Alle inzendingen over geveinsdheid

Geveinsdheid, die we, in 't needrig kleed, Het hoofd, gelijk een bies, zien krommen! Schoon gij, kranswijs, op doornen treedt, Gij kunt u niet voor God vermommen. Leg af, schijnheilige! uw gewaad: smeek om gena, Eer u Gods bliksem treffe, eer u zijn wraak versla! -----------------------------------------------------…

Vroeger bedreef men teder de liefde voorzien van een pilletje Heden bedrijft men de geveinsde liefde tomeloos voorzien van een pilletje…

Zijn ogen dralen in versleten waarheid waar onschuld zwijgt geveinsd in zijwaartse blikken Waakzame cellen dragen haar naar zekerheid het helder weten van verbloemd verraad…

Hij lag daar uitgeteerd op zijn magere bed in een gedistingeerde lamlendigheid. Zijn lendenen brandend in de schurende verkleefde lakens. Zijn ranzige lichaam veinsde een gestileerd voorproefje van de dood. De matras trachtte een doorluchtige indruk te maken in alle afgrijzen. Het verenstel had slechts een weerbaarheid van meegeven.…

Hoe kon het gebeuren dat ik mijn kindsdeel afstond mijn poppen verkwanselde aan het rijpen van de tijd waar ontvankelijk vlees zijn ijle wensen droomt kortstondig scorend en hunkert naar méér Ik, die het leven leefde in niet geveinsde onschuld sloot een monsterverbond schreeuwend om het kind…

Als in een onwaarschijnlijke wensdroom, beleef je heerlijke momenten van geveinsde vrijheid. ook dan en vooral dan zou je de gekste dingen willen doen. En de zin van avontuur lokt je aan, ook jij wil wel eens proeven van een onverworven vrijheid. En heeft het zin? Waarschijnlijk wel, al denk je nu, mijn verdere leven wordt dan een hel.…

dichters dichten over geveinsd geluk dat zich in tegenweer staande weet te houden over koppels die in nimmer aflatende begeerte de grote en kleine beren van het firmament vrijen over trouw en nietsontziende passie en zoveel meer totdat ze stilvallen en men zich afvraagt van 'hoe ging het nu werkelijk ook alweer'…

Als je mij toelaat in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten en je kust mij plotseling vol op de mond, als ik niet aarzel vallen ook de laatste woorden op de zachte zwijgende grond waar de stilte al…

nee, ik sla niet op mijn borst dat ik niet vloek maar het geeft bevrijding rotte tijding vraagt erom rond en krachtig allemachtig hoor ik wat ik zeg ik pak denkbeeldig in afzien van geveinsde vroom wals mooie woorden plat terug wil ik realiteit onderweg blijf ik toch waarschijnlijk moedwillig steken bij mensen die mij lief zijn…

De lichte dag is niet welwillend Hij zou `t willen Kunnen dromen als de nacht Liefde vrede En meer cliché Donkere clichés zijn licht geboren Tijdens de geveinsde droom Daglicht toont werkelijkheid Een chaotisch moeten De start van weer Het aangezicht van enge prestige Ikzucht toont zich schaamteloos Laat rijkdom tot zich komen Via…

als je even te veel zeurde of klaagde en het mijn vader niet behaagde zei hij met geveinsde spijt: had ik je maar in de haag gepist ja pa had ‘t maar gedaan maar dan wis je kwam z’n gniffel er weer achteraan: dan was je nu een hagedisje ma hield niet van dat grapje je doet dat kind verdriet het voelt zich niet welkom snap je…

nog nooit behield het huis zijn witheid van muren het glas zijn geveinsde ruiten noch de eenheid van scherven er hangt een lucht van toekomende leegstand met het breken van de huid kraken de cellen hun wanden langs de draden van schimmel krimpt de resterende adem die met vertraging verdrinkt in oliedampende klei in het aardegrijze…

een neergaande trap met kleurrijke treden En wanneer ik hem voorzichtig afdaal Tree voor tree welke ik weifelend bega Probeer ik het rood angstig te vermijden Dat dwingt mij dat ik vele treden oversla Toch weet ik het is zinloos Het gedane neemt geen keer Nu het zo foute rode Was het genoegen van weleer Spijt betuigd men met geveinsd…

in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen in de zwartheid van een gewatteerde nacht tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht ik zie flakkerende…

het neon in een gebroken zitting van de nacht, overweeg de kansen in een rimpeling van overmacht omfloerst door de lipstick op het bevingerde glas, soms te vol om leeg te raken en na de goot volgt een nog diepere plas, waarin het genot door bijsmaak is verbitterd, al pratend je stem verloren van hoor en wederhoren, in een geveinsde…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde graven we rivieren om te bevaren onze jeugdigheid en eerlijk streven begraven we liefde om te bewaren als een schat…

Klasjes kinderen rennen uit school parapluutjes werpen schaduwen over zon en regen en over het aureool van het verleden, door hun praatjes bewegen de hemelen en wordt alles gewist, boort hun schater duizenden kleine gaatjes als een zegen die in plassen aan het asfalt zweeft de moraal van schaamte in een geveinsd boetelicht, kleeft…

Zijn drek is de luxe van stranden van ver weg waar de rimpelloze zee zich mengt met een glimlach van hun vergroeide voeten de geopende handen als het dienblad voor heg en haag ontvluchte marionetten die zonder ontzag voor het oorspronkelijk bestaan slechts geveinsd gerief begroeten.…

antwoord wordt verwacht ik draait me om in half wetende dromen ogen ontdekken je slaperige zijn en handen strelend, zoekend naar de lijn om nog dichter bij je te kunnen komen liefkozend langs de contouren van je gezicht fluisteren mijn lippen smachtend je ontwaken prevelen hunkerend de jouwe uiteen teder fleemt mijn tong over ze heen geveinsd…

Ik wil U hier nu niet vermoeien met alle documenten van mijn vorige bezit, van de vele percelen en bedrijven, met mijn reizen over wereldzeeën en mijn permanente deficit Ik wilde hier eigenlijk ook niet meer ijlen over liefdes en wat daarna, van veel beloven en weinig geven van veel I love you’s en geveinsde tralala Beter zou ik hier…

neon als een gebroken stoelzitting van de nacht, overweeg de kansen in een rimpeling van overmacht omfloerst door de lipstick op het bevingerde glas, soms te vol om leeg te raken en na de goot volgde een nog diepere plas, waarin het genot door bijsmaak is verbittert, al pratend je stem verloren van hoor en weder horen, in een geveinsde…

Wanneer haar parfum ronddwaalt in mijn hoofd de lucht omruilt voor mijn bloedeigen bloed is de illusie zo sterk dat de waarheid gelooft alsof de alcohol me benevelt met geveinsde moed Durf ik haar niet nog eens opsnuiven wetende dat het niets meer is dan ijle lucht die het stof op mijn gevoelens doet opstuiven de schijn hooghoudend met zelfontworpen…

Zoveel smaken, zoveel merken; het blauwe mandje vult zich met de keuze van een geveinsd fatsoen. Klanten kiezen, klanten keuren met een koninklijk gezag de middelen die ons leven voeden met de dag.…

In het gezicht van de goddeloze goden die stilletjes verdwijnen in een overdaad van onmacht en geveinsde daadkracht, overgaat in een wederkerende vraag, zal de morgen weer verschijnen als de nacht implodeert, zijn nieuwe plannen smeedt,in een andere vorm implementeert?…

Het doek gaat op en neer op de bühne van de beeldspraak zonder naam, acteur van onverrichter zaken, de antiheld achter de coulissen, een ontmaskerde ridder zonder faam, goochelt met teksten in overvloed, ruikt de hete adem van z’n souffleur, tovert gouden bergen uit zijn hoed, door geveinsde verontwaardiging, het dunne koord van het…

zonder al te veel pijn achteraf want het land is vruchtbaar op een huid van herinnering ligt nog veel te ontginnen zoals jij jezelf ruggelings verkent en ik er zijwaarts aan voorbij ga half gestrekt op je naakte linkerheup rust hoe de warmte zich hurkt voor meer en buiten buiten wordt het steeds kouder en niets niets wordt geveinsd…

En als je tijdens dat mij onderstoppen ook nog heel lief lacht zal ik jouw geveinsd geluk jou voor die keer toch wel vergeven. Maar daarna moet je gaan, en de deur dichtdoen. Ga niet naast bed de wisselvallige intervallen van mijn al rotte adem tellen.…

Een amerijtje later, lager ik dit heilig moment op ’t gebinte van mijn geestgrond, terwijl ik geheel verdroomd mezelf verlok, dat haar geveinsdelijke wimperhaartjes véél méér kunnen matsen, dan alléén maar... zandkorrels opvangen op Maagdeneilanden in zomermaanden...…

donsveer welk ik zo begeer traande ijzig langs mijn pols terneer Eens rein en volmaakt zo puur, en zo naakt is nu slechts een vloeiende spiegel Mijn keten niet vast door 'n sneeuwvlok belast welk tot mijn conclusie slechts was een illusie en mij verlaat in innerlijke ruzie De roodvlamme fikken die innig hout likken geven mij een geveinsde…