Alle inzendingen over dierbaarheid

Als onze dierbaren verscheiden na een lang gedragen lijden is ’t nimmer te vermijden dat zij die achterblijven zitten blijven met de vragen hoe ’t leed te moeten dragen. De pijn is onverdraaglijk het gemis onoverkomelijk de dood op zich ondoorgrondelijk……

35 zegt ze en ik tel de rimpels op haar voorhoofd, om haar oog zij vindt het aantal veel te hoog knipoogt en stelt het cijfer bij haar ogen glanzen als druppels een regenbui boven Tienen maken waardoor het suiker zacht smelt verliefden zoete dromen smaken het piepen van het wasgoed aan de witte, gekuiste lijnen stemmen van wie verloren…

wanneer ik niet meer in de stilte kan staan verlies ik mijn woning van plek tot plek mijn ziel zal rukken aan ijzeren luiken de dood ingaan, het lichaam nog vrij plichtsgetrouw zal ik gebaren naar honderd bomen in een seizoen verwacht jij kan me dan tot stof verbleken van eind tot eind naar een ijdele nacht het kind verstuiven, het laatste…

Als het straks kouder word dan zet ik de muts op van mijn zoon Die achter bleef toen hij het huis verliet warme jogging broeken van mijn dochter niet van armoede maar van warmte Omdat zij ze droeg trimschoenen van mijn kleinzoon Te klein gekocht maar omdat hij erop gelopen heeft een warme das gebreid door een vriendin Die ze speciaal voor…

om jou draait de zon jij hemellichaam, helder en zo ongrijpbaar…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…

Niet de aap maar het paard lijkt het meest op de mens, als je 't in de ogen kijkt. Of sla de boeken erop na, veldslagen, ontdekkingsreizen, de melkboer in de straat. Held van 't wilde Westen, ruilobject voor koninkrijken, verlosser van de filosoof. Hier en daar staat op een plein in brons een krijgsheer op zijn paard, - dat zou andersom…

Misschien dat je het woord betrad in taal van mist, pijn van regen dat ik je bij me hield in schemering mensen wegduwde uit de intrige maar je bent mij dierbaar als mijn eigen ik, zonder twijfel je blijft steeds bij mij in dromen die dichterbij durven te komen je blijft jezelf, ook zonder masker maalt niet om status, of veinzen je blijft…

zacht gekozen tedere woorden die de sluimering verstoren in ons verslapen liefdesspel liefdevol vertrouwd gelaat schenk mij je passie terug duizenden rode rozen wachten tot jij mij binnenlaat toverfee ik roep om jou een stem half in rouw smacht naar hartstocht van mijn dierbare vrouw…

Maar niet datgene wat je zo Dierbaar is, het verlangen naar Het ware, de waarheid zo puur. Wat je leidt iedere dag, ieder uur. Bij tijd en wijle kijk ik naar de Sterren, omringd door duisternis, die Mij al is het maar voor even Een beetje inzicht geven in het Onkenbare..…

Dierbaar, te goeder trouw. Onmetelijke liefde voor jou. Kostbaar in het heetst van de strijd... Niets tussen ons in behalve de tijd.…

Tot kroning van de nachtegaal riep merel op te fluiten uit stille zuchten een nieuw lied vol gouden sterren in 't verschiet Hun veren werden opgepoetst met kleuren platgestreken. De koning van de nachtegaal zong voort zijn lied in vogeltaal en riep de hemelkoren op de wolken dicht te sluiten. Kom kind, vlieg veilig met ons…

Verbrand autootje altijd zo je best gedaan wat werd je toch heet…

Ze was meedogenloos rood en trots als een tsaar, dus niets was me dierbaarder dan wachten op haar. Wachten op pleinen in regen en wind, Op het pad van de wilgen verscheen ze gezwind. En nu ligt ze naast me, mijn prooidier van de nacht, met lendenen soepel en ogen zo zacht Mocht dit lieflijk wezen ooit nog verdwijnen, wat zullen mijn dagen…

Natuurgeluiden weerklinken als echo in verte Maanlicht golft tot ziens. Waarom hoor ik jouw voetsporen niet meer daar ze heel onverwacht en veel te vroeg van jou werden ontnomen Ik weet heel goed dat zij op elk moment van het leven klaarstonden om hun reis voort te zetten en ook nog eens voortdurend onderweg zijn met jou. Wanneer ene deur…

Niet aanwezig en toch voelbare kracht fysiek verdwenen Interieur herinnert plotselinge verdriet door tijd verzacht Maar besef, de tijd heelt niet het gemis van zijn raad en daad…

overblijft als mijn gedachten je weer zullen vinden en laten kleuren wat ik koester zonder een aarzelend gebaar of een warme schaduw die alles laat vervloeien in een liefdevolle ontmoeting met jouw gevonden woorden en wachtende gedachten aan langzame stiltes die fluisteren over een afscheid van onze dierbare…

Dan zie ik voor mij jouw dierbaar gezicht, weet ik hier moet nodig een gedicht. Maar dan blijven de woorden maar stromen en kan ik niet tot de juiste zinnen komen. Schuldig is jouw mooie liefdevolle gelaat, dat stelt deze dichter niet tot dichten in staat. Veel vrouwen zijn door dichters bezongen, hebben daarmee veel respect afgedwongen.…

ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor die ons dierbaar zijn geweest bloeien de bloemen ten gepaste tijd ze symboliseren de onsterfelijkheid fleuren de natuur in haar naaktheid zijn voor de vriesnachten bevreesd Ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor zij die ons dierbaar zijn geweest…

ooit is de liefde van je dierbaren weg wat moet ik doen? het is over ooit ben ik alleen op de wereld zonder mijn dierbaren ik begin het koud te krijgen niemand houdt mij vast zal ik dan nooit meer liefde krijgen? alsjeblieft help me met alles wat met liefde te maken heeft!…

Hoe het dierbare oplost in een verre verte alsof het nooit heeft bestaan Hoe zij eindelijk toch kan huilen omdat ze plotseling dacht aan zijn mannenhand Hoe hij die zo zacht op het hoofdje van het kindje had gelegd Hoe zij nu zo onverwacht aan niets anders denken kan hoe het oneindig dierbare Wisselbaar kan zijn…

Zeer dierbaar zijn de, in een dagboek geborgen, herinneringen…

Dierbaar verlangen misleidt ronduit verleiding als kristallicht oogt.…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Soms zijn er tranen, maar herinneringen aan een dierbare blijven altijd bestaan. Tranen…

Platte zoutpilaar, mijn zilten beeld van mama -- Dierbare foto.…

Eigenlijk bestaat er geen dood van onze dierbaren, zij transformeren naar de harten van hen die ze liefhebben...…

Dierbaren van voorbij ze zijn geworden tot geliefden in herinnering stille begeleiders in de lichtkring Gods.…

Diep bedroefd, in volledigheid ontdaan. Ik kan het maar niet bevatten, waarom moest je zo vroeg gaan? De waarheid dringt langzaam door, doet verschrikkelijk pijn. Om met de wetenschap te leven, dat je niet meer in mijn midden zult zijn. Bedankt voor alles wat je voor me was, voor alles wat je voor me deed. Je was voor mij een vriend,…

Bij iedere gedachte aan jou voel ik weer hoe rot het is niemand kan die leegte opvullen weet dat ik je iedere dag nog mis Soms vergeet ik dat je er niet meer bent ik zou je dan zo weer op willen bellen of even snel naar je toe op de fiets ik heb je nog altijd zoveel te vertellen Gewoon nog even met je praten over nieuwe mensen die ik heb…