Alle inzendingen over heit&mem

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

De niet officiële naam 'Us Mem' (onze moeder) onstond in de volksmond als tegenhanger van 'Us Heit' (beeld van stadhouder Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg) en het staat in Leeuwarden.…

Elkaar gevonden Lief en leed gedeeld Woelige baren bevaren Jong begonnen Samen oud geworden Respect ondervonden Verdrietig geweest Heit en mem geworden Pake en beppe daarna Maar vooral... Lief gehad Dankbaar blij en Vijftig jaren voorbij... Hartelijk gefeliciteerd met dit Heugelijk feit. leafs Thea.…

en heit Zijn wij soms twee verdoemden geef mij dan zekerheid ontmoeting zonder spijt in vastberadenheid…

Mijn heit. Met zijn laatste foto plus 1000 herinneringen moeten wij het doen. Draai, draai, draaimolentje spelen. Daar komt verdriet. Het ziet je wel/het ziet je niet. Stoppen en verschuilen. Mem draait de stoel weg van het raam, want de buren mogen niet zien dat we huilen. We worden als de stoel... bezeten.…

We wachten al jarenlang op een nieuwe Elfstedentocht, maar wat rest is de oude verhalen van mem en heit.…

eenzaam heit de klok aan gort geslagen uren weerkaatsen koud de muren geen verre vrienden laat staan goede buren eenzaam heit de klok tik, tik, tik………………

en heit ik beid hier nog mijn tijd voor ik mijn komst verbeid ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~…

Gisteren heb ik geleerd, democratie is als een gewas op het land, soms met te veel zon zonder regenwater te vlug verrot. Ligt er in de natuur een taak iets voor mij wat niet achterklapt, mij wel gewoon voort laten stappen zonder op akkers iets te vertrappen. Is het me dan ooit echt welgenegen kom ik mede daar mijn roeping tegen. Vraagt…

Te samen vormen dan al die dingen onverplicht met die muziek een moederdaggedicht. 1991 Mem - een Fries woord voor moeder.…

de hân fan ús mem .…

buitenmuren We konden dus gerust een kaartje leggen Met auke jelles aan de ene kant En hylke tjebbes aan de andere kant Dat ging op zich best goed, niks aan de hand Zolang de zon scheen sprong geen uit de band Toen echter sprake was van nageslacht Bleek bloed en bodem sterker dan gedacht It fryske gea had allen in hun macht Dus hadden heit…

In Frieslands hoofdstad is het mondje dicht: De burgermoeder is er afgetreden, Maar Nederland mag raden naar de reden Daar iedereen tot zwijgen is verplicht. Toch hoefde men die plicht niet op te leggen, Want wie begrijpt nou wat die Friezen zeggen?…

O loze belofte! Tierlantijn het geluk genaamd. Breek mij de bek niet open; de farce kan zich niet staande houden. Scheerwollen dichter! In godsnaam! Welke onverlaat heeft ooit het begrip in onze geschiedenis achtergelaten. En ik zink in mijn badkuip, tot over mijn oren in het zeepsop. Geluk-kig heb ik er één. Denkend in mijn denktank…

Nu dat hij is heengegaan Leven wij met de herinneringen Die we als ijssculpturen uitgehakt Hebben zodat ze stralend in het licht staan. Toch zullen ook de herinneringen Verdwijnen als ijs dat smelt. Als een nieuw seizoen komt Met het licht en de warmte van De liefde. Wat blijft is zijn aanwezigheid Die niet in herinneringen te vangen…

Op je tafel rusten nog briefjes met domme klusjes terwijl buiten onweer flitsen vurig knallen sluiten wij deze dag af jouw rekeningen zeg jij zijn betaald. Een grote stapel vergeelde kranten en tijdschriften met een kartelschaar op de keukentafel roept ons schaatsers prijken op de bovenste voorpagina. Ik lees je voor uit die krant jij…

het bed in een ziekenhuis haar laatste bed hij zoekt haar hand zijn bril verdwaald tussen oog en wang hij streelt kijkt wacht hoe zwijgt een man als hij verlaten wordt no hast gjin soargen mem bliuwt dy nei zingt hij zacht het klankspoor wijst haar de weg naar het witte licht…

Ze ziet in al dat woelen steeds wat haar telgen hier bedoelen Geen dief die ‘t echte gedachtenpad vandaag behoeft te stelen Leven kent al genoeg echte criminelen Een moederoog ziet waar ’t leven bedroog Domweg dagelijks in haar aardse oog. In het woud en in verre bossen in menig weide met grazende ossen in welige akkers bij de groene…

Moeder II Te leven voor haar kroost, kun jij het nog wel horen druk jij je kind aan het hart als zuigeling uitverkoren. of is denkkracht hier vervlogen zonder enig mededogen. Het is als een heilig pand dat ik onder mijn hart blijf dragen als weer een dag hun pad ook het mijne blijven schragen. Ooit trok de zon naar West oogde rood flauwer…

dit meisje poetst haar paardenstel haar meester verstopt zich ik kan al bijna een staart hier zijn haar handjes ze laat haar verse vrind heus niet buiten staan (zeker en vast nie) ------------------------------------------------------------ Uit: 'De memen van Lara' 2002.…

inlijft een vorkje prikken naast het pleintheater: hij floot de honden en zij zag de valk stijgen diepte lachend iets op uit de zak van haar lief - prikt sushi - betaalt de nekmassage (...één litertje zuurstofrijk bloed) ziet nu vrolijk de valk Stijgen, die van haar handschoen zich verhief -------------------------------- uit: 'De memen…

Nooit meer voorjaar Nooit meer de regen Nooit meer naar een tuintje op de fiets Nooit kom ik je meer tegen Nooit meer zomer Nooit meer de zon Nooit meer die stralende lach Nooit meer naar de ‘Spar’ met een boodschappenbon Nooit meer herfst Nooit meer de wind Nooit meer ‘Opa’ nooit meer ‘Heit’ Nooit meer een stukje marsepein van die goede…

. ----------------------------------- uit: 'De memen van Lara', 2002.…

Vandaag verkeren wij in vroeger sferen Mijn broer en ik, wij denken aan us mem Haar reisverhalen met haar klare stem Op 8 mei Moederdag wil ik haar eren Ze was als rups in niemands land geboren Een heel ver land dat nu niet meer bestaat In naam, maar wel behoorde aan de staat Der Nederlanden, nu reeds lang verloren Als papillon vloog…

zong ik (dat hij welkom was was zeker) ...u bent los -------------------------------- uit: 'De memen van Larar', 2002.…

Ik meen me te herinneren op een zelfde golflengte veeleer aan de andere kant van d’aarde ik trek mijn kleverige haren weg mijn hand schrijft koelte van blauw op wit een beetje gaat rond meest' is ongezegd verborgen in het onbevroedde onbeschrevenen ik wuif het weg in de wereld ongewenst niet zonder invloed het is in gang gezet globaal…

De jongen roept: ‘ Dat heit geen nood, Dat weet ik wel al lang; Ik ben, zit ik op vaders schoot, Voor niemendal niet bang.’ De vader kust de kleine klant En zegt bij ’t hos, hos, hos: ‘ Vertrouwt gij maar op vaders hand; Die laat zijn Kind nooit los.’…

(voor Annemarie Heite) Aan de praattafel van Eva Jinek wist je met vol elan jouw protest tegen de NAM weer te geven. Je hebt dan ook absoluut recht van spreken, want die verduvelde aasgieren hebben jouw boerderij totaal afgepakt, gestolen, met de grond gelijk gemaakt ter meerdere glorie voor hun valse salarissen.…

Nou rinst eltse dei opnei, ferwyldere oer it sân, wy hearre dou syn namme roppen, lûd, sa't allinnich in mem dat kin, yn folstrekte iensumens, ach leave Rixt, ochearme, mem op it Amelân. Vertaling: Op Ameland hoor ik voortdurend het roepen van Rixt van Oerd, haar stem overstemt de branding, die tegen de dijk aanbeukt.…

ergens elders je teint op te doen als de kogels dan fluiten hoor je swiep maar schrik niet van je eigen rep.terende wegwerpkameraadje kleine gave pijnen sturen de serie dwarse boertjes dan linea recta op huis aan dat thuis waar men massaal overging tot de aankoop van een winterjas ------------------------------------- uit: 'De memen…