Alle inzendingen over ijsberg

als een aureool glinstert tussen ijsbergen een ketting van goud…

Koude ijsbergen Drijvend naar een warm klimaat Kille frustratie…

Hij ijsbeert bedroefd op de laatste ijsbergen totdat hij mee zinkt...…

het panorama van het daaronder verbaast je laat je zien dat de ijsberg veel groter en breder is…

Een voetstap een spoor een vooruitgang Een ijsberg een gletsjer een waterval Een penseel een letter een woord Een gedachte een begrip een antwoord…

mijn werkelijkheid het topje van een ijsberg onder de zeespiegel het leeuwendeel barstensvol verrassingen zich kenbaar makend als immer opborrelende luchtbellen…

tussen onze ijsbergen plaatsten en op schotsen even drijven tot wij in de horizonlijn onze bestemming bereiken en zien hoe we kunnen stromen…

Maar hoe kwam die ijsberg bij Toscania ?…

Zul je voorzichtig zijn je plooien om het gevaar zodat het jou niet raakt jezelf onschadelijk maakt want in het gewone schuilt gevaar zoals een ijsberg zich ten dele toont…

ik vind niet wat ik zoek zelfs niet in het digitale boek gevangen in het willen onzeker een schaduw in het vrouwelijk wezen hoge bergen diepe dalen een ijsberg onzichtbaar onder het diepe water op zoek naar het stille wonder de liefde…

Zweedse ijsberg Met innemende Blauwe ogen Onder je blonde Haar - in Zweden Geboren en getogen, Nu Drachtster zoals Alle anderen die In de Friese stad Geboren en getogen zijn Jij leerde mij Dat het Zweeds Fro gebruikt Om te zeggen Waar je vandaan komt…

Groenland 2022 achter het raam drijven ijsbergen voorbij door stilte en mist omhuld sledehonden huilen de herfst is begonnen 2. Groenland 2022 het ijs smelt de gletsjer dooft alles verandert in een zee van wachten leven aan ijsvrije wanden…

een liefdevol kusje in je nek en je smelt en ik smelt mee ons stukje ijsberg drijft af op zoek naar verre onbekende oorden naar een warmere zee het vindt wat het zocht en laat zich verwarmen door dekens toegedekt het werd kletsnat toen we eindelijk ontdooiden en elkaar als nooit bekoorden…

Ik drink nu Coca-Cola waar stukjes ijsberg drijven, en ben gelukkig solo gedachten te verdrijven.…

Wat je leest is maar het topje van de ijsberg, gepropt in een degelijke snit. Want het is heel erg erg wat de lafaards jou onthouden met hun dictatoriale beperkingen, laat de embryo's over vrijheid zingen!...…

toe ook de mens is wat uit het lood komt er vorst regen of de zomer of dobberen we voort zo boven zero maar diep in het hart groeit besef hoe aarzelend dan ook beleefd dat de mens verkilt waar warmte de aarde opvallend heeft verhit de mens is onzeker zijn wij de oorzaak of heeft het heelal zijn eigen wet de basis van het puntje van de ijsberg…

ingesneden door eigen druk weggegleden tonglikkend dalen verstikkend vallen verdwalen in ijskristallen vloeibaar verdwijnen blanke bank groter dan de spiegelzee laat doorschijnen toenemend gevaar en nog maar het topje van ……

Titanic icecubes in de koudela We zijn nu toch wel heel erg diep gezonken Zoveel mensen die toen zijn verdronken En wij spelen dit in borrelglazen na We moeten schuldbewust zijn met ons allen Maar zijn er als een ijsblok voor gevallen…

Met pak en zak drongen ze bij 't hek en scheepten in voor den grooten trek op de maiden-trip van het stoerste schip. Maar plots was het alle hens aan dek ...…

Oorspronkelijk werd de botsing met de ijsberg beschouwd als een onderbreking van het feest. Passagiers bekogelden elkaar met kleine stukjes ijs en dachten niet aan de ramp, die zeer spoedig zou komen.…

Je sprak mooie woorden en straalde vanuit een prachtig licht Het was zo bijzonder ik zag je zelfs met mijn ogen dicht Je woorden klonken magisch Je uitstraling zou een ijsberg doen smelten verbonden met een ander frequentie je zette mijn gevoel op stelten Wist niet dat dit mogelijk was voel mij verward én gebroken Maar in de positiefste…

er blijkt een verte te bestaan waarin het geruisloos bliksemt mijlen bij de maan vandaan luchtvochtig; het gewicht van hemelniets veschraald avondlicht dat kleur schikt met zandblauwe velden wolken en ijsbergen, in tijd verloren net als hun landschap niemand vraagt om vergezichten in aangrenzende regen er blijkt een hunkering te…

stram buigen we voor de bewogen stille reis in een witte winter beetje bij beetje gesnoeid door de tijd weigeren wonden zich te laten overgroeien in onze getekende lijven de ingekerfde verhalen over het korte bivakkeren op de toppen van de ijsberg van stramme buiging tot knieval reizen we ongebroken voorbij de bladerloze bomen…

ik smacht jij lacht Drankje en wierook achter op je fiets Koken samen eten en dan uit het niets Winter als een ijsberg je hart lijkt bevroren Mijn tranen vloeien jouw liefde verloren Zomer van morgen geen warmte voor mij Verlang zo naar toen maar alles is voorbij…

Onderwaterijs: massief weerkaatst het lichaam -- kleuren de zee in.…

Ogen als kolen flakkerden weerglans van bevroren luchten als ijsbergen. Dan mat je de afstand tussen sprong- kuilende stappen, sporen tot aan poort van geluid. Zo kwamen wij in warmte van steen en vuur, ik stil ontdooide: jij je witbonte vleugels aflegde.…

voorbij gingen het hart in lood geklonken de boeken met ezelsoren het hanenpoten-briefje van het kind we leggen zoveel terzijde foto's van een vergeten vakantie hoe onbeschrijflijk jong we waren het geboetseerde vaasje van het andere kind dingen die ons herinneren aan wie en hoe we waren wie we dachten te zijn de topjes van de ijsberg…

De eerste windsels waren te teer om de nacht te verhullen, ik schuil onder de lakens van het eerste uur en zing een dronkemanslied tot we neerstorten op onze ijsberg. Teder brengen we de oceaan tot rust, zinken in de diepte van warme handen en het vervloeien van de tijd.…

We zijn nu belangeloos nuchter er valt een schaduw op jouw huid een insect danst op de maan bij dageraad begint de therapie die maakt alle dichters sober zoals het gras dat welig geilt dit is het topje van de ijsberg jouw erotiek is grenzeloos eenvoudig op het hoogtepunt glijd je naar beneden in het glibberige doen we niet moeilijk alsof…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…