Netgedichten

netgedicht (nr. 34.296):

Diagnose

Ik kan mij niet vergissen.
dat jij, een lieve lach,
ondertussen bij mijn

kussen past, mond op
mond verkondigd.
Dubbele diagnose.

Met hart en ziel sta ik
verbaasd, dat zoveel
liefde dronken maakt,

trefzeker mijn gevoelens
kent. Dit ben je dan.
In elk detail.

In alles echt. Tot de
kern. Jou aan mij
gegeven.

Een diamant. In elk
facet. Zo hard en
duurzaam

levend. Tot waar ik
adem. Tot waar jij
eindigt.

Daar.