Alle inzendingen over een lage hemel

Wie eens zijn stem het glorieuse klagen heeft gehoord, ziet in de nacht hem als een zuil van bloed onder de lage hemel. een stad in vuur, die alles heeft geboet waardoor òns leven leven is geweest. een donker vuur dat eeuwig klagen moet, een donker vuur dat eeuwig klagen zal tegen de zwarte klaagmuur van't heelal.…

hemel heen gaat de jonge naamloze geur verraadt zonder enig geluid dat de aarde is herboren in vele gedaanten; zogezegd, te kust en te keur…

hemels en doorgronden mijn mond zakt weg toen wist ik zeker aanvaardde toen de beker de inkeer aan het einde de eerste stap op weg…

vandaag gebeurde het in één ogenblik buiten op straat lag huid te sterven en jij zag opnieuw haar stilstaand gezicht vogels in zwart vlogen door vlinders heen en keerden weer over wintervelden, uit het einde geboren niemand merkte het sneeuwen op je vingertoppen of het zorgzame gebed dat je achterliet tussen de…

Afgepeld heb ik Mezelf - laag Voor laag ontdaan Van elke schil Van degene die Ik was Van al mijn Ikken bij elkaar Ben ik nu aan Mijn laatste ik Toegekomen Het ik dat alleen Nog van de hemel Wil dromen…

Een Germaans bosrijk Van negen dagreizen lang Hield het griendland door zijn omvang Voor pottekijkers buiten bereik En tegen de zuidflank vormden de Ardennen Een barricade van borstwerende bergen Waar faunen huisden rond vennen En woudnimfen en dwergen Geworteld op wierden en terpen Die ze als bevers bleven opwerpen Legden hun waterwerken…

Op de natte bosgrond lag ik te staren naar de hemel maar mijn blik bereikte die niet Ik zag dat een engel de hemel verduisterde Het was een engel in mensengedaante met vleugels gelijk een Vlinder…

Gedachten en daden Die in mijn ziel Met gevoel zich mengen Tot hem, de mens Die ik ben hier en nu, Woorden die wellen Tot regels die mijzelf Verbeelden in taal Die laag voor laag De diepte in gaat, Net zo lang tot ik hem Die ik genoemd wordt Gevonden heb, terugveroverd Op de geschiedenis die er Met mijzelf was vandoorgegaan…

Welnee, in Europees verband is Nederland een lage-lonen-land...…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel. Soms zitten mijn tranen ver weg hoef 'k niet te slikken en zeg dat ' alles goed met me gaat' vandaar dat ik het…

De trooster in ons hart laat bloed stromen, naar dat grote geheim, naar dat heilig huis, waar ooit de hemel werd gevonden.…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…

Dikke donkerheid en laag grijs Niet zoet, niet bitter Waar is de melancholie? De foltering van pijn? Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel?…

Sluit de ogen hoor het geluid een ogen open dag F16 geluid Apache helikopter mensen visueel geboeid angstig laag krijg een bukgevoel ben niet geboeid sluit mijn ogen denk aan mensen het angstgevoel de volle laag.…

de dood lag voor mij, haast om op te rapen maar ik was een kind, licht en onschuldig herkende het geschuifel niet van het donkere wachten, droef en zwaar de muffe geur, een lijf in zwart op de grijze muur hing haar gezicht, streng en met harde vuisten, voortgedreven door gebed stemmen naderden uit fluwelen hoeken en dwongen mij naar…

De tuinmerel fluit mij wakker z’n euforie werkt aanstekelijk ik grijp deze lentemorgen aan te ontsnappen uit de zondag die de hele winter duurde Verlang naar ‘t ritme der dagen wandel over het schelpenpad langs de ringsloot van de polder waai uit op het boogbruggetje luister er naar de stilte ruik er het drassige groen Een…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…

In de prachtige lage Zon die deze jonge Avond onweerstaanbaar Maakt in het geurigste Fluitenkruid dat er Maar zijn kan, zie ik Op het speelveld Van de pas gemaaide Weidegrond met een Grasmat waar elke Arena trots op zou zijn Twee hazen die hun eigen Spelletje spelen, elkaar Bespelen met een brille Waar geen bal en ook Geen…

neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel blijkt echter waar daar stoïcijns duivel & God, Mag're Hein de vol- le laag…

Dan breekt de hemel open Door alle donkere lagen Het zonlicht werpt zijn stralen Op deze grijze sombere dagen.…

Je hoort vaak: ‘niet gaan stemmen is maar dom, Want als je nu geen hokje rood wil kleuren, Heb je geen recht meer over iets te zeuren’, Maar volgens mij is het juist andersom: Wie (net als ik) het tòch weer gaat proberen, Die zal de uitslag moeten accepteren.…

Ik was gestorven Van minneweelde; En lag begraven In liefjes armen; En zie, daar wekten Me opeens haar kusjes, En in haar oogjes Zag ik de hemel.…

boven het veld tot aan de gevel hangt laag de ochtendnevel als ik vaag voor me prevel vandaag ga je snevelen de zon is nog laag maar straks lepelt ze gestaag bij beetjes haar warmte over de nevel die bevelt traag kan daar niet tegen raakt beneveld verdampt verdwijnt terwijl de zon prevelt van laag steeds hoger in de hemel schijnt…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

De hemel hangt als nooit zo laag, zo grauw en zwaar als lood. Regen dreigt en dreint gestaag, hier helpt nog slechts...volkorenbrood.…

Ik schreeuwde in Ahoy' eerst nog voor Esther In Thialf juichte ik voor Wennemars En had mijn gil voor Jim al iets bizars Mijn oerkreet voor Jamai was nog funester Dus provinciale bobo's: tot mijn spijt Ben ik mijn stem vandaag dus even kwijt…