Alle inzendingen over diagnose

Vroeger als men ziek was ging men naar de dokter deze stelde de diagnose en gaf het juiste pilletje Heden gaat men naar de dokter met de vaststaande diagnose vragend het gebruik van het verkeerde pilletje…

Je bent blij om het te horen het zit niet tussen je oren de diagnose is gesteld en het is je verteld je werd zo moe van je eigen lijf botten kraken ze waren stijf schilfers op je huid je voelde je rot en zag er niet uit nu krijg je een medicijn het klinkt krom, maar hoe dankbaar kan je met een diagnose zijn.…

Wie twijfelt aan de diagnose dat hij ongeneeslijk ziek is is niet verplicht dood te gaan.…

Al is de man die Pim heeft omgebracht Natuurlijk psychisch allerminst in orde, Zijn ziekte moet nog uitgevonden worden En ook moet daarvoor nog een naam bedacht. Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee Dat u de ziekte hebt van Van der G.…

tegen zit de dokter legt met een groots gebaar de röntgenfoto’s op het tafelblad vreemd, in ieder geval een beetje raar pak ik mijn gedichten, een stuk of wat leg ze schuchter vlak ernaast hij blikt, bloost en is verbaasd Al dit werk bedekt als zand hypertensie, hernia en heupartrose de woorden geschikt in dit verband verschaffen mij de diagnose…

Een kinderarts uit Hoevelaken kreeg met fabeldieren te maken, want op een consult schrok hij zich een bult: die kinderen leken wel draken! ---------- ...bijna 80% van de kinderartsen heeft met agressie van patiëntjes of hun ouders te maken...…

Rommelhok vol gedachten. In hersens onder stroom. Tegengestelde krachten. Angstig, zonder toom. Levenslang veroordeeld? Ik houd mijn hart steeds vast. Nu ik weet, ik ben zijn voorbeeld. Het puzzelstukje past!…

Dubbele diagnose. Met hart en ziel sta ik verbaasd, dat zoveel liefde dronken maakt, trefzeker mijn gevoelens kent. Dit ben je dan. In elk detail. In alles echt. Tot de kern. Jou aan mij gegeven. Een diamant. In elk facet. Zo hard en duurzaam levend. Tot waar ik adem. Tot waar jij eindigt. Daar.…

Beetje bij beetje valt het weg Sluipend komt het Je moet sterk zijn nu maar ik weet dat je dat bent Afwachten niets dan afwachten Rusteloos In de nacht zijn mijn ogen open Starend in de duisternis Maar ik weet dat jouw innerlijke kracht groter is dan die van ons allemaal…

Uitmuntende conditie niet te dik Fris en fruitig, fit van lijf en leden Zelfs niet de kleinste onvolkomenheden Ook nooit een blaffend hoestje of de hik Als dokter zeg ik zonder overdrijven Patient kan nog wel járen door met schrijven.…

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

Explosies en onhebbelijke streken Kenmerkend voor de werkvloerterrorist Als men vandaag de dag niet beter wist Zou men van een karakterstoornis spreken Maar door de diagnose slaapapneu Wordt alles net zo legitiem als sneu…

Het jaar gaat dood, Al weet ik niet waaraan: 't Is een diagnose Die zich moeilijk Stellen laat - deskundigen Zoeken de namen nog, Ze hebben slechts Twee maanden, Twee namen nog, Voor het lopende Jaar is geveld…

Hij was als arts aan drank en drugs verslaafd, Maar stelde desondanks een diagnose, Wee hen, die hem als neuroloog verkozen, Zijn medisch oordeel was geenszins gestaafd. En als beloning voor zijn ‘artsenij’, Spreekt onze rechtspraak hem van alles vrij.…

Kun jij het eens zijn met die diagnose ?” “Het lijkt erop, maar volgens mij althans is dat ding geen poliep hoor, dat ís Frans”.…

Ik zag jou, kwam dichter, het nam poolshoogte, de diagnose luidde: begeerte Je ogen zien blauw, binnenkort niet die alleen: ik kus je te pletter Ik heb jouw hart gestolen, daarvoor kreeg ik levenslang: mij niet gelaten…

ik ben de clown in een omgeving van een circus van tranen ik zal niet meer huilen het doet de ander zoveel meer pijn ik ben de clown van de droefenis die even de tranen zal verruilen om de lach te laten horen van het eeuwig positief zijn maar ik ben ook een mens met gevoel en trieste gedachten in mijn hart woed een gevecht…

Het laatste nieuws druppelt langzaam binnen: Wie schrijft, die blijft, maar alleen in woorden Zelfs Dichters voor 't Vaderland en 't Noorden Kunnen van de Dood de strijd niet winnen De diagnose - voor wie het niet snapt: In Drieks hoofd is de dichtader geknapt…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…

Wat onvoorstelbaar leek wordt werkelijkheid. Sterker wordt wie altijd kwetsbaar was. Zo wordt duister, ondanks alles, licht. Mijn artsen geven me hun beste krachten. Mensen zeggen me dat ze van me houden. Familie, op wie ik blind vertrouwen kan. Ik leef nu in het middelpunt van liefde. Geliefd, zoals een pasgeboren kind. Ik voel onvoorwaardelijke…

En weer: is er een mens opgegeven, kanker diagnose, uitbehandeld niks meer aan te doen. Alles is gedaan kreeg hij te horen, uitgezaaid in zijn hele lijf. Weer is het kanker, je kunt zeggen: waarom niet, maar ik zeg: waarom wel? Waarom deze mensonterende je van binnen opvretende ziekte? Waarom?…

Wie had gedacht dat dit ervan zou komen Ik had nog wel zó'n zin in dat WK Maar sinds vandaag ben ik totaal gaga Subiet heeft men mij dan ook opgenomen Men zegt; hij heeft geraasd, getierd, gefoeterd De diagnose luidt: Ik ben betoeterd. ---- Het regent klachten van TV kijkers en voetballers over de oorverdovende…

's nachts actief als nachtbeest graag in zwoel koele ruimtes lekker nat in de druip van onder aan de kruip een tikkie helderziend scherp ja met de oren opzij en niet van voren graag de vleugels uitslaan piepend met de fluit op de juffertjes uit tegen ochtendgloren breekbaar zweverig hunkerend naar rust de wereld staat op zijn kop…

de toekomst een groot geheim wanneer je hart gekwetst is als angst strijdt met vertrouwen een traan vecht met een lach laat het dan een kwartiertje stormen een mens gemaakt om lief te hebben elk seizoen samen lopend hand in hand laat mijn fluister de jouwe zijn…

Ik ben mijn eigen arts in hart en nieren, Ik denk en weeg en geef diagnostiek, Ik zet het moeilijk op papieren Want stiekem weet ik het ook niet. Ik maak de scan en lees de boeken, Schrijf amper iets. Ik doe het moeilijk uit de doeken Want ik weet niets. Tussen mijn aarzelende zinnen, mijn stilte. Ik schud naar ja, maar staat het aan?…

Zieke, zwakke, zich misselijk voelende dokters zijn met geen stokslagen naar een dokter te krijgen! Ja wat wil je...dubbel eigen risico!! Zij kennen als geen ander het klappen van de zweep!!! Maar als ze zouden gaan wordt daar de ‘patient’ altijd veel beter van!!! Ik zeg: dokters en alle afgeleide gezondheidswerkers m/v... gewoon doen…

eigenlijk was ze gegeven haar leeftijd drie kwart eeuw in topconditie natuurlijk ze klaagde wel eens over haar gezondheid gemiste kansen en gemoed maar ach dat hoorde eigenlijk bij haar een beetje de diagnose na de zoveelste klacht bevestigde het vermoeden in eerste instantie niets aan de hand zoals verwacht dus gewoon een galsteen…

Dat valt eigenlijk reuze mee Slik wat extra vitamine C Is er nog wel een beetje hoop, Bij de diagnose buikloop. Naar ik mag hopen, Gaat uw buik niet werkelijk lopen Maar zitten enkel uw darmen in de knoop.…

Stuiptrekkende ledematen En de pupilreactie nul De reflexen minimaal Na die ene laatste pul Dan volgt de snelle diagnose Op gesmeerde spoedopvang Als rubberen wielen piepen In de bochten van de gang Alle paniekgezichten bidden Uit angst voor eigen schuld En op dat moment zijn zij Met zorg en spijt gevuld Weer een falende selectie…

het leven ijlt door hoge koorts onzin over dagen hectiek lijkt de goede diagnose genezing een tijdelijke pose het blijkt een verslaving aan het bestaan op het scherpst van de snede te zijn een ander volgen maar als de messen snijden voel jij alleen de pijnen geen medicatie en uitbehandeld zijn tot de adapter faalt en jij je…