoon het streven om niet in wraak te leven, het bloed blijft niet geronnen, het stroomt oprecht over kale botten en maakt me levensecht. Uit de bundel: 'Slip op de tong' (pama)…

verhaal van velen dat onderhoud en tuin langzaamaan te veel zijn ik kijk met ogen van een vreemde kozijnen worden geverfd ook de voordeur krijgt een likje de tuin is strak gesnoeid dat moet wel voor de verkoop mijn eigen hand was losser zo groeit de afstand tot het bewonen van ons heerlijk huis in dat alles zie ik het naderend afscheid…

Laat vreugde je doorstromen laat mij je hartje bewonen. Als een gladde waterspiegel, als blinkende morgendauw, met zorgen en ook geluk wil ik altijd leven samen met jou.…