Netgedichten

netgedicht (nr. 22.462):

de beelden II

duinen bedolven hun doornen
de muziek zweefde over helm
en aardsterren, ik keek verdwaasd
hoe haar vingers dansten, hoe

ze hier was geraakt langs slikken
en graven van oude vissersboten
zoveel gezichten legde zij bloot
vreemde namen klonken het land in

waar de hazen zich ingroeven voor
de komende winter, dorpjes stillekes
onder het vallend blad bedolven
hun grijze gezichten uit steen houwen

ik ben blij, de melodie verdwijnt
langzaam in de nacht, de zee zwijgt
en de maan valt met zijn geel licht
op haar naakte voeten, onvoorstelbaar

Schrijver: Rieg, 28 september 2008

riegpoezie

gmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

melodie

vingers

gezichten

3.7 met 11 stemmen

366

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: elke hazelhoff
Datum:: 28 september 2008
Email:: e.r.reesink.hazelhoffhotmail.com; Zij moet wel heel bijzonder zijn, dichter van dit schitterend twee-luik, las het meerdere malen en je beelden nemen de lezer echt mee, dat is kunst. Dat noem ik echte schrijfkunst en een genoegen om te lezen.

Naam:: guido de poortere
Datum:: 28 september 2008
Email:: guido.depoorterehotmail.com; Strofe drie is een juweeltje uit uw tweeluik vandaag. Alsof ik een muziekstuk lees, ademloos met een bons in mijn keel gelezen.

Geef je reactie op deze inzending: