Netgedichten

netgedicht (nr. 16.857):

sonnet van de lust in de vroege ochtend

aarzelend gaan je laden door de nacht
je kast gaapt beurtelings met al zijn deuren
je koude spiegel twijfelt aan de kleuren
die ’t opengaand gordijn niet had verwacht

ze wekken met hun ruziënd gefluister
mijn aandacht voor jouw zijdezachte rug
terwijl jij in mijn ogen veel te vlug
je aankleedt in het grijze halfduister

mijn adem daalt bevangen naar je billen
die mij vervullen van gerezen lust
me van de harde werkelijkheid bewust

dat jij mijn naakt verlangen niet kan stillen,
totdat je hemd mijn vonkenregen blust,
mijn slaap verdampt in opgewonden willen