Alle inzendingen over fladder

Vlinderkijn, vlinder mijn Dartelt, kartelt Luchtig, in niet Voorspelbare lijn. Kindekijn, kindemijn Speelt vrolijk en onnozel Ongetemd, niet geremd Kent niet mijn pijn. Poppedijn, poppemijn Vlucht in lucht Neemt leven met een zucht Je bent rein, zo rein.…

de kale stam een dode twijg een verstoten zwarte vogel kijk en zie hoe het onvervalst mooi is de kale stam een dode twijg de verstoten zwarte vogel…

Zwoele briesjes vol rozengeur Knopjes onthullen hun ware kleur De tere blaadjes fladderen aan hun steel Kwetsbaar zo groen zacht als fluweel Alles zoveel mooier vleugje zonnestraal Vogels die fluiten hun eigen verhaal Mensen die lachen in het voorbijgaan Het leven lijkt lichter de zomer komt eraan…

Zo alleen Zo onbegrepen, 16 jaar geworden 1994, het leven gegeven Anders ja, maar een bijzonder mens Rechte lijnen, structuur Geen compromissen Humor, absurdisme Hand in hand Niets moet zoeter zijn dan de kinderjaren Toen alles nog mocht En niets moest Voorbij, altoos voorbij Niets is meer zoals het was Zo alleen Zo onbegrepen…

Dromen als flarden fladderen langs spoor en weg. Liefdevolle echtgenoot nog voor het eten door lust en argeloze lief bezeten. Haren plakkerig in nieuwe cabrio als hij droommeisje stelen gaat. En voor het eten met meisjelief op de vlucht slaat. Als op de drum.…

op de boulevard fladdert een witje tussen de bruintjes…

Ze fladderen wat, de pasgeboren vlinders – radend naar bloemen.…

deuren openen om de warmte te proeven van het elkaar ontmoeten dat ontsnapt aan het virus de zo gehoopte toegift is met opgeheven vuisten zwaaiend naar het monster omarmen wij elkaar denkbeeldig gewaarschuwd als wij zijn voor het onzichtbaar venijn dat daar flikkerend opvlamt waar lippen zich kussen laten of handen worden geschud dus fladderen…

voor de vroege vinder van een vrolijke vlinder fladder, fladder, fladder vind voor jezelf een ladder klim vliegensvlug omhoog tot in de regenboog en verwonder je over de vlucht van de kleurrijke dagpauwoog…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

Vlinders vliegen rond, fladderen uiteen, mooie kleuren. Fladderen waarheen? Van bloem naar bloem, vliegen ze onzeker. Ware kleuren? Echte hartenbrekers!…

Zeg niet koolwitjes zijn het maar ze fladderen van links naar rechts naar boven naar beneden spotjes wit op groen op blauw op lila op lavendel kijk er eens naar fladderen maar onooglijk voorbijgaand in geheimschrift in codetaal…

Het is een eenzaam fladderen een koolwitje wil overleven…

als weerschijnvlinder fladder ik over water en spiegel mezelf…

Kwetter kwetter fladder fladder. Ik spits mijn oren en wacht angstig af op het eerste geluid van een specht.…

al fladderende valt hij zijn eerste vliegles.…

Ik zwaaide terug naar de fladderende groet -- Een mouw zonder arm.…

Ik stijg op wanneer ik wil Alle vrijheid Wat mij zo blij maakt Vele plekken beklommen Niets daarvan verzonnen Ik fladder overal heen Ik ben vrij Kan doen wat ik wil Dat is het grote verschil Jullie zijn een mens Voor velen van jullie blijft dit een wens Ik ben een vlinder Fladderend vlieg ik nu weer door…

Waarom strijk je en fladder je 's nachts tegen mijn ramen als een doodshoofdvlinder? Zonder passie en voor niets minder dan mij uit mijn droom te verjagen? Is de zon reeds onder en de dauw weer zonder mij voor jou? Breek mijn raam en fladder vrij Zonder vrees in velerlei kleuren... Waar ga je heen?…

Rups verpopt, vlindert Licht als omgevingswarmte Haar doet fladderen…

Dartel en kleurrijk fladder je op witte wolkjes drijf je voorbij en vlindert naar mij!…

Het drentelt het sprenkelt het vendelt het wentelt het lentelt in mijn buik wat moet het worden als er vlinders fladderen?…

Nachtvlinder fladderend doelgericht naar ieder straaltje licht vannacht. O nachtvlinder, jij lichtvinder toch fladder je nooit naar de stralende dag. Goudzoeker dolend in de nacht de duisternis die wacht op jou. Waarheen jou je zoektocht ook brengt er is geluk dat wenkt iemand die liefde schenkt nachtvlinder, aan jou.…

als tere vlinders zie ik ze weer fladderen zorgeloos spelend met licht en wind…

(elfje) wezentjes mooi fladderend frank en vrij in buik op hei vlindertjes…

Als de nood aan de man is fladder ik een stukje met je mee dan luister ik meer dan dat ik praat maar open zijn is moeilijk zeker als je gelooft in verraad. De zon mag voor eenieder schijnen toch gun ik het de een meer dan de ander, net als met regen ik kijk je aan, en fladder nog niet weg.…

ook zij schreef in de lucht met het gemankeerde schrift de vlucht van de witte vlinder met zwarte stip landde en fladderde weer op van de voor hen bestemde kleuren in de blauwdruk van het eb en vloed der ferment geuren in golven gedragen door de wind verdween zij in het wit dat blauw bewolkte alleen de zwarte stip was nog…

Jy het my gedruk na ’n eensame hoekie op ’n eiland, waar ek helder oordag drogbeelde sien fladder in my geestesoog. Dit gaan nie goed met my nie, nie na jy my by jou wêreld ingetrek het, my getap het, misbruik het, ek maar net nog ’n voetstoeltjie in jou sekskepades was nie.…

Fladderend, zingend en haar lichaam dat wiegt en wiebelt op het ritme van een hartslag. Amper drie tot de derde, maar machteloos als troosteloos en aangeslagen als de honden die met scherpe tanden het blauwgeslagen vlees van botten trekt. Zij doken in haar boezem.…

een snelle vleugelslag zon beschijnt haar kleurig lijfje ze danst op en neer zonder iets aan te raken het zelfde rondje keer op keer om vervolgens in tegenspraak tot alle natuurlijke wetten zich een kort moment op mijn handpalm neer te zetten…