Alle inzendingen over bruine aarde

aan de rand van de dag ligt stil gesloten en ingekeerd een glanzende scherf op bruine aarde zij spreekt een taal vogelstemmen in hoge bomen verstommen iemand loopt voorzichtig door het woud wie is nog hier en wie is al weg…

ooy einde van de dag een buizerd maakt zijn laatste, lage vlucht het riet aan de waterkant de bomen op de dijken de bruine aarde op de akkers de graziggroene weiden alles houdt zijn adem in wacht, met ingehouden adem, op het nieuw begin…

dicht bij in het veld sta ik de wind waait om een boom ontworteld in diep bruine aarde donker ginds ver jaagt de storm de wolken leeg en schijnbaar los hou vast heb ik je daar ontmoet onwaarschijnlijk uren ver droomd…

Lopen wil ik alle dagen tot mijn benen mij niet meer dragen liefhebben en mij af blijven vragen de buitenlucht proeven onder dieper wordende groeven het groen en blauw met alle tinten ertussen vanaf de bruine aarde kussen de wolken en sterren van onder mijn wimpers bekijken de schuchtere lente omarmen als had ik haar eeuwen niet…

een ogenblik maar zal jij naast me staan en nooit zal je nog wederkeren jij bent slechts gekomen om even warm te raken want het antwoord gaf je al voor de tijd in stukken viel en ik door de bruine aarde kroop met smalle, bleke handen omdat ik geen bomen kan verplaatsen of sterren tot een ongekende hoogte kan bewegen met…

wals de rode ritseldans blaadjes dwalen draaiend rond bruine knispertakjes kraken in hun slalom naar de grond Woeien waaiend vallend kraaiend wervelen hun rokjes neer wentelen met rode konen tot de bruine aarde weer. bladeren tot kant verweven bladskeletjes van weleer dromen rood met gele dromen stormen ruisend heen en weer.…

Vandaag heeft de bruine aarde jouw bruine ogen uitgewist. En de spin van de grote leegte heeft in jouw haar zijn web geweefd. Ik word alleen verwelkomd door een jaren oud verdriet.…

Bruin is ze, Een mooie donkere dame woonde eerst in Lisse. Was geboren in Suriname is nu verhuisd naar Bruinisse. Ze houdt van zee-land en de zon hoopt dat ze bruiner worden zal Ik zag ze liggen op 't balkon en geloof me maar bruinisse al…

niet zwart of wit zijn maar een gradatie van bruin we delen dus meer dan de kleur van bloed in onze aderen de mars in vele tinten bruin…

Voordat je aan iets nieuws begint, alleen een lange reis naar India, bid je om wijsheid en hoede tot de Hindoe God Ganesha. Met zijn olifantenhoofd, zijn oranje dikke blote buik, rijdt hij mee op zijn Vahana rat, als begeleider op je levensweg. Tussen zijn ogen staat een Ohm, het teken voor de trilling van geluid, waaruit de kosmos…

toen onder elk terneergeslagen oog het aardse groen vergeeld tot bruin gezaaide tenslotte door de najaarswind verwaaide mijn lege armen reikten naar omhoog…

ontmoeting ik wil ik gil ik tril ik beef ik geef ik streef ik schreef om met je te vertoeven ik leef om ’t opperste geluk te proeven je smaak je geur je stem en de kleur van je ogen gun me het moment van vrouw en vent van stralen en verdwalen en van bloemen en van planten en van bloedverwanten breng…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

de rivier zoekt zijn grens ik ben ontzettend bang leg blokken neer langs de spleten van mijn ziel vlucht een glooiing op gras onder mijn voeten vecht voor veiligheid m’n levenslijn loopt grenzeloos grillig langs randen van basalt de dijk draagt m’n pad klimmend naar zijn kruin kijk hoopvol omhoog de zon en het water kleuren m’n…

Overrompeld door liefde en kracht, zittend aan het water, kijkend heen Daar zit jij, voor mij uit, turend over, net langs mij heen Ik steel je blik, je laat mij toe, ruimte tussen ons, krimpt in een De groene glans, scherp en zacht, gemengd van ver, mag ik je nu…

je eens zo mooie kleuren vielen hard vloeiend tot diepe herfst…

eindeloos kijken ogen verlangen gevangen verloren in mij buiten zinnen vrij blauw zijn wij…

Gans rechts houdt ongelijkheid graag in stand en VVD lonkt naar de PVV; likt ook de hielen van de BBB. Beschutten zo de ‘orde’ in ons land. Maar liggen politieke kansen open? En neigen die naar groen? Mag ik dat hopen?…

'De grote paasschoonmaak', zo noemt Orbán Zijn felle kruistocht tegen minderheden Daarvoor wordt in de grondwet zelfs gesneden Die dient slechts de Hongaarse hetero man En na de schoonmaak zal hij uitentreuren Met vriendje Wilders eitjes wit gaan kleuren…

Leef de aarde, geef de aarde Zie de aarde: rood, bruin, zwart Schep de aarde, schenk de aarde Sluit de aarde in je hart. Tooi de aarde, gooi de aarde Vind de aarde, al haar kracht Streel de aarde, deel de aarde Dank de aarde voor haar pracht.…

Je zegde me verdriet aan en het is gekomen je rust onder bruine, zachte, rulle aarde je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen en ik was bang nu is er hun rijkelijke vloed nu is er hun zachte, milde vloed en ik ben niet meer bang…

In de rui van de herfst Wordt het tijd voor een trui En met de winterkerst op komst Een heuse echte Kersttrui Ik heb er meerdere liggen Maar één kan ik niet meer aan Gekrompen in de was Die komt nu goed van pas Voor mijn hond Mika, Met ook een kersttrui…

de kamer hingen geen portretten alleen het grote, zware kruis dat nog wat zwarter werd wanneer late mist zich verschoof naar het scheve raam ’s nachts, in de hoge bedstee werd mijn lijfje langzaam warm en dan droomde ik van het vochtig keldertje, volgestouwd met schatten van warme melk en houten eierdopjes, van boterhammen met dikke lagen bruine…

lompe Jan uit Waasland Beveren onhandig en zo nerveus hij had een grote wipneus waar alles bleef aan kleven hij was ook zo erg nieuwsgierig stak die neus in alle zaken wou de mensen goed vermaken want dat vond hij echt plezierig bloemen met bruine meeldraden geurden als chocolademelk dus wou hij ruiken diep in de kelk wel ja, de rest…

Daar ging de vrouw in haar blote niks Liggen bakken en bruinen en braën. De Zon zette hem op en zorgde terstond Voor -steek, vellen en blaren. Eer 't vrouwmens het door had was ze verbrand, Liet 'r heetgebakerdheid varen. Ze smeekte om meelij, verkoeling, iets kouds ! Keek hoopvol naar Zephyr en Regen.…

voorname bruine pracht je vleugels bevrijden je moeiteloos van de aarde je hoort wentelend wiegend en wendend in de blauwzilveren voorjaarsluchten vol beloftes stijgend en rijzend boven de sluimerende zachtgroene lentebossen tot je bent opgelost in de hemelkoepel…

Nog is het wachten op lente Houdt aarde haar grootste schatten -voor het menselijk oog- verborgen Bruin blad is van oude lentes kennen zucht,gekuch van 'n late vorst Misschien morgen, morgen mag ik.... lente verwachten?…

de regen spat wind jaagt zand en aarde op het blad dat verzuipt in modderbad kou vriest bruine randen aan pril groen dat terug wil kruipen in de bol van toen maar altijd trekt het licht koestert zon de kleine knop die opent als de winter stopt…

Tussen klavers sterft oktober in bladvormig bruin. Drassig staart de aarde de laatste grassen na. Schaapsgewijs nadert het grijs, de herfst is zacht dit jaar.…

Sterf rustig, zomer, prijk uw leven uit Met droeve dos van bruin en glans van rood, Bekrans met vallend geel uw eigen dood, Geef willig de aarde uw bladertooi ten buit, Der voedster, uit wier schoot in 't jonge jaar Gij schoon zult rijzen van uw stervensbaar.…