Alle inzendingen over boom van kennis

onzichtbare wonden liggen onder littekens die nog verhelen wat eeuwen overerfd is als haat geen bron meer kent van wraak en moord wordt bloed in wijn veranderd om het leven te vieren de aarde is gedrenkt in tweespalt door hen die liefde vrezen de boom van kennis wacht op hen, die vruchten delen…

Wij sterven zo ongemerkt als dwergen aan bomen van kennis, een volk vol ernst. -------------------------------------------------------- Uit: Gedichten, 1961.…

Voor hen geen boom der kennis, geen appel en geen slang maar wel het tikken van een kleine feilloos afgestelde tijdbom: straks laten ze elkander los, zoeken hun voeten de begane grond, het eigen gareel weer op. ------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…

Voor hen geen boom der kennis, geen appel en geen slang maar wel het tikken van een kleine feilloos afgestelde tijdbom: straks laten ze elkander los, zoeken hun voeten de begane grond, het eigen gareel weer op. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…

III wordt In het geloof voorbereid Strijders voor Óf Allah óf God En hoewel Beide schimmig tart Israël zowel de Palestij- nen als de wereld Kinderen die Geen of nauw'lijks weet hebben Sterven de Hongerdood.... ...terwijl Is'rel Zich 'tegoed doet' aan De Boom Der Kennis (van) Goed & Kwaad...…

des kennis van goed en kwaad zonder een Adam, zonder een Eva maar gewoon voor ons als gestorven mensen als zielen in een onmetelijke heelal wat hopelijk onontekt blijft!…

Aanhangers der digiworld, millennials op reis, aanbidden in miljoenen Disneyworld nabij Parijs, plukken vruchten uit de boom der kennis - appels, peren - downloadend in pdf ...modern begrijpend leren?…

Ik kwam van de Arafat en kon de stad niet bereiken ik stuitte op drie muren gebouwd van verstand, die vrucht van de boom der kennis die verleidelijke slang met de slechte naam duivel de duivel die sprak tot Eva en Abraham die zei: doe het, eet doe het niet, offer je zoon niet die zijn vrouw en zoon opstandig…

der kennis hul me dan in je dekens van mededogen in een bed van rode klaver zodat ons geluk mag zegevieren zelfs als we allang zijn vergeten ja, zelfs als we allang zijn vergaan…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…

Schuldgevoel of zonde, zijn de overrijpe vruchten uit de boom van kennis. Als de hemel ons straft, hoeven we niet te lijden, wij verhoren zelf onze gebeden. Lotsbestemming is geen plaats, maar een manier van kijken naar de wereld. Ervaren is een naam die aan de opgetelde som van fouten kleeft.…

Beneden in het duizendblad eten prinsen en prinsessen de groene, gele en rode appels (peuters krijgen appelmoes) De hele dag door delen leraren ze rond, ze stellen vragen en oefenen antwoorden, steeds iets nieuws onder de zon, en daarna slapen we onder de maan en de sterren Van jongs af aan hang ik mijn takken vol appels tot ze niet meer…

Of wij ooit als gemeenschap leren de boom rechtop te houden, blijft een vraag in de wind van de tijd.…

Jonge mensen zijn slechte denkers Je moet hen eerst te eten geven van de vruchten van die ene speciale boom van de kennis wat nuttig en nadelig is voor ze iets weten en zodra ze dat snappen begrijpen ze dat het zo moet zijn als je geen paradijskind wilt blijven voor wie alles klaar moet staan in een wereld zonder gevaren Wat…

Ze zetten een boom op. Alras kreeg die bladeren, groener dan gras. Ze bekeken elk blad en bespeurden toen, dat ieder blad een opinieblad was. Zo gingen verschillen verzwakken. Ze kregen de smaak zelfs te pakken en maakten geen stennis. De boom van de kennis had allemaal wetenschapstakken.…

Magere gedichten die Als dunne bomen met Kraakheldere takken Het heelal aftasten Op zoek naar de enige Waarheid die hem verder Helpen kan, Deze bomen zijn het Die - vroeg of laat - Hem begeleiden op Zijn zoektocht Op weg naar de kennis Van goed en kwaad…

voorzichtig ze versmaden liever hun kansen dan te vertrouwen op hun neus, maar tot een hapje zijn ze wel te verleiden als je aandringt en er zelf niet ziek van geworden bent Inderdaad, het is begonnen met de beroemde appel, een vijg Na de eerste wilde ook hij meer We leerden door het gebladerte heen te kijken te onthouden waar de bomen…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

Zie haar staan, zo glorieus boom gekapt, tot bijna niks 'k sta erbij, met m'n neus. Eens vol takken, volle glorie nu ontdaan van alle ballast is 't wachten op explosie.…

Ik wil horen, weten en zien waarom de zon voor mij buigt, waarom de hemel lijkt te glanzen, waarom de bomen voor mij dansen. Een bloem die zich ontvouwt is de kennis tot de maan. En ik wil horen, weten en zien waarom de wij hier op aarde staan.…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

Oranje wimpels dansen op en neer De wind staat stevig in het vlaggendoek Een visser, trots, toont een enorme snoek Het is drie vliegen in een klap dit keer Het is Bevrijdingsdag en Hemelvaart Het kind achter de kassa weet het niet Zij zingt enkel een oppervlakkig lied Waarin de prins rijdt op zijn witte paard Ik hoop dat zij van oorlog…

Mijn kin steunt op mijn hand Rodin’s vereeuwigd beeld is elke dag te zien maar ogen zien dan niets het brein tast in de nacht actief als het niet weet de voorhoofdrimpels zijn na jaren diep gegroefd en kennis schaamt zich rot…

In de wereld van mijn zelfkennis voeg ik elke dag iets toe... In de wereld van mezelf laat ik elke dag iets los.…

soms als de nacht fluistert in ’t duister aarzelt worstelt met het licht de zon verduistert staan maan en sterren stil en wachten tot het woord de ruimte klieft in echo’s duizendvoudig verder verder oude verhalen ontwakend dreunend van ver en van toen en van heel dichtbij nu in dit ene tijdloze moment horen de eb en vloed de dag…

Maar als ik bij mezelf te rade ga zijn wijze en domme mensen vol kennis!…

Misschien denk je als zo velen Waarom zou ik mijn kennis delen. Maar juist door kennis te spreiden Kan kennis gedijen En kan een hoofdrol spelen. De macht Van kracht.…

Maar wat je niet verwacht is dat het verbleekt als verbeelding ontbreekt verliest het haar pracht…