Alle inzendingen over harde werkelijkheid

de harde werkelijkheid is dat jij heel zacht bij mij naar binnen dringt je lacht, ik zing de liefde danst beweging onder wit en boven alles glanst mijn adem in jouw ogen…

Gevoelens Gedachten Verlangens De manier waarop ik mezelf laat zien in mijn dagelijkse beslommeringen wordt bepaald door de keuzes die ik maak wanneer ik probeer om te gaan met de harde werkelijkheid…

Opgeschrikt Door het geklik Niet wetend wat ik verwacht Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach In een kruipend van angst Wacht ik uit eindelijk het langst Onzeker sta ik op Dit is de enige weg naar de top Het moment is daar De harde werkelijkheid wordt waar Ik ben met het publiek een.…

Ik ben mijn meisje kwijt kan alleen maar hopen dat ik na verloop van tijd de band weer kan knopen nu is harde werkelijkheid ik ben mijn meisje kwijt.…

Je slaapt niet en je eet niet Schrikt van elk sentiment Vreemde kronkels in je darmen Als je in nabijheid bent Van de vrouw die is verworden Tot datgeen dat niet bestaat Strak gevangen in gedachten Die je niet ontsnappen laat Je weigert elk compromietje Met de harde werkelijkheid Dus je leeft je lange dagen In volmaakt verleden tijd…

Vraag me niet mijn ogen te sluiten voor alle ellende en verdriet vraag me niet mijn gevoelens te verstoppen want negeren, dat kan ik niet Vraag me niet mijn mond te houden over de harde werkelijkheid Vraag me niet te doen alsof Alles goed is in deze tijd Ik moet hier even doorheen deze appel is erg zuur laat me maar even alleen…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

Een wel haast tropische storm raast door mijn hoofd ik word ontworteld van mijn dromen beroofd als hij weer wat gaat liggen kijk ik om mij heen en zie de resten van wat ik eens was zie de jongeling groen als gras hij deed ooit een poging zijn fantasie tot leven te wekken nu is hij gestrand het einde van zijn streven in de harde werkelijkheid…

rond jouw gebogen slaap verdroomde niets mijn harde werkelijkheid de dichtgebonden stoel hield vast wat niet meer verder kon bleef zonder zon de dag beschijnen bloemen kwijnen in een lichtloos raam rimpels schreven over wie we waren nergens sprak vertrouwd gevoel van strelen over haren of mijn kus op je wang -levenloos verkoos je…

Ik, moeder Strekte mijn armen uit Een glimlach rond mijn mond Een hart, dat klopte van geluk Ogen die glinsterden als sterren In de wolken vertoevend Zwevend van gelukzaligheid De harde werkelijkheid Maakte van mijn glimlach Een uitdrukkingsloos gezicht Het hart klopte van ellende De ogen werden verdoezeld Door hete tranen Kwam met beide…

ik heb reeds lang leren berusten in de harde werkelijkheid van het leven als ruimtevaarder in de relatieve tijd tussen aankomst & vertrek ben ik de zwaartekracht…

Altijd was je wel een dromer licht zwevend boven vaste grond gedachtenloop net naast de wereld korte wandeling op de grond al weer aanloop voor een nieuwe vlucht maar de harde werkelijkheid heeft je tenslotte ingehaald voluit gesneden uit je baan gereden als tegenstellingen veranderen in haat tegen alles wat afwijkt van gewenst…

veel dagen maanden jaren gingen voorbij sinds je voor het laatst fluisterde welterusten schat jouw kant van het bed leeg en koud en onbeslapen alsof je me nooit vurig bemind en met passie in je armen genomen had het leven is anders zo zonder jou ik red me wel laveer tussen euforie van dromen of de harde werkelijkheid elke morgen…

We hebben niets meer te willen want het komt zoals het komt vaak kunnen we samen lachen en soms zijn we verstomd We willen vaak nog zoveel dingen en slepen onze gedachten met ons mee lijkt het in dromen nog waarheid de harde werkelijkheid zegt nee En toch willen we steeds meer en vaker komen de gedachten boven helaas de waarheid is soms…

werkelijkheid bewust dat jij mijn naakt verlangen niet kan stillen, totdat je hemd mijn vonkenregen blust, mijn slaap verdampt in opgewonden willen…

werkelijkheid en hij, die als een vader is, treurt niet om wat goud dat koud verborgen in een vakje lag (Sinds een week mag ik de armband van mijn lieve, overleden vriendin dragen...…

werkelijkheid wil melker 11/11/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

ik deed een stalen bril op zodat de harde werkelijkheid m'n ogen niet zou slaan. Maar m'n ogen bloedden omdat ik nog visioenen had van brandende schepen. beelden als breipennen in mijn vizier en m'n oren hoorden de storm aankomen.…

De harde werkelijkheid klinkt zacht in de speeltuin uit mijn jeugd, klanken van het zwarte schepsel weerklinken tot oude mechanismen -de lach van toen en van alles wat ik thans mis- echoën tezamen samen in haar zwarte vacht.…

Wat nooit had mogen gebeuren werd de harde werkelijkheid we hebben elkaar nooit meer gezien ineens waren we elkaar kwijt. Toch ben je nooit bij me weggeweest je hebt een speciaal plekje in m'n hart maar je terugvinden na ruim 50 jaar is toch wel een wonder en heel apart.…

en zet ik dan 'n stap in de harde werkelijkheid, dan denk ik bij mezelf: daar gaan we weer..... Nog even doorzetten, dan weten we het, dan is er voor beiden meer duidelijkheid, jij kent mijn verlangens, en ben jij aan zet, hoop dat je zegt: je bent me echt niet kwijt... nooit kwijt geweest...…

dit is waarom mensen steeds weer van honden houden: de zekerheid dat er iemand is die ondanks jouw mening en in donkere tijden trouw aan je blijft genegenheid biedt en ruzies vermijdt en de harde werkelijkheid van de gevoelens voor jou scheidt die mits goed opgevoed die dingen doet die jij wil dat hij doen moet toch zijn het geen slaven…

werkelijkheid voor een meisje dat ik kende.…

Dromerig koester ik ieder moment, alles lijkt gehuld in een waas van pasteltinten. En de wereld is als klei zo kneedbaar. Maar het tegendeel is waar. Niet als riet zo buigbaar. Stram als een ceder en dat is geen goede houding omwille de vrede!…

Hij is niet op komen dagen. Misschien werd hij ziek of liep hij onder de tram, misschien sprak een ander hem aan. Misschien vergat hij zijn horloge of vergat het horloge hem de juiste tijd te geven. Misschien wilde zijn auto niet starten of begaf die het halverwege. Misschien belde iemand hem juist voor hij vertrok, met het bericht dat hij naar…

Dagen en nachten wachten op een warm welkom een thuis In werkelijkheid schreeuw ik het uit en lig ik wakker in een hard bed van verleden tijd…

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…