Netgedichten

netgedicht (nr. 38.299):

Stadsmilieu

Vierkante vlakken van huizen
steken door rechtlijnige straten
een patroon van vervreemding
bouwt langzaam een stad
natuur, verzwolgen, de kronkels
opgegaan in een hoekig geheel.

Maar daar…
haast onzichtbaar
onwerkelijk, onder een steen.
Vecht zich een plantje
groen met geel
kleur breekt door
de betonnen blokkendozen
zijn niet het einde.

Natuur komt terug.