Alle inzendingen over innelijke fotografie

Ik ken die mij herkent: innerlijke fotografie. Onder het knippen van mijn pupil gaat het doodste beeld leven. Maar het beeld dat spreekt spreekt met uw mond: ik wórd gesproken. En ik geloof erin omdat ik het geschreven heb. ------------------------------- uit: Konkrete poëzie (1962)…

Zwervend langs rivieren op zoek naar 't vervolg van ons leven, mocht dat er nog zijn vastgelegde herinnering eerder in zwart-wit, nu in kleur afgedrukt vind ik ze mooier hoewel tijd 't echt niets kan schelen immer geschoten de stad uit langs de brede, soms kolkende rivier…

Opname: fotografie Dawe, www.dawe.be…

wolkenluchten bewegen interessante schaduwen toeristen beleven fotografie in de binnenstad intenser plaatsen ze zichzelf naast sokkels, standbeelden bronzen schrijvers op de bruggen in de ideale onbezorgde stad poepen duiven op mat brons…

Erwin had Carnavaleske trekken Maar in die gekte was ie te goed Een meester in de fotografie De Koning van de Fotografie, doch “Homo’s hebben geen voorrang” In het verkeer van de andersvoelenden In het luchtverkeer van de doden Blijft Erwin altijd voorrang houden En wordt respectvol begroet Met de volle vreugdekreet Alaaf Olaf…

Al veertig jaar is de fotograaf in hem op de boerderij, die we samen bewoonden waar ik m'n eerste gedichten schreef die hij dan weer verbeeldde op een droeve avond moest ik mee naar buiten waar ik met ontbloot bovenlichaam tegen de vervallen woning plaats moest nemen kijk maar die kant op, zei hij ja, zo, je hoofd iets schuin in…

hij, onkwetsbaar achter de lens tast, tuurt en wacht om haar te vangen in een mozaïek van mythe en magie zij, staart stil in een boog om hem heen onaangedaan blijft ze staan een ogenblik denkt ze: zie maar, ik ben niet wat je ziet…

Met een kunstige precisie achterhaalt hij elk bijzonder detail. Flitsend spiedt hij de horzon af tot hij zijn doel heeft bereikt. Een schoen waaraan een geschiedenis vastzit. Een zonnebril waarin levens spiegelend voorbijgaan. In een moment van stilte, een tel zonder fluistering wordt de essentie vastgelegd; het gevoel in een beeld.…

ze trok haar mooiste kleren aan in de gang keek ze nog even in de spiegel schikte haar kapje en duwde wat losse lokken eronder vergezeld van haar vijf zoons die hun beste pak droegen togen ze naar de stad ze zouden zich laten fotograferen rondom en op de schoot van hun moeder denk erom: niet bewegen zijn de jongens gaan schuifelen tijdens…

uitkomen al wat vuil in ogen kwam huil ik zwart mijn schreeuw begeleidt ze in het speeksel van dat wurgende geluid er stapte iets naar binnen dat niet buiten wil de gril van kunnen spreken via ongeschoolde normen, als een worm in drakenhuid hoeveel geluid maakt een indruk? meer dan donder aan de lucht vertellen kan ik veeg de wereld…

een ongedeeld woordloos ogenblik het verwarde gemoed scheept niet aan blijft bezwaard voor de drempel hangen het zoekend oog valt niet samen met het onvindbare de naar binnen gerichte blik het laat zich niet vangen door het oog van de camera…

Een molen, een sloot.... Wat bollenboeren missen zijn tulpen, hyacinten en narcissen, dus hij poot. Ik zou de paardenbloemen missen kriskras in de berm, maar gelukkig zijn ze ferm, lieveling onder de kruiden, voor gal en tal van kwalen, Sportieveling, want hij komt zonder poten of betalen, steeds ongevraagd maar terug. Wat ik fotograferende…

argeloos loopt hij door het beeld ziet zijn glimlach per ongeluk vereeuwigd voor een vreemde met afgesneden oor en verdwenen schouder valt hij bijna uit de foto nu woont hij in een album voor altijd…

ik ruik het zure zweet van oom Antoon de weeïge lucht van de rozenstruik ik voel het duizelend verdriet onder de ruisende bomen de bevende angst achter het masker van de lach ik hoor bijen zoemen onmachtig wonen we op uiteengescheurde planeten foto's zwijgen in zwart-wit…

voelde ik ongemak of zag ik schoonheid toen jouw bijzondere lijf me dwong je aan te kijken? is het aangeboren als je naar iets blijft kijken waar je meestal het hoofd schaamtevol van afwendt? pastelkleurige kussens in de vorm van benen liggen als rijkgeborduurde zachte protheses om je heen jij en je zeldzame lijf vangen me in…

Hun blik vangt de fotograaf die hen zoekt in te blikken Via een camera kijk je dubbel Ze zijn tweemaal gefixeerd Fotografie doet zijn aandacht leven Techniek doet het hart kloppen De camera geeft hen de geest Zij geven de foto een ziel Zoals het andere intrigeert is het andere geïntrigeerd Zeepbellen zijn te vatten voor ze uiteenspatten…

de foto een vastgelegde momentopname uitgekozen voor een gelijmde plek in het album elk van ons wrikt zich los van het gestolde gezin om het met eigen ogen te zien we kunnen elkaar niet vinden in dat licht de tijd en die ruimte zoveel werkelijkheden waarheden en zoveel wijzen van begrijpen in één afdruk…

het mannetje met kuiltjes in zijn wangen kijkt met ingetogen glimlach de kat uit de boom grote broer slaat zijn arm om hem heen loerde de angst toen al diep in het verborgene van zijn ziel wachtte hij geduldig in de schaduw om later toe te slaan wanneer begon het het afscheid?…

Je vroeg wat nou 't leukste was van onze vier en twintig uur ik zei: het oude album met de foto's waarop een mooie man, trouwfoto's en de bruid met kroontje de drollenvangers die ze droegen op de ski het witte berglandschap op zwart-witfoto's. Terwijl wij die dag aan strand onze kuiten koelden in de koude zee, dan naakt gedrie zonnebaadden…

beelden van geweld achter de lens leg je vast wat je los wilt laten…

Kwalletje Waar haal jij je schoonheid vandaan? Je bent als een danseresje met een tutuutje aan waaronder je hoofdje schuilt Of misschien draag je een parasol en kan ik niet zien dat je huilt…

Wreed liet zij minnaars meeleven met haar gevoelens voor de man, die haar iets nieuws kon geven; zij was duidelijk in zijn ban. Zijn woorden deden haar beven, zijn zinnen streelden haar diep, betoverd door zijn dicht, zijn proza, en al hij verder riep. Met tegenzin toegegeven, er was sprake van jaloezie;…

veel te laat vijf dagen geleden schreef je dat ze je onderhanden gingen nemen op 14 maart kreeg je de eerste aderlating op de 16e ben je er tussenuit geglipt ze zijn te laat veel te laat ik had je nog vele uren in de natuur gegund, waar je zo intens van genoot die je prachtig vastlegde jouw prachtige kleindochter die jouw passie van fotografie…

flauwe middagzonnetje achter een dunne wolkenlaag laat z’n licht schijnen op de kalme branding van de zee even geen uitbundigheid van zon, zee en strand; gezien vanuit het heelal neigt de aarde grijs en grauw maar wie goed kijkt doorkijkt en doorvoelt ziet minstens 50 tinten grijs Jan Jacob Krediet, schrijverij Peter van der Meer, fotografie…

"Photo" beeld moment levenstijd fractie licht In archief voor eeuwigheid vastgelegde sluitertijd door en in herinnering subjectief vergroot naar oneindigheid.…

ik leg je vast in het hier en nu wat later vroeger is zodat ik kan zien hoe mooi je was toen ik je nam op dit moment…

De last sleept over eb modder en slip bedekte blootgelegde schuur en vuur vonkstenen Onomstreden onheilspellend krassend over de pas gestopte tot flinterdun vloeipapier versleten aangevreten schimmelpanelen Het zand tussen de aangeslagen stukgebeten pijpsteel tanden wrijft langs de ontblote zenuw einden teneinde de herinnering van heel…

achter de lens leg je vast wat je los wilt laten verbeeld je het weerloze vang je de onzichtbaarheid teken je de koestering droom je in bewogenheid sta je stil in beweging schep je tegenstrijdigheid achter de lens laat je los wat je vast wilt houden je ziet niet wat je ziet…

ik kus mijn lieve en vertrek al vroeg naar de polder, nog gehuld in de nevel loop ik in dit schijnbaar desolate landschap. ik zie mezelf in de onmetelijkheid van dit doek dat nog geen penseelstreken en kleur bevat. ik hoor mijn voetstappen in de grijze asfaltlaag dempen. ik ruik de muffigheid van dit verstild beeld. ik voel de rijpheid voor…

we leggen dagelijks dingen vast momenten in kleur of zwart wit beelden of gebeurtenissen met of zonder camera gemakkelijk te delen in deze digitale tijd van kiekjes tot imposante foto's die schilderijen lijken de aanwas inmens vredelievend vooral tot men zijn camera oppakt en het gebruikt als wapen om een diep gevoel na te…