Wederkeer

Tot wederkeer gedoemden
in tijdelijk bestaan
in vederzacht omhulsel
hebt gij uw plicht gedaan

De liefde te ontdekken
te leren tot uw dood
maar hij liet u verrekken
van dauw tot avondrood

Verdorven goddeloos
van god los en van wereld
meneer pastoor werd boos
verloren reddeloos

O god zijn wij verdoemden
altoos in wederkeer
is 't dan die ene keer
waar wij ons op beroemden

De tuinman en de dood
wat loopt hij hier te zoeken
laat hem zijn gang niet gaan
ook niet in Ispahaan

Gaat heen met uw verdoemden
geef ons de zekerheid
de vastberadenheid
van weerzien zonder spijt

Van liefde die niet mijdt
maar overgeeft, verblijdt
en geen verlatenheid
alleen in eenzaamheid

O goedertierenheid
vergeef mijn zondigheid
o pake mem en heit
ik beid hier nog mijn tijd
voor ik mijn komst verbeid

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Wederkeer terugkeer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 88