Alle inzendingen over glansrijk

Verzonken daken worden door zon en bomen glansrijk omgeven.…

mijn avondlicht brandt boven wolken een glansrijk weerkaatsend leven…

houdt het filigraan de nevel tegen glansrijk breekt de ochtend aan berken in hun kaalheid beven bloothoofds wilgen koppig staan…

Het silhouet van het glansrijk stroomt langs de kustlijnen als een begin of een eind van getijdige draaipasjes rondom ons golven de wateren mee natuurkrachtig naar aangespoelde omhelzingen.…

De liefde heeft de strijd glansrijk verloren...…

Onze eerste ontmoeting is om nooit te vergeten. Jouw eerste aanraking om nooit meer te vergeten. Ik claim geen nostalgie maar ik zal je nooit vergeten. De eerste dag! Ons moment dat ligt in het verleden. De tafel in het restaurant is om nooit te vergeten. Onze blikken twinkelde om nooit meer te vergeten. Je hebt een vaste relatie dus ik kan…

We zijn de crisis glansrijk weer te boven, Financieel is weinig aan de hand. Ze krijgen ons in Nederland niet klein! Toch fijn, dat er ook voedselbanken zijn….…

Die kunnen zich heel asociaal gedragen en tóch voor dit examen glansrijk slagen.…

De glansrijke lach van Caprera bij maanlicht! De pretoogjes van de sterren en de geur van magnolia. De hartstochtelijke kussen van een Italiaanse vrouw. Toen ik in de verte ook nog eens ´Un bel di´ van Puccini hoorde waren al mijn zinnen ècht begoocheld!…

Zo kwam die kip glansrijk op nummer één met Stip.…

je schreef bijna speels gedachten in woorden maar wikte en woog vijlde en polijstte een briljante settingsboog heb je juwelen zien glinsteren met zonnetjes in ieder facet het licht kwam van binnen glansrijk in poëzie neergezet…

Speel het spel van de liefde en laat je meevoeren op het ritme van de Bolero van Ravel die teder frivool zinnelijk is en fel want met een beetje fantasie en het hemelse ritme in fortissimo haal je glansrijk de eindstreep wel met een zinderend aaaah... en ooooh...…

Us Epke vloog in Londen door de lucht In ellegreep met heel veel elementen Versloeg er glansrijk al zijn concurrenten En nam het hele land mee op zijn vlucht Dus sla de trom en steek de loftrompetten Oók voor het commentaar van Hans van Zetten!…

Een glansrijk jaar!…

Ook ik kom altijd glansrijk door de test Als men mij vraagt na hoeveel rode wijntjes Zo'n versje klaar is, zeg ik; 'Ach twee kleintjes' Daarmee heb ik de boel dan flink geflest Daar mijn verbruik ook tijdens dit gedicht Toch zeker drie, vier glaasjes hoger ligt.…

Wat moet ik Met een traan Als die valt In niets Dan een volgend lijden Of… Kan ik dan In liefde die pijn Uiteindelijk glansrijk Doorstaan. Laat ik maar gaan.…

graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even zo glansrijk…

Het ongerijmd verlangen dat glansrijk de schemer bood de dagen mijmerend doen galmen met de ranke souplesse van de nood, laat voldoende ademscheuten om schamelheid te verdringen, een schouwspel adembenemend wanneer men de dichtregels kent, mijn hart zal dan niet nodeloos tikken maar met fantasie krachtiger dan ooit wannneer het de onherroepelijke…

Gelijk pareltjes lijken de dauwdruppels 's morgens, op elk willekeurig blad Verweven met wat zonnestralen, zijn het net diamantjes op een presenteerblad Zo glansrijk en zo wonderschoon De dauw op alle bomen en het gras Zo in de vroege morgen, totdat de zon ze op doet drogen en je geen dauwdruppel meer zag...…

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…

in het glansrijke daglicht laat jij de dag in plooien glijden in gedachten verken jij de dag giet het naar jouw vormbeeld emoties spelen hierbij een rol in tal van voelbare golflengtes langzaam krijg jij ideeën in unieke herkenbare beelden dan verschijnt er in jouw ogen een prachtig glooiend parcours…

Subtitel: Resignatie (=berusting) Twee decennia en vijf vaak lastige en lange, rare jaren Jij stond stil, terwijl de tijd op stoom was en ik jouw lot bitter gadesloeg 'k Zag jou lachen, veel meer schrijven vervloeken en ketteren maar uiteindelijk met mes tussen jouw ivoren wachters glansrijk zegevieren...…

De partituur van de familiebanden beschrijft de zoektocht naar een melodie die kruisend manoeuvreert tussen de mollen, dissonanten overstijgt om in majeur genomen levenskeuzes door te nemen wanneer aaneengeregen bogen onvermogen aan het licht doet komen in facetten van onoverkomelijke tonen de aangetrouwde kant opent een glansrijk…

Glansrijk voor passie uitverkoren heeft zij haar onschuld verloren.…

De hele wereld gemotiveerd, even wordt nog nagedronken, in glansrijke luxe en eeuwenoude stijl, de grootse weg rechtvaardig en geschetst, op karton in plaats van op papier.…

balans een glimlach van het peil art nouveaux toch sprak ook hier entropie al onverstaanbare woorden op waarschuwende ondertoon want gangbaar blijven had zo zijn onderhoudsprijs waar antiek en schaarste het aanbod bepalen zal de vraag nooit dalen naast calamiteit trekt onkunde de gevaarlijkste troef en speelt entropie glansrijk…

Iedere ontmoeting bij schemering levert jouw glansrijke souvenir waar ik gevoelens kan verwarmen met ons gesprek bij het eeuwige vuur.…

soms wordt licht als enige straal glansrijk verlicht zonder een letter van taal in het tegenlicht van engelengeduld gebundeld, wel duizendmaal het voelt voor mij als wezenlijk bovennatuurlijk het draagt in mij onschatbare gebaren ik ervaar datgene dat ik als mens wil vasthouden, bewaren nu telt, zegt morgen tegen mij wees…

ware bergen en watervallen de zoektocht in dit leven druppels vervagen regenboog en vragen klim en val niets te geven alleen te vervagen reis met me mee door deze vallei een klein beetje geef ik jou van mij luister naar de wind de bomen fluisteren ga de strijd aan gewoon wat dansen denkt niet aan winnen er zijn geen kansen geen glansrijke…

vergeefs heb ik in eindeloze nachten me tot een onbekende god gewend gevraagd of hij het aardse lijden kent en of hij dat wellicht wat kon verzachten de sterrenbeelden aan het firmament aanhoorden zwijgzaam alle klachten weerkaatsten glansrijk mijn gedachten en gunden me geen hemels sacrament ik zocht gezelschap, hief het glas en lachte…