Alle inzendingen over eeuwig stromend

Wij allen leven als eeuwig stromend water. Wij allen leven als eeuwig dansend licht.…

rivier, eeuwig stromend water heb vertrouwen in het hier en hiernamaals open je hart maar eens in 'het stille later'…

sneeuw sneeuwt over vervaarlijke en ook over bedaagde ogen en alles raakt los in de nacht voort stromende argeloos tomeloos maar niet verlost van de klagende nacht --------------------------------------------- uit: 'Dingen die niet overgaan', 1985.…

Eeuwigheid, ik herinner me het, Het was nog voor de val. Stromende lichtstralen, Dromende wezens schralen, Ik kon het intussen niet vergeten. Het komt soms in mijn dromen tevoorschijn. Als een dromerige schijn. Ook al is mijn leven bezeten.…

Het regent, zo’n stromende, telkens terug komende altijd koude, eeuwig klamme, regen. Zo’n naar gordijn van nattigheid boven het zompig grauwe gras en de verzopen sloten : ik word daar toch zo droevig van.…

kolkend en stromend non-stop verversend baant zich het water een weg door de tijd…

Als het geboortefeest Achter ons ligt maken we Ons op voor het leven dat Langzaam lijden wordt Van Hosanna en Halleluja Naar Kruisigt hem in Een kleine veertig dagen Zo snel verwaait je roem Van gevierde redder tot Bespotte koning van de joden Het kaarslicht dat ik in Kerstnacht bij de voordeur Heb gezet blijft gedurig Branden…

blijf toch maar dicht bij mij, dan ben ik blij je nodig als water en lucht, je bent mijn eigenste ziel stem zo fluweelzacht wiegt me veilig in slaap, hemels mijn omfloerste ogen kussen je rein gezicht we zijn onze adem en scheppen de kosmos de weidse natuur danst op de kadans onzer harten het universum glundert om al dat moois al is het broos…

Water blijft eeuwig stromen. Precies zo stromen mensen, zoals rivieren stromen, als stromend water naar de zee.…

waar de hand van een mens beider oevers met hout verbindt ontwaart men ook sierlijke snaren die tezamen als verheffend instrument door waarneembare trillingen hoge bomen aan de overzijde bemint en iedereen in het stromend water zelfs de eeuwige beweging herkent…

In de droomvallei van zijn verlangen zag hij haar staan de vrouw met zeegroene ogen en de blik vol eeuwigheid En hij zong over de tijd die zij hem schonk stromend als water eindeloos helder eindeloos diep over de magie van haar woorden haar schoonheid haar lichtkoralen het leven met haar zo mooi, zo mooi zo mooi…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

waar de hand van een mens beider oevers met hout verbindt ontwaart men ook sierlijke snaren die tezamen als verheffend instrument door waarneembare trillingen hoge bomen aan de overzijde bemint en iedereen in het stromend water zelfs de eeuwige beweging herkent (Waterdag 2011 Gedichtenroute…

de stilte zwijgt duizend nachten etmalen lang bestormen bomen mijn gedachten ook al vormen lippen zich om woorden te benoemen de tong blijft verstijfd achter en hoor ik hartslagen in mijn oren zoemen zo ongeveer dragen tranen het gemoed een traag stromende fontein die eeuwige leegte ruist in ongenaakbare overvloed…

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen en zullen niet sterven want het levensverhaal wordt fris en jeugdig...wel verder verteld!…

Hij pakte haar hand ze wilde iets zeggen maar woorden kwamen niet wist ze nog, kon ze nog? ze hoefde niets uit te leggen Ze voelden, en dat was genoeg ze pakte zijn hand zielsverbonden keek ze hem aan weet je nog, kun je nog? Is wat ze vroeg ze wisten twee zielen in volle betekenis van lijfelijke eindigheid door warme handen verstrengeld…

Springspelend water over oude steen Zilverspattend tussen groene moskussens Vloeit de stroom, zoekend naar de snelste weg Ergens en nergens, kabbelend gaat het heen Het water is de baas, alles wijkt, berustend De brutale IJsvogel duikt op van een visgevecht Zijn blauwe verenpak een flitsende droom Wortels van de oude wilg, staand aan de rand,…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

Vrijen met 't stromend water. Samen smelten en de handen vouwen. Duizend seconden, een eeuwigheid.…

Ik hou van mij van jou uit vervulling uit verbinding uit verlangen Ik geef me over aan jou in mijn liefdesspel Mijn geslacht behoort aan jou zoals het mij behoort in liefde in kracht Jouw stromende buik tegen mijn stromende buik Eb en vloed verenigd…

Stortregen tekent stromende kronkelbeekjes in een waas op glas…

de doodsklok luidt in de stromende regen doe ik boodschappen…

vlinderimago's boven stromend water dansen beekjuffers…

Mijn huid is gekleed in een stromend regennet: een haakwerk dat leeft.…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Of het hetzelfde verlangen is, dat mensen eeuwig samenbindt. Hetzelfde stromende water. Dezelfde toverdranken. Laat ons verdriet verdampen. Laat zoete tonen klinken. Laat ons samen drinken. Op ons verbond. Op de liefde. Rode wijn.…

De wereld glipt uit mijn greep, glijdt uit mijn hand. Als water sijpelt hij door mijn vingers, achterlatend een leegte. Het zand wordt verspreid door de kille wind die over mijn vingertoppen speelt. Vloeibaar leven krijgt vorm, verdwijnt. Water wordt vuur, wordt aarde, wordt lucht, wordt wind die luchtig het mos van mijn nagels schraapt en…

Ik voel de liefde stromen als we zoenen en mijn lichaam gaat te keer. Mijn hart maakt gekke sprongen iedere keer steeds meer. Ik voel de liefde stromen als we zoenen het maakt heel wat los in mij. Heerlijk alleen de gedachte al dat ik straks weer met je vrij.…