Alle inzendingen over bezwijk

Misschien schrijf ik terwijl ik sterf of misschien sterf ik wel juist in mijn woorden. Misschien word ik wel ooit bevrijd in mijn verborgen dood of misschien verbergt mijn leven een onrustige ademnood. Misschien keten ik mijn ziel in een bevrijdende taal of misschien laat ik ze juist zweven in een opgesloten verhaal. Misschien…

Het is een droommiddag het is zo heerlijk stil en vredig geen ander mens kan deze stemming nog bederven en de fles is heel erg ledig Ik moet nog naar het onbekende reiken zowel gerechtigd als veroordeeld tot het zijn met mijn gelijken zonder vroegtijdig te bezwijken Misschien kan ik nog reizen en geeft het onbekend terrein van vreemde…

gevels bezwijken door constructieve missers instortingsgevaar…

Ovenvolle kerst bezwijkende etensvloed Jezus vergeten?…

zolang ik er maar woorden voor kan vinden bezwijk ik niet onder intens verdriet en ik verlang zelfs naar iets anders niet zolang ik er maar woorden voor kan vinden hoeveel teleurstelling het leven biedt ik speel per slot van rekening steeds quitte zolang ik er maar woorden voor kan vinden bezwijk ik niet onder intens verdriet…

Als ik in jouw ogen kijk dan voel ik mij verliefd, want door je mooie diepe ogen wordt mijn hart doorkliefd en als mijn hart zo wordt getroffen kan ik het niet laten, dan moet ik uiten wat ik voel en mijn remmen loslaten En als mijn remmen dan bezwijken stap ik op je af, ik bezwijk dan van de zenuwen en stuur je deze brief, (wat laf)…

Het voorjaar kwam zó vroeg Met zon en luwe winden, Dat ik in een verblinde Verrukking bloemen droeg. Ik kon de vaste tijd, Door U besteld, niet wachten. 't Hunkren van mijn gedachten Werd teedre werklijkheid. 0, de eerste morgen, dat Mijn bloei zich openbaarde, In de verdorde gaarde, Hebt Gij mij liefgehad. Toen, voor…

Zoek mij nimmer in de trotse wijken van Boulogne en les Elysées, waar zij geeuwende de dag bekijken en eerst leven tijdens het diner: liever zal ik als een hond bezwijken in de simple Rue de l'Echaudé. ---------------------------------- Verzamelde gedichten (1966)…

Ik zit hier rillend in de kilte Bijna bezwijkend van de kou Iedere morgen, in de stilte Wacht ik hier, alleen voor jou…

Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

Ik voel mij authentiek Als geen ander in staat om slechte gedichten te bedenken Ik ben poëtisch ziek Maar benieuwd hoe lang ik dit nog volhou Tot ik bezwijk…

Ik wil niet meer Ik kan niet meer En ik ben blij Dat ik er vanaf ben Zeg jij met goed Zestig jaar over Wat eens je driftleven Was - dezelfde woorden Die ik gebruik voor Wat eens het drankleven Was waaraan ik niet Anders dan bezwijken kon…

Gedurende haar kort bestaan Vermoedde zij niet dat het zo zou gaan Haar poging de natuur te bereiken Was haar fataal een raam deed haar bezwijken Kleurloos haar vleugels eens zo bont Verdween zij in een stofzuigermond…

ze heeft alles al geprobeerd lijm, mes en scheerapparaat maar de bikinilijn weet van geen wijken deze dame zal aan haar stoppels bezwijken als ze haar best doet heeft ze een streepje voor maar gladweg verdwijnt haar snoet in de dame met de baard…

In Nederland zijn teken bij de vleet, Je wilt niet door een tekenbeet bezwijken, Op Tekenradar kun je nu bekijken Hoe groot de kans is op een tekenbeet. Die radar registreert, zo is gebleken Al feilloos het geringste tekenteken.…

Wat jeugd genoemd wordt, Wat je als kleding Voor het leven wordt Meegegeven, kan licht zijn Om te dragen, passen als Een goed zittende jas, Als een fijn zittende hoed, Maar ook een loden last zijn Waaronder je wel bezwijken moet…

Hoe die kracht, nu kon bezwijken. Waarom geen oneindig leven? keihard vechten. En dan op moeten geven, verslechten. Hard en oneerlijk, niet meer zoals toen. Je bent onontbeerlijk, maar wat kan ik er aan doen?…

wanneer een vergetelheid terug gaat leven loert op realiteit is het aan mij om niet te bezwijken het te bestrijden met een gedrevenheid die me vroeger onmogelijk leek want zolang men de kracht van het verleden niet breekt blijft het zich herhalen telkens weer…

Een waanzinnige traan Daalt neer In mijn fantasierijk Mijn tweede bestaan Ik val om Figuurlijk dan Achterover Soms andersom Ik droom Over niets Tot ik bezwijk Of zoiets Ik draai En ik woel Ik voel niks En tegelijk Een heleboel…

Een stadion vol mensen bezwijkend de explosie verijdelen kon niet meer tot ver in de omtrek deden oren zeer het gillen was vanuit de hel lijkend Getuigen keken geschokt naar elkaar bij de aanslag op die gevoelige snaar…

Het lijkt welhaast of ze bezwijken de sliert langer dan verwacht tevreden kan ik er naar kijken geschenken worden gebracht treurig dat ik dit niet heb geweten zo weinig plezier heb gehad bij de nazit lijk ik vergeten en blijf achter in dat donkere gat…

De noemer Fyra zal weldra bezwijken Het wordt de Intercity (In)Direct Die niet naar Brussel rijdt op zijn traject Maar wel (Ansaldo)Breda zal bereiken Ook Zwarte Piet klinkt bij hernoeming beter En komt dit jaar aan land als Vrije Peter…

de kille nacht om het domein van mijn geest te overvallen met slaperige kracht terwijl hij het ergste vreest Rillingen veroorzaken in mijn ziel golven van spanning en angst donkere silhouetten zijn steriel wachtend op hun eigen vangst Het is opmerkelijk en triest tegelijk de prachtige reis naar een zwart gat maar de dromen waarin ik bezwijk…

Oud hout, veel jaarringen zwaar beproefd maar uitgewerkt geeft geen krimp en laat zich voegen tot handig voorwerp zoals een ladenkast van afvalhout, ruw maar eerlijk als een ongeschminkte vrouw draagt de last van laden vol geheimen zonder te bezwijken…

Laat koning Albert II een zilte traan Of sterker nog, dreigt Filip te bezwijken, Of laten schreeuwers van hun afkeer blijken, Dan kunnen gokkers zondag cashen gaan. Zwaait Femen dan ook nog eens met wat tieten.. Gigantisch gaat de gokker dan genieten!!…

bezwijken we voor de Elfenkoning die ons lokt naar de andere zijde?…

heupen die op hoge hakken in de knieën beven lichtvoetig zweven ranke benen slanke tenen in een ludiek moment door je spel geveld weef ik om je frêle leest een stil begeren statig schrijden bevallig glijden hopeloos aan je voet bezwijken.…

Het is een ieder wél-bekend Het Forum uit het oude Rome Moest ooit in Gronings centrum komen Al kost dat ook een rooie cent Caesar Franks* Stad dreigt echter te bezwijken Want Brutus' Ommeland gaat over lijken! ------------------------------ * Wethouder Frank de Vries…

Het negenenveertigste en vijftigste distichon Distichon 49 Mast/Vast Odysseus wist het: Op mijn eentje bezwijk ik zelfs voor één sireentje. Distichon 50 Het park van de poëzie Het park zat vol met grillen in mijn dromen. De schaduw was er eerder dan de bomen.…

Ware liefde, bestaat die liefde Voor mij niet, maar het lijkt er nu wel op Ik voel me gelukkig met jou in mijn armen Dicht lig je tegen me aan ik laat je nooit meer gaan Je hebt iets in mij geraakt waarvan ikzelf nog niet eerder heb geproeft ik kan je uren in de ogen kijken en helemaal voor jou bezwijken Ik ben verliefd...…