Alle inzendingen over druil

Licht is het amper geworden, druilen, regen, mist een dag die je heel snel moet vergeten, zodat voor je het wist: morgen misschien de zon zich weer laat zien?…

Droeve dromen druilen en tranen druppen neer, maar ik heb niets te huilen : mijn hart doet nog geen zeer.…

Het landschap dat zich in bochten wringt Om niet op te vallen, om er niet te zijn In een hoek weg te duiken, te schuilen In een schaduw van schimmen Schuchter, schuw, luw, leeg, vaag, vaal In licht dat zelfs geluid doet dimmen In lucht die nevel druppelings doet druilen Met tranen van doorzichtig kristallijn Daar, waar een zwarte vogel in stilte…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat.…

Bomen druilen druppels langs de bladerloze stammen. Water moddert verder tot de rand de lippen raakt. Vogels schuilen verder tot de storm weer overdrijft.…

verblijf ik hier in dromen of droom ik haar die kust verkleur ik rood in stilte de moederschoot ontgroeid… er wacht mij slechts de kilte totdat de bloesem bloeit ik tel het jaar in ringen en schrijf de boom mijn lief draai rond in heksenkringen en wens mijzelf naïef een holte om te schuilen een voorraad winterkost… er wacht mij slechts het druilen…

Jouw kussen druilen onder mijn huid ze gonzen alle kanten op Mijn armen en benen hijgen Jouw adem voel ik fluisteren dat ik voorgoed betoverd ben Mijn verlangen zucht naar meer Jouw handen klaterkletteren ze ruisen mij helemaal natternat Mijn zweet gutst in jouw mond Jouw spieren dansen en dreunen ze zwavelen onweer in mijn neus Mijn…

golven eten zeeën vreten oceanen huilen om buien in wolken te kussen ik ga met je mee in een pogen de elementen te sussen met regen te druilen sneeuw te trotseren vorst de rug toe te keren met winden te waaien hard en met vlagen in jachten en jagen dollen en tollen blaadjes op straatjes wou dat ik God was niet zo kapot…

Kittige regendruppels druilen van blijdschap. Fietsbanden slurpen waterboogjes op, ijlend smelt snelheid het asfalt om tot glas. Motten en muggen liggen ondergronds te ziften in het graf van onbegonnen lente.…

De aanloop naar de finale zweemt grijs een roerloos pad als laatste weg de onnutte palen spreken zich niet uit laten immer door wat verder wil krijsende vogels verzamelen zich voor de loop van een vredig monument het spiegelbeeld bedreigt de zwaan die nog niet sterven wil Hier druilen de jaren van bonkige eenvoud water maalt door vluchtige…

Ik heb de geestdrift nagemeten, jij voelde en proefde zonder rust: je wilt niets van mijn druilen weten, ik twijfel aan je levenslust. In onze min niets onverklaard: laat ons zijn zonnig of bewolkt, maar niet vergeten dat deze aard alleen door vreemden wordt bevolkt.…

vol met giechelstof ze brouwt drankjes tegen duf en dof glanst mijn slechtste dag tot in een stuip Mocht haar kracht zich eens met huilen ruilen verbleken in verschoten scheuten zwart dan blijkt haar vermogen vervlogen in mij en goochel ik doldriest met dartelarij een lichtfestijn in haar donkere hart Geen dag heeft het lef om te gaan druilen…

beelden schept om luwte roept de vogels schuw in oude bomen schuilen Als het huilen van de wind de vlam doet flikkeren en ik mijn wonden lik Plastisch of koddig verknip ik verloren eindjes in een reeks verhalen wil ik jouw lied vertalen naar een dieper begrip van leven en dood met brood dat de vogels voedt als het weer blijft druilen…

Zeer geleerde heer druiloor alhier, Wij zien dat u - helaas - alweer een volslagen nietswaardig poëem in het openbaar publiek domein over spel zonder knikkers afscheidt Hoe vaak, domme druiloor alhier hebben wij u verzocht, gesommeerd te voet en te vuur en te zwaard uw episteldwang elders te voeren? niet hier, waar belezen collega's…

Ik voel me rot, da’s buiten kijf met al die bulten op mijn lijf waar hier en daar het bloed in drupjes uit komt druilen. Maar ondertussen heb ik er iets op gevonden: er hangt een klamboe rond de echtelijke sponde niet ene mug heeft zo de kans om aan het einde van haar dans mijn vrouw en mij met haar geprik nog te verwonden.…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als ‘t gulden Rijnsche wijntje, De roemer, dien ik beur; - Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die ‘t zag blaken, En mocht smaken? ‘k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur!…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als 't gulden Rijnsche wijntje, Den roemer , dien ik beur;- Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die 't zag blaken, En mogt smaken? 'k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur!…

Laat ze pruilen, laat ze druilen Laat ze schuilen aan het strand: Loop Jan Salie op zijn muilen Jan Courage kiest het want:- Holla bootsman! alles ree? Wij gaan mee naar de zee! Holla, bootsman! alles ree? Wij gaan mee naar de zee!…

daar was de dichter afgereisd als combattant in de competitie wie vertolkt beste poëzie smijt 't hart maar uit de kuil smikkel kruip lummel druil niet lollekes liefst uit de bollekes teksten moeten wel luiden listig publiek zal duiden hoe vertolkingen klinken wees van den flinke gooi 't er maar uit hup fluitjekruid daar ging hij…