Alle inzendingen over couplet

Niet iedereen kan er zo goed in zijn Niet iedereen kan het toch weten Je doet je best Van couplet tot aan refrein Maar... Je hebt niet veel kaas van letters gegeten…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

Ollekebolleke Dubbele Dactylus Hier gaat het rijmen we kiezen de E   Denkt u vooral aan de zeslettergrepigheid En aan de de afmaker In couplet twee…

Eindeloze nachten. Het ritme van depeche mode met het ritme van de liefde, gemengd als ranje in een bierglas met een rietje. De gier, op het halve hek gezeten, heeft zijn vrouwtje gelokt met gekrijs. Slagroom. Formally known as Boogie Woogie. De gier heeft zich al vol gegeten. Dan het konijn. Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde…

Geachte reizigers van beiderlei weledele en non-binaire kunne Wees welkom bij de dikke en de dunne op zoek naar mister moon z'n achterzij De een heet harry en de ander kwartje op weg in een Russisch ruimtestation in stratosfeer van hemelboog en zon ze zien de aarde door het oog van bartje Die drentse dreutelaar had geen idee…

Langzaam me vermoordend een lied dat in minuten jou mijn hele leven vertelt van het begin tot het eind en omgekeerd weer terug couplet na couplet zing ik voor jou als beste vriend die ik mijn duisternis noem in stilte waarheden die me hebben gesmoord welke kracht er uitgaat van dit ingetogen lied dat wegsterft en oplost in nevels van…

Rijmpje belde aan bij sonnet, of hij potentie had tot een gedicht Doe wat aan je vorm, zei hij, geen gezicht Je wordt gesproken zonder lucht, wordt liever ademloos gelezen De deur sloeg dicht, er volgde een nieuw couplet…

Woorden, die overgaan in zinnen, gevoelens, die het van gedachten winnen, zinnen, overgaand in een couplet, emoties, die ik in woorden omzet, strofes, vormen een gedicht, gevoelens, even voel ik me weer licht...…

zonder ben ik 3 coupletten zonder ben ik paraplu zonder ben ik sigaretten zonder ben ik déjà vu zo zonder ben ik zonder ben ik scheve schoenen zonder ben ik wortel-quiche zonder ben ik zuigend zoenen zonder ben ik lichte bries zo zonder ben ik zonder ben ik dode mussen zonder ben ik oude fiets zonder ben ik kaas ertussen zonder…

De lente past goed bij een schildersdoek: de pen is hier als nep, een vage maskerade, want de natuur weerspiegelt het werk van Monet met zijn orgie van oer- en elfentinten. Je snuift de geuren op van zijn platteland die wentelen als melodieën die zich mengen. Schep een schilderij. Aarzel niet. Wees kloek! Charmeert me toch de metamorfose…

kies maar een andere weg schuil maar in mijn poëzie meer aan in de bloedcirculatie van grammatica voel de gekaderde woorden in eigentijdse bestanden woorden in geheugenspoor van hoofdstukken krioelende coupletten in trends van verhevenheid geveld in geheimschriften van steriele verlangens…

Al schrijf ik snelsonnet na snelsonnet, gevolgd door column, hartekreet, couplet die soms wel honderd keer worden gelezen! Zal ik eens zeggen wat ik er van vind? Ach nee... laat het maar waaien met de wind.…

Het vers bestaat uit één couplet. Hier komt alwéér die zin: Hoera, dit is een triolet! Ik zei 't al aan 't begin.…

zoek in de mist naar kleine sluierdruppels voor mijn aquarel de fijne lijnen en de krullen van de letters heb ik wel in lichte kleuren vloeien woorden uit hun stilte tot een mooi couplet ze bloeien helder zicht declameren op een vage achtergrond mijn aquarelgedicht…

een kleine meis met krullen dacht met woorden over mij heen zij dichtte een lied in grijze haren om weer vorm te geven aan mijn uitgewaaierde eigenwaarde haar vingers schreven letters bouwde lagen met een schaar het teveel werd verdreven het couplet was klaar…

je zoekt naar springlevende woorden die willen dansen van de morgenstond tot het avondrood we vinden zinnen die er iets toe doen en tenslotte maken we het vers af in strofen en coupletten om toch vooral maar iets na te laten voor de overlevenden…

de zee zingt zacht haar lied het heeft geen coupletten slechts refrein eerst rollen dan sissen de zee zingt hard haar lied met bonken en klappen veel lawaai aanzwellen schuimbekken een applaus waterballet eindeloos doorgaan hard of zacht de zee zingt zo haar lied…

Het kan ook een gedicht zijn, dat coupletten lang opsomt en in herhaling bungeejumpt. Nu is er geen gedicht, alleen een gang die eindeloos lijkt te vertakken. Zodoende zijn er geen woorden, geen ogen, en is er de tijd die het imaginaire plaats en podium uitgumt. Ook de tijd verlaat me.…

Couplet 1 Pleinen, straten, lanen, kades, stegen, weg je vind het daar en parkeren, das een gemakkie, ben je vlot en veilig klaar goed gedicht zijn alle gaten weg is alle puin van het oorlogsleed veelal kan je merken, voelen, ruiken hoe de tijdgeest hier verstreek Refrein Couplet 2 Kijken, staren, turen, dromen, noem maar op…

Ik droom dat ik dicht, woorden tuimelen moeiteloos over elkaar heen en smeden schitterende zinnen, die op hypnotiserend ritme zich als kralen aaneenrijgen tot diepgelaagde coupletten. Nog één sluitende slotzin voor het gedicht der gedichten voorgoed is vastgelegd.…

Het Al wordt op z'n kop gezet net als bij Eise Eisinga van alfa tot aan omega geïnspireerd op het sonnet met distichon en een couplet Van Woordenaar uit Wolvega of Rotjeknor of Waarookma gezeten aan bureau, op bed het universum het heelal niet helemaal geheel en al maar potentieel, van a tot z door 'n dubbelganger ingebed…

tussen woorden regels zinnen ligt de ruimte voor stilte tussen coupletten bij het zingen ligt de stilte een moment te zijn ze is van niemand niet te bedwingen ze is ze is als het nu in de tijd tussen straks en zo-even ze is niet te vangen een blik in het oog tussen wat je ziet en zag altijd ergens aanwezig altijd onderweg soms nagejaagd…

Zeg me, zeg me, dat ik blij moet zijn met mijn enige echte Valentijn, rode harten lieve woorden, de coupletten klinken als akkoorden op de muziek van nog nieuw uit te brengen top 40 materiaal, zeg ik, zeg ik: rode harten rode bloemen, een hart wat de akkoorden indrinkt, Valentijn, mijn Valentijn, zorg dat ik je altijd weer terugvindt…

het was mijn lied nog kinderlijk en onbeholpen spelenderwijs mijn jeugdmuziek pas toen de woorden kwamen klonken de echo’s anders maar in de melodie bleven wij samen velen hebben meegezongen in euforie of spijt anderen raakten snel hun tekst al kwijt ik neurie weer alleen de coupletten willen niet meer komen maar het refrein kan…

niets hoe verder het komt in mijn visioen lijkt het geen zwaard maar een zeis zonder compromis welk niet meer snijdt maar alles maait en zonder aanzien steeds meer graait kon ik dat zwaard maar stelen dan deed het niemand ooit nog pijn ik zou zijn kracht verdelen in een dekentje van zonneschijn de zelfmoord was een sein BRILJANT het couplet…

Ik vergeef je het ontbreken van binnenrijm en beeldspraak ik verheug me echter over je coupletten met clichés een gebroken vers kortom vol exotische poëzie!…

Als woorden zwijgend stromen en het bloed kolkend klopt waar ongeschreven coupletten het lichaam doordringen Dan kan je zweven op de kust van houden van waar serene twijfels grondig door het hoofd zingen Als woorden dwingend dreunen met akkoorden van verdriet en mistige dubbelzinnigheid je vuisten heeft…

had klanken geleerd in melodieën die raakten om van hen die ze hoorden betere mensen te maken speelde en zong zonder kind of kraai honden waren verdwenen of namen de benen droef werd het lied in tonen die vluchtten alsof de coupletten ook wilden rusten pas op het eind klonk diep in het dal een schamel geklap de siësta liep af…

Als dan het volk in trance Nog schreeuwt en moordt Willens en wetens de wetten In haar destructiedans Schendt en verstoort Schrei dan in droeve coupletten Evalueer des lands gebeurtenissen Normaliseer het dichten, Driek van Wissen…

Een duister licht, een doffe vlam Maar sterker dan voorheen Vuur van passie, zuiver warm Verloren en alleen Sterker dan het licht des levens Sterker dan een stil gebed Een onvervulde kille leegte Zoekend naar een nieuw couplet Vul mijn leegte niet met woorden Geef geen antwoord op mijn pijn Niemand kan mijn ziel verwoorden De passie…