Alle inzendingen over het mededogen

Boeddhabewustzijn een innerlijk glimlachen vol mededogen…

Zo subtiel: Met rollende ogen die naast me staren je lach kietelt me in m'n onderbuik Heb mededogen met mijn liefdesblaren stop voordat je me in je leven zuigt Je heerlijke lijf met perfecte fouten je onbewuste dans klopt ritmisch met m'n hart Heb mededogen want ik neig naar dezelfde fouten een versmeltingsdans van jouw en…

Waar het gras In vrede groeit En de bloemen Onschuldig bloeien, Zelfs het onkruid Tot schoonheid komt, Zie ik in jouw ogen Liefde die geen afkeer kent Doch louter mededogen…

Als blikken konden doden zou je daar nu niet meer staan, zou ik pijlen schieten uit ogen zonder mededogen en was het gedaan met je eigenwaan.…

omarm je vol van mededogen een mens, die leeft.…

Er groeit naast al het groen verbondenheid en teder mededogen.…

laat ons staren doorheen haar en huid; we zullen elkaar ervaren zie mijn open ogen; heb mij lief met mededogen…

En denken, mezelf verplaatsen of denken dat ik me kan verplaatsen in andermans situatie Mededogen is een wezen Is een substantie Is liefde Ik wil het door me heen Ik wil me openen het te voelen, dat de hele schepping daaruit bestaat En ik kijk in mijn tuin zie vlinders feestelijk fladderen…

Gedogen is verwant aan mededogen dat is nog steeds een deugd in Nederland maar 'k lees in mijn zeer deugdelijke krant: die deugd gedogen zal nu niet meer mogen.…

zo breekbaar als je schoonheid was zo teer het ogenblik het is niet de tijd van rozen tracht ik in je ogen zonder woorden wat mededogen een beetje troost te strooien al was het maar een vleugje hoop.…

o boeken ik leer nog zoveel van u wat wijsheid, mededogen is en veel meer o boeken, ik hou zo van u…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

Hier, waar het echte mededogen te vroeg is overleden en aan de verkrampte is voorbijgegaan.…

De verlichting is de liefde zonder eisen, puur mededogen. Het puur genieten van helpen te genezen en te bevrijden. De zalige dood van alle egoïsme: zalig die minnen.…

spruiten meestal op zeldzame momenten dan sta ik even stil en overdenk de opbrengst of wel mijn ambachtelijke rente krijg ze maar eens groot is een vaak gehoorde kreet of hoe beperk ik de schade bij zoveel aangeboden leed met tranen in de ogen begin ik met mes en vork te eten kom op, zei moeder vroeger al; zij is haar gebrek aan mededogen…

Ik wacht, zonder mededogen, op het onschuldige moment.…

met bijziende vooruitzichten dwaalt en vervalt het oog in gebrek of overdaad de blik verhaakt zich zonder mededogen aan boven- of ondermaat we zijn kijkers zieners komen zelden voor…

, Toen op enig moment Van alle kanten mij Goed bedoelde adviezen Werden aangereikt Goed bedoeld, Ik weet het, Goed bedoeld, Zeker, begrijp me Niet verkeerd, altijd Goed als mensen om Je geven - maar als Elke ademtocht omgeven Wordt met andermans Raad en advies, dan Voel ik me onbedoeld Belaagd door niets Ontziend mededogen…

Het beekje klatert mededogen En overal staan mensen op die helder willen groeien, teder ook, herboren.…

Mijn lieve Vader heb óók mededogen met diegene die dit deed. Alleen U mijn Lieve Vader weet waarom Uw kind dit deed.…

je handen, armen Ze kennen geen erbarmen hebben het op jou gemunt Ze willen je niet verwarmen hun kille ogen zonder mededogen Je had beter niet over deze landweg met wetering gekund.…

Het beekje klatert mededogen En overal staan mensen op die helder willen groeien, teder ook, herboren.…

Weg het begrip, geduld en mededogen, zijn tranen als bindmiddel vervlogen. Dan is er niets meer te sublimeren, niets meer samen te doen. Dan is alles gelogen, is alles anders als toen.…

Is mededogen, dat liefde is.…

ik keek je aan jij liet je ogen langs mij gaan in een zacht tasten je wikte, woog ik zag je lach en dacht dat wij wel pasten maar onder in je blik wist ik je echt gezicht je bloemen kleurden licht en geurden al je mededogen…

bruid te zijn van het leven zwanger van verlangen naar recht en gerechtigheid klein en kwetsbaar wordt het geboren in een ogenblik van mededogen gemeenschap ------------------------------------------------- uit "tot leven geroepen" gedichtenbundel uitgegeven in eigen beheer www.aukjewijmagedichten.nl…

Geel is het licht en kort de dagen maar liefde blijft en ook het vragen naar nieuw geluk en levensmoed; dat zij je vergezellen mogen in 't komend jaar; dat mededogen en vrede oeverloos je groet.…

Het is niet wat wij zien `t is de echo aller- egostemmen trillingen van de stemvork een weerklank en het eigen altruïsme plaatst klanken in onbewust verweer overstemmen allereerst liefde en mededogen.…

Zij zijn als zijden rupsen die geduld spinnen, tot ze vliegen als vlinders naar het licht, voorbij duisternis van drakenogen en de buurvrouw zonder mededogen: voel ik de warme stralen die mij in jouw hart en huid hebben gekerfd…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…