Alle inzendingen over dorpjes

De eerste dorpjes doemen op maar iemand die net is als gooit nog een bom op mij op de zanderige vlakte In de verte sta jij met lichte lippen vol vrede op de heuvel bij de Turkse zee…

Je rijdt toevallig een gehuchtje in En moet dan tanken. Maar dat kan niet, want Je kunt alleen betalen à contant Terwijl je nooit meer cash hebt. Enkel PIN Zo wordt de consument in kleine dorpen Door de vooruitgang achteruit geworpen…

woeste welgelegen wegen aangebroken aangelegd asfalt dunbevolkte dromerige dorpjes snelle splitsende straat op weg naar toe kom ik jullie tegen als verkooppraatjes voor onbezorgdheid uitgestald verlaten geborgenheid ik ben weer bij de les trots standhouden in overdaad…

Dampende dorpjes - dwingende dromen, Duren, dalen. Doem der doelen - dacht de dichter, - Die Dorst der doornen . Donzige dunne diertjes dwalen drastisch – Degene die durven doch denken – Dreiging der demonische drempels doordringend – Doortasten dove duiven.…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

mijn hoofd is vol van alles wat ik zag vooral de mirabellen zie ik in bomen langs de weg dorpjes in aardetinten tussen lieflijke heuvels pas als ik stop bij een kerk zie ik verval, het moeizaam leven verborgen geschiedenis wordt veelal verzwegen een toon van mineur zweeft over de Moldau bij een verlaten klooster .…

Reizen je thuis en tuin verlaten vrienden, 'maten' Door steden, langs dorpjes en via onbekende gaten waar je niet... dood wil worden gevonden Reizen... en onderweg je tenten opslaan op 'n paradijselijke plek goed bevonden voor 'n verblijf van een of meer nachten door 'n zakkende zon beschenen.…

ik zie heuvels goudgeel rijpen onder de zomerzon idyllisch vlijen dorpjes hun huizen in siësta rust rondom zuidelijker kleuren druiven tussen donkergroen in het patroon van toen hier kaalt de rots zoeken wortels een bestaan in eeuwenoude trots er wordt naam gemaakt met wijn uit oude gaarden vloeibaar goud uit de zo schrale aarde…

van horizon tot einder een trage zilveren stroom langs verdronken bomen op hun gerimpeld spiegelbeeld langs rijke ijsselhoeven en werkloze graanmolens onder een gesmoorde zon in witte flarden op grijs gakkende ganzenformaties luidruchtig op reis gaand ***** de ooievaar is terug in dit drasse land dat zo eindeloos is met dorpjes…

En toch kan je ze nog vinden... Die oude vervallen straten met hun eigen verhalen van Miet de dochter van Marie getrouwd met Jan van de visboer en achter het raam op de hoek van de straat de dorpshoer. Enne.... De facteur van toen dronkend zwalpen van nr. naar nr. zijn werk zo goed mogelijk doen. De blaffende straathonden…

tussen Luik, Maastricht en Aken langs de boorden van de Voer rijgen dorpjes zich als schakels tot een mooi idyllisch snoer Romaans meerbogige bruggen dwarsen ’t brede dal kerkhoog over groene mergelruggen fladdert vrij een dagpauwoog wijl het ondergrondse krijt zich latent tot grotten karstte hoort men hoe stilte en tijd hier uit al…

van horizon tot einder een trage zilveren stroming langs verdronken bomen op hun gerimpeld spiegelbeeld langs rijke ijsselhoeven en werkloze graanmolens onder een gesmoorde zon in witte flarden op grijs gakkende ganzenformaties luidruchtig op reis gaand *** de ooievaar is terug in dit drasse land dat zo eindeloos is met dorpjes…

Door zoveel steden heengereden langs stadjes en dorpjes gekeken kilometers ver van mijn ontstaan keek ik regelmatig uit mijn zijraam Nam jou mee in mijn gedachten over bergen heuvels en grachten honderd kilometers op het aanduidingbord lijkt zolang bij het lezen van dat woord Nog even en ik ben weer bij jou in de buurt dit keer heeft het…

Ooit was er alleen platteland Men snoeide natuur om te vergaren In alle rust en met de blote hand Dorpjes groeiden langzaam met de jaren Mensen waren altijd in hun sas Met de stukjes groen in elke buurt De perkjes, hegjes en het volle gras Waar je je kind zo graag naar toe stuurt Nu snoeit iemand snerpend op benzine Daarna volgt het luide…

duinen bedolven hun doornen de muziek zweefde over helm en aardsterren, ik keek verdwaasd hoe haar vingers dansten, hoe ze hier was geraakt langs slikken en graven van oude vissersboten zoveel gezichten legde zij bloot vreemde namen klonken het land in waar de hazen zich ingroeven voor de komende winter, dorpjes stillekes onder het vallend…

De wereld van Mediterrane woestenijen Waar de mooiste droogte vlinders gedijen Denkend aan deze droge en warme klimaten Kleine dorpjes ogen er verlaten Uitdrogende graslanden en bergweiden Steppen waar droogte tot armoe kan leiden En distels zelden door regen verleppen Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen Distels in uitbundige verschijningsvormen…

Je bent zó mooi, vol verleiding Mijn adem stokt telkens als ik je zie Je nodigt mij uit om de sirtaki te dansen Kreta, mijn lieve Kreta ik kus en omhels je Je laat mij je geheimen van de bergen zien De rustieke dorpjes waar de tijd stil staat Je muziek klinkt bijna melancholisch Kreta, mijn lieve Kreta neem mij met je mee Je eeuwige zon…

Het stuk leven waaraan wij hechten speelt onbewust pianoduetten verbazingwekkend kort en krachtig versnelde het voorjaar levens terug zag ik de bloeiende akkers aan mijn omgeving, visioenen belichten gevoelig eeuwig leven beter, feller de ligging van dorpjes, echte herinneringen komen vaak terug ..al was het in lang vergeten velden van…

Temidden van het prachtige puur, het zachtglooiende avondrood, temidden van het herfstlandschap, dorpjes en wonderlijke taferelen, neem ik afscheid van de natuur en kijk even stil en dankbaar om. Ik wil zo graag bij jullie behoren als mijn dag ontwaakt, het leek alsof ik niet verder mocht komen, mijn gezichtsveld duidelijkheid kreeg.…

'k Beklom de steile trap en zag uit raampjes van de vuurtoren de weiden, dorpjes, bossen, Brielle binnenwand'lend werd 'k verwelkomd door geblaat; er stonden lamm'ren op de wallen die met z'n allen me bekeken naast moeders die niet van hen weken. Een korenmolen torende boven hen uit.…

Dorpjes kraters reservaten alles schuift voorbij, het is alsof ik door een tunnel jaag met nat cement en aan het einde het beroemd licht en heldere geluiden. Alleen er is geen tunnel, ik kan het niet beschrijven.…

alsof 't ons niet kon deren Op een adres boden w'ons als drenkeling aan Warme thee en een bed en vooral een cv en dekens Na middernacht pas werden mijn voeten ook warm De volgende morgen opnieuw moesten z' in natte schoenen Maar kranten weerden de kou en het was droog We liepen langs berm en langs water en het was kermis in dorpjes…

Maar onuitroeibaar zijn je dorre distels, droge haverstelen, wilde bloemen, olijfboomgaarden die met holle ogen naargeestig rechtvaardigheid uitstaren, de geur van linde, jasmijn en brem, je vergezichten zijn er nog van dorpjes blinkend tegen groene bergen. Niet inzoomen, maar ze klein, ver en vooral schilderachtig laten.…

Ik kijk naar buiten naar de diepgrauwe lucht, draai me snel af, laat een diepe zucht... en denk in het Duits en in het Nederlands: "Mist"!!! wat weer goed rijmt op het duitse Verpisst. Alles wird vorübergehen, ook in hoge nood? helaas in dit vijandige dorp pas na onze dood. Iedereen wil liefde, geen nijd, jaloezie of haat, het woord Liefde,…

verleden nu vooral gebaseerd op een belastingvrije economie waarvan EU-buurland Spanje zeer van profiteert elke dag 10.000 werkers over de grens visa versa bouwen, bouwen, bouwen en dan vooral in de lucht berekenend boren, breken, brikken in en aan de rots Gibraltar op bepaalde plekken opvallende hoogbouw dan weer pittoreske huisjes als dorpjes…

Kerst blijf ik verbeelden als een wit winterland van oneindige sneeuwvelden en schitterende ijskristallen van vredige dorpjes die ondergesneeuwd liggen onder een stralend firmament van miljoenen sterren die licht halen uit die grote staartster boven de stal alles ademt eeuwige vrede en rust ineen heilige nacht Kerst beleef ik in een groen…