Alle inzendingen over groen en geel

teer paars tussen groen gras, gele paardebloemen en veel madelief!…

Wat flarden passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Als ze haar ogen even sluit Wat dageraad en merelzang Wat voorjaarswind, betraande wang Wat tijd met rijpend pennenfruit Wat flarden passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Herinneringen, nachtenlang Een nieuwe loot van babyhuid Een schedelplaats, dag in…

Met vooral veel groen en geel, maar ook veel and're kleuren - paars, oranje, wit, rose, rood en heel veel blauw - breide ze, recht en averecht. Ik zat erbij te kijken, hoe de trui van nieuwe wol elke dag een beetje meer zijn vorm kreeg en hoe zij kunstig groen en geel met al die and're kleuren combineerde.…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

Bermen langs de snelweg kleuren groen en geel, boeren kleuren als de bermen. Waar geel het land kleurt rond een overall wacht de veestapel op stal.…

Groen en geel is haar gelaat als haar paard iets vallen laat - de mensen zouden haar eens kunnen verdenken.…

Het zijn er veel en veel en veel te veel Ik erger me des avonds groen en geel Daar moet ik ook nog pegels voor betalen Maar dat kanaal met Darts laat ik niet kapen: Niets werkt zó goed om pijlsnel in te slapen…

De herfst viert feest in al z'n kleurenstalen Met bramen, vogelkers en een klimop De lijsterbes, de vlier, het kan niet op Met belladonna, lelietjes van dalen En brede lindekronen groen en geel Een fleurenfestival, maar nooit te veel.…

toen ik vanmorgen wakker werd was alles groen en geel toen ik van morgen wakker werd was alles blauw en heel heel erg vol met kleuren zachte zoete geuren van mij mag iedereen het weten ik heb een vlinder opgegeten…

Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel erger ik me groen en geel aan de kortzichtigheid van zovelen om mij heen en dat zijn de momenten dat ik ween Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel grijpen er dingen naar mijn keel aan de hardheid die normaal schijnt te zijn en dat zijn die momenten die doen mij pijn…

Wanneer blad verkleurt Van groen naar geel, naar rood, dan bruin. Lees ik weemoed in de nerven van het leven. Hun kleurrijk afscheid vult het bos met regenbogen. Een laatste groet glinstert na, nog heel even.…

groen had geel en rood als bodemtooi gekozen nu grijst het bruin en komen alle kleuren zich in winters zwart verschonen nog afgedekt met wit de lente al op zicht wanneer zal zon dit schilderij voltooien…

daar sta ik eenzaam op het lege plein de harde wind verdooft mijn oren en mijn zielenpijn alweer vallen de bladeren zo snel gaat de tijd mijn leven zo langzaam groen en geel de bladeren en ik geteisterd door venijn…

Het zwerk wordt wit en rood, het landschap groen en geel, Onder een wolk aarzelt de morgenster, Achter een raam waakt de ster van mijn nacht. Over de stroom, die mijn boot voorbijsleurt, Begroeten elkaar de beide sterren, Over mij heen ziend.…

En ik word groen en geel van de terreur Van lui die niet handmatig willen harken. De buren bakken het behoorlijk bruin, Ik erger me dan blauw in onze tuin.…

geurende warmte van gewas en aarde boterbloemen stralen onder de zon gras in alle tinten groen deint teder en glanzend in de wind een veldboeket in groen en geel rood en wit de bodem van een blauwe koepel eindig door blauwgroene bosranden meer is er niet en het is genoeg…

de ijzige wind geeft de crocussen een kus van roestend ijzer de roos steekt alles bottels en uitbottende blaadjes in de zon de forsythia aarzelt tussen groen en geel haar eerste lente doe de kalverdans rondom de watertoren in de zonnedauw…

de tafel het raam terug in de tijd toen stilte nog bestond de punt van de pen in inkt gedoopt het wit dat wachtte vond de tafel en stoel van eikenhout waren nog één geheel ik telde de kralen hoe roetste het raam met rood en groen en geel…

voor de winter heeft de klok geluid de krokussen zijn uit paden waren al ontsloten door prille sneeuwklokjes uit groen in geel en wit ontloken nog dempen sneeuw en kou de allereerste lentekleuren maar onmiskenbaar staat nu tussen grauw het vroege voorjaars paars en blauw…

Loopt blauw een blauwtje op het strijdtoneel Dan erger ik mij vier jaar groen en geel…

Doezelend in de avondzon De kruinen warm beschenen Reikend naar de hemelboog Reikend.....hemelhoog Bruin oranje Zonder franje Ritselend groen en geel Statig.....in gareel Zachtjes wuivend Zachtjes wiegend Luierend in de zwoele lucht Zalig niksend....zucht.…

d'Oranjes zijn naar Griekenland gevlogen en ook weer terug met schaamrood op de koontjes De ergernis is groen en geel. De troontjes? Die wankelen door ’t zwakke denkvermogen Het volk - intussen murw en grijs en grauw- Staat óp en slaat hen geest’lijk bont en blauw…

ik breek bloemen die uit muren groeien waar jij ooit gelopen hebt zie het pad weer warm bloeden het helle rood wordt zwart waar eens de gouden zon mijn wanhoop overscheen is nu de tijd met mij alleen nog draagt een roos het donkerrood haar groen is geel van sterven ze droogt tot dood omdat geen hand haar krijgt zij zal nooit…

De concurrenten zagen groen en geel en keerden machteloos terug naar hun vrouwen. Maar Lance beloofde plechtig af te stappen, dus deze streek zal hij hun niet meer lappen. ------------------------------ ...Lance Armstrong won zondag voor de zevende keer de Tour de France...…

weilanden, ze twijfelen zich groen en geel laag bij de grondse daken knikken hoofs tussen roodachtig roest op de velden bolle wolkjes toeven boven de kust, wachten met tuiten huilen moeiteloos loopt een pad de dijk op, een vogel staat te wankelen even uitwaaien…

het waren witte wolken die jij het goud aan de randen schuurde in jouw poging lente vroegtijdig te laten beginnen eenvoud was het mozaïek waarmee de plantsoenen werden opgesierd en dan nog in een veelvoud van herhaling in kleurpaletten bleef ook variatie het ondergeschoven kind in blauw groen en geel in hun strijd wie er…

met vingers van waskrijt heeft hij over haar kleuren een zwarte laag gezet nu krast ze met nagels en gebroken glas rouwranden en bloed haar kleuren zijn complementair rode zee groene schittering gele hemel paarse sterren vogels in blauw en oranje dan hangt ze haar leven voorzichtig aan de muur want als ze schudt wordt heel haar wereld…

Vecht zich een plantje groen met geel kleur breekt door de betonnen blokkendozen zijn niet het einde. Natuur komt terug.…

Against all odds Plooit de tijd weer naar voorjaar Is het park een canvas Van groen en geel en roze Vindt de wind weer het zuiden Heb ik Me losgewrikt Uit de wurggreep van donkere dagen Ga onder In het vroege licht Me vastklampend Aan het drijfhout van herinneringen Hoe wij ooit Op jonge benen Door vele zomers gingen…

toch zijn er weer die warm oranje dagen waarin de wereld klopt in mij verlaten wil ik dan de schemer van voorbij om blije vogel tussen groen- en blauwe veren hoger dan hoog het leven in te dragen de onderstroom verdwijnt en ook de kou daar waar het zonlicht tovert tussen groen van geel tot blauw en vermiljoen baad ik me vrij in alle kleuren…