Een stofwolk van stilte
Boven elke afgrond
bruggen aangelegd terwijl
het licht naar beneden suist
Strohalmen voor houvast
doekjes voor het bloeden
voor het stuurloze hart
Geen handen
als Hybris struikelt
wankelt voor de val
In een stofwolk van stilte
met de mond vol tanden
tussen gebroken porselein
... Ik ben helaas tamelijk pessimistisch over hoe wij, mensen, omgaan met elkaar en met de wereld. ...
Schrijver: J.Bakx, 29 november 2023Geplaatst in de categorie: tijd
Hoogmoed 3.0 met 8 stemmen 
116
116
Geef je reactie op deze inzending:
Al geeft hij wel iets onheilspellends aan in de context van het gedicht.
Een gedicht mooi van opbouw en betekenis, en graag gelezen.