Alle inzendingen over glimlach traan

tranen ik ben immers een clown die toch alle dagen lacht dag voor dag zoek ik zo een arm om mij heen iets of iemand steeds die mijn huilen stopt die mijn angsten wist en mijn tranen droogt tot dan glimlach ik huilend achter het masker dat ik wachtend draag op die stralende dag dat jij het afzetten zal om wie en wat ik ben…

Mensen hebben -ieder voor zich- open en gesloten ramen, kleuren die mee- en tegenvallen, mogelijkheden die verrassen, woorden die geheim blijven, pijnen die niemand vermoedt, leven is toevoegen in tranen en een weerloze glimlach.....…

Als ik me alleen voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…

Vanmorgen werd ik wakker met een brede glimlach op m'n gezicht van schrik deed ik meteen mijn ogen maar weer even dicht. Had ik vrolijk gedroomd, of anderszins misschien of had ik gewoon een heerlijke nacht gehad en in mijn dromen iets gezien?…

over de dood en diepe treurnis over het voorbije leven is het verlangen naar ’t ontluiken groot dat door Zijn ware liefde wordt gegeven zo moeten wij verdriet en vreugde delen over de dood en het herrijzen heen tot wij ooit ontwaken in het Eeuwig Leven bloeit Zijn glimlach in de rozen om ons heen…

tranen in je ogen tranen in je hart een herinnering een glimlach op je lippen een glimlach in je hart een warme herinnering aan de liefde die ze je gaf voor altijd in je hart…

Met mijn ogen drink ik de tranen van de asielzoekers Met mijn glimlachende mond laat ik hun ogen soms weer lachen En dan later...alleen...soms huil ik hun tranen in mijn hart door mijn ogen uit En kan dan vervolgens weer glimlachen met mijn glimlachend ogende mond…

Over het leven dat haar een poets heeft gebakken bezingt zij ontroerend over die glimlach met vaker nog die traan. Die glimlach door de tranen heen. Het verdriet rust niet onder de zwaarste steen. Drukkend op het hartgrondig gemoed dat de tranen bezingen moet.…

Zag nooit haar tranen Wel haar glimlach…

Een traan vol geluk door een glimlach. Een traan vol haat door een woord. Een traan vol verlangen door eenzaamheid en een traan vol liefde door jou.…

bevroren tranen barsten bij een poging tot een eerste glimlach…

Als het evenbeeld van je glimlach geen steen is dan is die traan niet nat maar vol van water.…

Onderdrukte tranen met een glimlach getuigden in haar ogen van een bevroren hart…

In café Eijlders een jaar later, een middag van het erotische gedicht met een traan een verlangen, aarzelen in een glimlach kussen elkaar voorzichtig op de mondhoeken Wij buikdansen voor we weg kunnen gaan met die grote glimlach en die kleine traan wij hebben overal gezocht en zoeken nog naar wie of wat verloren is gegaan…

Het belcanto lokte. Decennia van eindrijmloze haiku's hadden hun tol geëist. Hij wilde wat anders. De wijde wereld in, van het schone, het goede en het ware! Was Don Quichot een woordenaar of andersom? Na jaren ploeteren, puzzelen en peinzen kon het gebeuren dat hij op een dag ineens het licht zag. Bij anderen. De schellen vielen hem van de…

Van binnen veel pijn, tranen en verdriet, wat de meeste mensen door die glimlach niet zien.…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

De vrouw verstilt met het fotolijstje in haar handen ze probeert de glimlach te vangen van haar die ze zo erg mist Tranen branden achter oogleden ze wimpert ze weg en fluistert zachtjes een glimlach die zo verloren huilt gedragen door de wind…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

De eeuwige glimlach, gemaakt, niet echt, Diep gewortelde pijn, tranen waar ik tegen vecht. De glimlach die eens zo spontaan was, verdween, Eenzaam, altijd denkend, maar zo alleen.…

Een glimlach van jou Maakt mijn hele dag weer goed. Een kus op mijn lippen maakt me weer blij, ’t Is hoe je het doet. Het vertrouwen dat je schenkt, De omhelzing die je geeft, Hoe je me vasthoudt als ik je nodig heb, Hoe je in het moment leeft.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

Gelukkig verliezen mijn ‘stromen van tranen’ het van een spontaan ontstane tevreden glimlach!!…

In de glinstering van je ogen waar tranen leken te zijn ontstaat een glimlach waarvoor wij allen smelten Liefde, ja, het is liefde toch is er angst en pijn dit voelt zo verdomde fijn dit kan toch niet altijd zo zijn?…

de zon gaat onder en met de avond verbleekt de glimlach van de dag de lucht wordt teder en met de avond verstilt de glimlach van mijn hart. de avond is weemoedig en voor het nacht zal zijn zullen tranen stil en zwijgend in mijn ogen staan. als herrinnering aan wat te vlug voorbij moest gaan.…

Was ik maar een glimlach... dan zou ik om jouw ogen spelen Was ik maar vreugde... hoe teder zou ik in jouw polsen kloppen Was ik een zilveren traan... dan zou ik samen met jou wenen En hoe graag zou ik... wanneer JIJ weer zou glimlachen... Indommelen op JOUW wimpers om eindeloos te dromen... ...EEN EEUWIGHEID LANG.…

Nu loop ik weer door die straat met een glimlach en een knipoog lach naar iedereen links en rechts want de wind verdreef de wolken zo drijft de tijd de tranen weg.…

'n glimlach verschijnt dan overdenk ik, denk ik aan al die gevallenen 'n traan welt op!…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…