Alle inzendingen over het alledaagse

het was een alledaagse morgen toen ik mezelf tegenkwam bij het haastig oversteken passeerde ik mezelf ik overliep mezelf in die bijna geruisloze straat zonder het te weten nam ik een loopje met mezelf ik holde en stond stil een spiegel versperde de weg het was een alledaagse morgen toen ik mezelf tegenkwam…

met aandacht koken brengt bewustheid en diepte juist in alledag…

Door het levenslied kent gans de mensheid weltschmerz alledaags verdriet.…

Mensen willen worden verstaan, in alledaagse taal. Maar die taal is de wortel, van ons aller misverstand. Mensen willen worden aangevoeld, in de taal van het gevoel. Daarom moet onze taal, worden vertaald en vervoeld, in alledaagse gedichten. Daarom dichten mensen graag. Dichter bij het wonder. Dichter bij elkaar.…

Duizenden woorden van alledag. En niet één die het slechte nieuws verzachten mag.…

Het dagelijks leven baart me zorgen, want niets is alledaags vandaag. En ook niet aan een nieuwe morgen!…

het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig. lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid toch hou ik van die aap, verslaafd aan de zon, en blesseer me vaak, ploeterend, eigenwijs op zoek naar menselijkheid: applaus. het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig.…

het wonder zit in het alledaagse zegt Jan hij ziet het in de eenvoud van de buurjongen die in al zijn gewoonheid een buitengewoon bijzonder man is Jan gaat in zijn droom terug naar de kwekerij de bron waar zijn onbeweeglijke vader met de gieter een broesje aan de planten geeft het wonder zit in het alledaagse zegt Jan…

och, nog even en we zijn er aan gewend de tot nader order uitgestelde tijd en de moeilijke dagen zijn alledaagse dagen geworden…

zo alledaags zo gewoon zonlicht dat met wolken verstoppertje speelt wonderlijk spel dat nooit verveelt…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt.…

Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

na jaren kleuren binnen de lijntjes van alledag ben je nu vrij om je eigen lijntjes uit te zetten en de dagen in te kleuren.…

als mijn gemoed overloopt van ont of beroering door de alledaagse dingen dan vloeien uit mijn vulpen veel woorden die hopelijk eens groeien tot stijlbloempjes…

Dat wij geen gedachten zijn, maar alledaagse werkelijkheid. Dat wij lichamen zijn, die ademen terwijl wij slapen. Dat ons bloed als vanzelf, door onze aderen stroomt. Vannacht verliet mij de zwaarte, van de alledaagse dingen. Vannacht werd ik zomaar overvallen, door de feiten van ons bestaan.…

jou een leven met jou gaat door me heen tot jij beweegt, de wereld weer draait en ik daar sta in de drukte van alledag…

Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende geklier Fiets ik door Uw schepping, Heer Vaak is het een vreselijke rotzooi hier Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen De hemelpoort staat op een kier Leuk gedaan, die schepping, Heer Met elke kilometer wordt het beter hier Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

Het is het licht van het leven, in het volle aangezicht, voorbij de alledaagse pijn. De fakkel door willen geven, ook al dooft het licht, om geen doodlopende weg te zijn.…

In de stedelijkste straten, achter de stenigste façades, zijn er binnenplaatsen van koestering en kunst, van stilte zelfs, en van alledaagse mysteriën. (Parijs, mei 2010)…

Soms lijkt het niet meer dan slechts wezenloos kijken naar de buitenkant dat instinctieve waarin zich alles afspeelt terwijl je wachtend het alledaagse zou willen veranderen in een sprookjesboek…

Wij nemen altoos afscheid van al wat dierbaar is en schikken ons met spijt in het gemeen gemis leven in herinnering aan alles wat ik zag sterven in de hunkering als mens van alledag.…

Er komt iets van vrede aangewaaid in het blauwe van de lucht doorheen de grijsheid, in de glimlach van een kind vol wijsheid, in kleine, alledaagse dingen die ons met tederheid omringen.…

Of aan het brood, de alledaagse zorgen? Maar als het mag denk even aan vannacht, zoals ik toen ik je zag vanmorgen.…

een late zomerdag licht is ons leven de zwaarte van het alledaagse in de ijle lucht verdwenen geen tijd om woorden nog te wegen ze zoeken zich als kleurige balonnen een eigen spoor…

mijn baken in de nacht mijn man die niet twijfelt aan ons die ik ongeremd lief kan hebben in de storm van alledag…

na de sloop liepen we langs het puin door het lege land het leven van alledag was ruw uit haar raamwerk geschud een stormwind rukte de laatste vijgen van de bomen…

zoals bij Brel de teksten rauw & schrijnend moeten zijn zo zijn gedichten dikwijls het mooist wanneer ze wreed verslag doen van het alledaagse leed het leven is nu eenmaal niet alleen maar rozengeur…

Of aan het brood, de alledaagse zorgen? Maar als het mag, denk even aan vannacht zoals ik toen ik je zag vanmorgen…

voel het doorzicht naakte takken raken aan het laatste woord het jaar droogt uit het laatste blad wordt voor je mond genomen nu ijlt de winter bij wijze van alledaagse taal…