Alle inzendingen over hoogmoedig overleven

De weinige witte zwanen die zich nu begeven in de kreken, op de vijvers en de beken, houden hun hoofd hoogmoedig opgeheven, In een poging om te overleven.…

Goed dan, dat overleven we wel, maar dan, wat gebeurt er dan! Ze zullen zich gaan bewijzen, geldingsdrang en opportunisme, de tegenstanders zullen ervan lusten, totdat ze zichzelf opblazen als extremisten, want zo gaat dat met ordinaire hoogmoed.…

Imam Fawaz Jneid houdt fier de hoofddoek Als bescherming tegen verkrachting op Hij zet de wetenschap hier op zijn kop Verkrachters verkrachten uit ziek gemoed Het is zelfs de verwachting, inshalla Dat ze het doen met een burkaka…

Waar de zee zich in liet bewonen, stolt het bloed van anemonen in een hoogmoed van de tijden en laat overtollig moraal zich verleiden tot een niet te stuiten vloed om dijken te doorbreken.…

Definitie van hoogmoed zou kunnen zijn: Je zou je schaduw even moeten meten Hij is vandaag niet langer dan gisteren...…

Vaak speel ik de grote meid Oh, tot zoveel bereid. De ganse wereld aankunnen en nog veel meer Wacht maar af en kijk dan eens een keer. Zelf organiseren en alles regelen, ik weet nu toch hoe het moet Teleurstelling, ik bots hard op mijn snoet. Alleen kan ik helemaal niets aan Zonder hulp is er geen bestaan. Dan waardeer ik ten volle mijn…

Wanneer 'hoogmoed voor de val' komt, Men niet naast de schoenen loopt van hetzelfde Hoe hard is dan de klap, vooraleer men ter aarde stort?…

Wat daar bevestigd werd dat wist ik al: Hoogmoed komt regelmatig voor de val.…

Twee regendruppeltjes met twee regenboogjes, schuiven trots glinsterend, langzaam naar mekaar. Eén dikke regendruppel met één fiere regenboog, plenst stoer expanderend, snel uit elkaar. Weg mooie regendruppel, weg mooie regenboog…

yoga in new yorkse flat funky spiritiste wegen van de waarheid welk van haar nicotinegrijze levens schemert niet als knijpkatten door vrouwelijke mist en rijm kijk eens wat ik onder mijn nagels vind geen nood het is schitterend en uniek een peulschil en herboren het is de aarde die me zachtmoedig spietst wat was het dom straten glanzen…

Aha sprak het konijn dat plotseling naast haar stond hoogmoed komt ten val wij zien mensen graag krimpen die groter willen groeien dan ze werkelijk zijn en ze huilde bittere tranen terwijl het konijn een leedvermakelijkheidsdansje danste zo groeide zij kleiner dan haar schaduw en zelfs kleiner dan de vriendin van het konijn…

Een stapel pallets hoger dan de stad De schepen met tienduizenden containers Het knuppelen van eigen hulpverleners Een president die liever muren had De hoogmoed is de mens teveel geworden Wij wachten op een ramp van hoger orde…

een vader die vastkokende aardappelen bereidt als voldongen feit maar ook bestaansrecht dat zich in berisping verliest -gedeeld door zinsneden tussen uitersten, in uiterwaarden op het midden van de weg ergens halverwege de ivoren toren doch ruim voor de val nergens gloort twijfel tussen zekerheden tussen nuluren en voltijds zelfs als…

Op het eind expres een fout maken, deemoedig – toppunt van hoogmoed.…

Abel, de braverik kwam niet thuis slapen Hij achtte zich beter en bleef liever alleen bij de dieren in het veld met de honden als oppas want alles moest zijn zoals toen in het paradijs, die streek van de verhalen waar hij steeds weer om vroeg Alles van ons leven wilde hij weten het rondtrekken, de bessen noten, geiten en koeien…

je grote woord staat nooit tussen de regels maar altijd in het geruis van ‘t volle daglicht zelden een vlaag van sombere twijfel voor het gemak noemen we je vergetelheid of ijdelheid van ijle lucht, altijd vanuit de hoogte en je komt, tegen beter weten in, snel ter zake langdurig licht heeft alle tijd…

Ik ben niet ijdel, ik ben edel Er valt niets op mij aan te merken Ik ken de wereld, de mensen met hun kleine zielen hun kleine verstand en kleine beslommeringen Ik begrijp hen, ik zie de schuld en de schaamte waarmee ze zichzelf straffen voor hun leugens om de lijken in hun kast verborgen te houden die ik wel kan raden en fluisterend…

Boven elke afgrond bruggen aangelegd terwijl het licht naar beneden suist Strohalmen voor houvast doekjes voor het bloeden voor het stuurloze hart Geen handen als Hybris struikelt wankelt voor de val In een stofwolk van stilte met de mond vol tanden tussen gebroken porselein…

Een Hollands elftal waande zich al kampioen hoogmoed van een leeuw…

Ik zat op school en kreeg weer te horen Dat de toren van Babel als een ton in duigen had moeten vallen omdat de menselijke ziel van de ene hoogmoed in de andere viel ‘en hoogmoed komt voor de val—’; zij had haar grenzen niet willen bewaren, zij had niet kunnen verkroppen dat de toppen des heuvels onbereikbaar waren, zij had Gods…

Is overleven over. Of is leven overleven. Overleven is ook een leven. Maar leven moet te leven zijn. Met kanker leven moet te overleven zijn. Voor een familie met kanker moet leven blijven. Voor een familie met kanker moet leven leven blijven. Die kanker beheerst veel levens, maar laat kanker nooit overleven.…

In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw helemaal mezelf bekijk en beluister ik de buren Dichterbij kan ik niet komen Mijn takken reiken steeds sterker, steeds verder Kinderen klimmen erin Ze kussen zich lachend een toekomst In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw word ik ruw en rimpelig In hitte, sneeuw…

De manco's zelf zijn niet zo erg als de herinneringen aan de tijd dat ik ze niet had, maar ach, als dat alles is (wat het keer op keer niet is) Toch vraag ik me af of en waar er een grens is waar ik niet verder wil zó veel wil ik nog: bloemen zien en ballonnen oplaten die de wereld over mensen strelend raken met zachte gedachten…

Het is drijfzand, lastig maar er zijn geen beesten die mijn ogen uitsteken om me levend te verscheuren ook is er geen getij geen vloed die me verdrinkt ik zit alleen maar vast als in beton, het zand is hard geworden, ja als er toeristen waren zou ik naar ze zwaaien op hun foto’s, maar er is niemand ik voel niet eens meer hoe koud…

Gespiegeld ben je niet even mooi aan alle kanten maar goed genoeg en als er iemand is die een voorbeeld neemt aan jou dan gaat het om iets anders hoe je bent hoe je doet een houding, een deugd een vaardigheid, een inzicht een balans van belangen alsof dat altijd zo gaat maar jij weet wel beter want je kent jezelf ook anders…

Mannen kregen me niet met hun kwalsterpraatjes over de hemel op aarde die zij me willen geven hoger dan ik voor mogelijk houd zullen ze me laten vliegen Ze heeft liever een bezemsteel tussen haar benen lachten ze onder elkaar tot het hun verging met hun kwalsterpraatjes over de hemel op aarde die ze op elkaar bevechten de aarde die…

Voorwoord: Ik was twee weken in het OLVG, meestentijds op de Intensive Care. Het duurde een tijd voordat de bron van mijn longontsteking was gevonden: de in Nederland zeldzame Legionella-variant longbeachae, aanwezig in de aarde van onze gemeenschappelijke binnentuin. Ik heb pech gehad dat ik besmet ben geraakt. Op een mooie dag nestelden ze zich…

Vroeger moest ik wennen aan mezelf, wie ik was op filmpjes van mijn moeder nu aan jouw stem, aan jou levensecht lachend alsof je in de andere kamer bent terug uit het verhaal waarin ik achterbleef Het is zo voorgoed voorbij ook als jij samen met mij terug zou horen en zien hoe het was en evenmin zou begrijpen dat jij daar toen…

Overleven vanaf dag één meer of minder vaak of soms met of zonder hinder Overleven op hét moment er zit niets anders op je zal wel moeten er is geen terugweg, geen stop Overleven dag in en dag uit blijven knokken misschien tegen beter weten in er alles aan doen en niet bokken Overleven zolang het kan ieder uur, iedere minuut, iedere…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…