Alle inzendingen over heesters

Heel breekbaar staat hij in de felle lampen Een peloton bewaking in de buurt Er worden vragen op hem afgevuurd Nu Amersfoort verdeeld is in twee kampen We kunnen Heesters niet tot zwijgen dwingen Maar wel mag hij een toontje lager zingen…

Een merel in 't struweel goud zingt in zijn keel een drukte heen en weer heesters botergeel…

in hoge heesters roept een wintergast gestaag dat hij geen schuld draagt zijn voorkomen brengt veel meer dan de roep van ellende…

Wat is het doel van het leven is het bewust maar heel even om langer te leven in het hiernamaals eeuwige jachtvelden of om het even wat? Is het dat? Of is religie alleen ontstaan om volkeren te knechten en te weerhouden van niet meer te vechten tegen de gedachte, als was de dood ons doel. Het niet kunnen begrijpen De onbeantwoorde vragen…

wij lopen samen in de meersen langs de grote plas meerkoeten glijden op gesmolten lood dat rimpelt van verveling of komt het door het lanterfanten van de wind het wandelpad ligt opgedroogd bladeren vallen monotoon een solitaire ekster huppelt zonder drijfveer heen en weer heesters koketteren met rode en zwarte bessen op donkergroen…

Zo meesterlijk in toom gehouden zij eerst in de takken van heesters en bomen in aanslag zat zo explodeert zij nu met jong geweld beeldschoon trekt als een bloemencorso zegezeker door het land en bloedmooi overweldigt zij…

We moesten even voor het ergste vrezen Maar waar nu echt het einde was verwacht Werd Johan Heesters toch nog 108 Dus hulde aan dit Broze Opperwezen Je gaat -want dit gaat elk verstand te boven- Nog meer in hem dan in de Sint geloven…

vandaag een voorzichtig rondje door zonbegoten wintertuin het allereerste lentezwemen roept mij als een magneet de knoppen in de heesters vertellen van het komend zwellen het mos dat zich verspreidde negeer ik met mijn ogen de puntjes van de krokussen houden voorlopig de adem in…

Hij is vol waardigheid de dorpsschoolmeester, Staat glanzend aan de rand der maatschappij, Betuttelt alles en hoort nergens bij, En is van komaf een gewone heester. Hij heeft zich dan maar prachtig opgewerkt! Daarom heeft hij zo’n stekelige glimlach. Hij zag alleen wat in de lijn der klim lag. En verder is zijn kennis maar beperkt.…

Hij verbergt zich achter een heester, het leven doet hem zeer. Toch zou hij niet meer willen ruilen en als normaal door het leven gaan. Hij vindt de maatschappij om te huilen en lijdt liever een eenzaam bestaan.…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ------------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Met 1 plastic tas van het warenhuis met de rode zon met gebogen schouders traag te voet langs de bleekgroene heesters langs het dode kanaal over het grote lege plein. Duidelijk het javelwater, de melk en het brood in het zakje. Keert hij tevreden terug? ---------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

Slopen van bomen, heesters, perken en parken. Alleen om wat geld te besparen op snoeien en harken.…

de heesters hebben hun hartslag verlaagd. de torenklok haar tijd vertraagd. in de lucht hangt een kristallen stilte. de coniferen zijn zichzelf genoeg. de boom is in zichzelf verzonken. alsof hier nooit geluid heeft geklonken en ook niemand daarom vroeg.…

zonder sterren zijn ze nergens en hebben ze ook geen publiek Zonder ster is een oester oe een heester alleen maar hee En waren ontdekkingsreizigers nog steeds verdwaald op zee Zonder sterren hebben we geen glans geen lichtjes om in te verdwalen geen horoscoop om in te geloven en hebben de bladen geen schandalen De wereld ziet sterretjes…

winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien in uitbundige kleuren sieren ze onze wintertuin bij wind en regen gaan ze zelfs nog bijgroeien winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien zelfs bij vorst en sneeuw gaan ze niet uitbloeien wijl struiken en heesters verloren hun zomerkruin staan winterviooltjes al in de herfst te bloeien…

Heesters en struiken verliezen hun blad. Sommigen wroeten om te blijven bestaan. Hun leven hangt aan een zijden draadje. Dood zullen ze gaan, eenjarigen hebben nu eenmaal een kort bestaan. Wij danken hen voor de kleurenpracht, die zij de ganse zomer hebben gebracht.…

Tuin en schutting allebei, heesters, perken en jasmijnen opgetild in een verdwijnen en het uitgerafeld pad heeft ook zijn stil verlies gehad. Tussen bleke huizenmuren hangt de dag van trage uren, evenwicht naar alle zijd; in de stilstand van de tijd lekt het sijpend ogenblik tik, tik.…

Tuin en schutting allebei, heesters, perken en jasmijnen opgetild in een verdwijnen en het uitgerafeld pad heeft ook zijn stil verlies gehad. Tussen bleke huizenmuren hangt de dag van trage uren, evenwicht naar alle zijd; in de stilstand van de tijd lekt het sijpend ogenblik tik, tik.…

jij kent de woorden van seizoenen in de aardse schoonheid van leven drijvend als orchideeën op het water in poeslieve geluiden van speelse echo kruipend en bewegend in een ragfijn spel een meesterwerk gevuld met jouw verhaal overgebleven bladeren ritselen continu in het binnenste van poëtisch geluk dromend loop ik onder portieken tussen heesters…

kent de woorden van seizoenen in de aardse schoonheid van leven drijvend als orchideeën op het water in suikerzoete geluiden van speelse echo kruipend en bewegend in een ragfijn spel een meesterwerk gevuld met jouw verhaal overgebleven bladeren ritselen continu in het binnenste van poëtisch geluk dromend loop ik onder portieken tussen heesters…

Beminnelijk groen springt gazellewaardig in het oog, heesters weven een gedicht. Een eenhoorn breekt het licht aan de oever bewegen zwanen pirouettes in sierlijke bogen. Rollende waters, letterwaarheid het naakte woord dwalend in zijn stilte in het groeien van oneindigheid.…

zware zwarte nachten ingekort door schuifelend avondgloed mossen zwellen met insectenvloed waarom leven nog langer wachten als voorjaarszon ons strelen wil reeuws geluid achter heesters levensdrift en soortbehoud: nieuwe meesters waarom mijn lief dit verschil met het koude verlaten ijs tussen naakte waaibomen velden eentonig, verlaten…

Seizoenen vallen, dagen staan weer op, April is zijn geboorte niet meer meester, De aders barsten in de heester, De vogel klimt zijn klankbord op. Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover, Waar tortels klappen in de vleugels Met de verborgen honger van de leugen. Geluk, geloof, alleen de droom blijft over.…

zit hij diep vervlochten in gedachten weet plaatselijk uitbundigheid met de andere heesters te mengen woorden in exotische kleuren, slingerend aan mythevolle gedachtelianen, want de kunst van schrijven is rijk talrijk en sierlijk doorgesneden, vloeiend vertaald..blad per blad..…

Tussen de boompjes en de heesters, hoog en dicht op elkaar geplant, voelt hij zich in zijn domein van heesters en kleine struikjes, vrij van stoel en bureau, vrij van financiën en alle spanning en drukte van zijn fabriek. "Hoe heerlijk," denkt hij, "dat hier alles vrij is en zonder regel.…

De fluwelen streek van oude meesters beroert al lang het doek niet meer het bronzen vlas omgord met heesters wuift slechts op velden van weleer. Statige steden langs verzonken wegen worden langzaam van hun trots ontdaan de boerenbede om zon en regen de Vlaamse trots in een hard bestaan.…

Eén graankorl, achteloos in een vruchtbre grond bedolven, Zien we, als een zwangre halm, ras op de luchtstroom golven, Hij schudt zijn vruchten af, rijpende in de grond, In halmen opslaan, waar eerst ruigte en heester stond: Dan duizendvoud herteeld en duizendvoud herboren, Doorgolft een gans gewest een gouden zee van koren: En 't land, eerst…

In eenzaamheid langs hakkelige paden Die lopen waar de kleine heesters staan, Als kinderen die de verrassing wachten, Peinzende stille werker is gegaan En hoort het kiemen der gestorte zaden... En in zijn hart het zingen der gedachten.…

eerste zonnestralen Zij kwamen in het voorjaar nieuwsgierig om zich heen kijkend Zagen de bloesem al bloeien voelen zich zelf nog klein Doen hun best om te groeien Ze hangen teer Hun knopjes aan de tak en stammen De zon geeft ze licht en warmte De wind komt ze zacht kammen De bloesem duurt kort In tal van kleuren geschakeerd om heester…