Alle inzendingen over instinctief

tijdelijk vond zij onderdak waar stoel en bank en een gordijn van een lamp nam zij geen notie maar duisternis dus toen de zon verdween moest zij gaan en spreidde instinctief haar vleugels toonde het motief en gaf zich over aan een drift die de nacht voor haar in petto had…

haar duivelse tut vindt instinctief het open doel…

Van zonnebloemen is bekend Dat ze zich naar de zon toekeren Dat weten ze instinctief Dat hoeven ze niet te leren. Maar eens om de zoveel tijd Voelen ze zich verloren, Als ze bij een eclips De zon niet kunnen monitoren.…

Wat beweegt een dolfijn om net die éne spiering uit de school te kiezen, welke criteria in z'n eenvoudig brein zegt hem dat het juist die vis moet zijn om zich instinctief niet in de luxe van de veelvoud te verliezen.…

als straks alles het nieuwe normaal is zal absurditeit zegevieren dan zullen we zelf nadenken en toch dichtbij komen instinctief als dieren we kunnen niet zonder handen, armen, monden er is geen taal die we ooit anders verstonden als nabijheid we willen in vrijheid liefhebben, samen zijn absurd gewoon…

Vriendschap is exclusief een enkeling kan vriend zijn herkenning is een voorwaarde wat zijn we uit elkaar gegroeid waar zijn mensen saamhorig hartgrondig exclusief mens met elkaar zonder eigenbelang gemuteerd tot instinctief zijn wij pas herkend in een of ander engagement sociaal vriendenhuis voor stambelang volksbelang staats- belang…

Een kind danst over de zonovergoten straten Ze volgt haar passen moeiteloos en licht Instinctief, vol passie en lichtvoetigheid Geen verdriet, geen angst, geen zorgen Onwetend over wie haar heeft verlaten Niet wetend welk pad nog voor haar ligt Kan het niet beseffen maar is haar wereld kwijt Ze denkt nog niet aan morgen Verdubbelaar, wederopbouw…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

streel het vlees jaag de geest uit krochten en spelonken zij is te lang alleen geweest in zalen waar de ratio zonder warmte feest bindt geen emoties meer maar separeert in de ivoren torens van weleer streel het vlees voel passie komen overheersend uit de onderdrukte dromen speel het beest geniet maar instinctief van wat de schepping…

Die waasdromige blik in je ogen oh, waar denk je toch aan mijn lief je ontkent mijn striemend onvermogen je te bereiken, jij, ontwijkend… instinctief je in mijn armen nemend, stevig vast vruchteloos kussend je lippen en wangen je blanke borsten… witte bergen van albast echter..je negeert mijn hunkerend verlangen je wereld is een andere, ver…

me dat er vele mensen zijn zonder dubbelleven Die hebben alleen dat ene leven van zich gedragen binnen kader keurig naar verwachting ietwat bleek vlak voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie overgave bombastisch instinctief…

De winter blijft uit, zoals voorzegd de vogels hebben schijnbaar zonder enige zin - instinctief doch verstandeloos gedreven - in de zwakke zuiderzon hun tooi te warmen gelegd Dit seizoen mag die naam niet dragen geen vlokken, ook geen krakend water dikke jassen met onnodig hoge kragen groene wakken met oeverloos gesnater Ons dorp droomt…

de blik op zijn hongerig gelaat verraadt hevige geilheid die hij me uitvoerig, gevoelig doch instinctief in duidelijke msn-taal beschrijft. ik vreet de letters die hij me stuurt wellustig en bevangen door ongrijpbare emoties beantwoord ik op afstand zijn verklaring van digitale lust.…

Zijn collectief geheugen, latent verbonden met het universum, vermoedt instinctief de werkelijke relatie met het grote geheel. De raakvlakken ervan openbaren zich op een punt van de cirkel, waar de zich verdichtende eeuwigheid eindigt in een imploderend inferno.…

Instinctief gevecht de groene overkant te halen, ontheemding als geschenk. Cultuur luider slaat, z'n zinnen te herhalen, smeltkroes van de macht. Waar hoop nog huilen mag, schoonheid naar ontvreemding, brak de lente uit. Ongeschreven taal, zonder de bewoordingen klinkt stilte magistraal.…

oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld, beschilderd door speelse vingertoppen vurig vertellend een passionele mythe ontluikend instinctief…

Groenland, de witte ijsbeerkoning slaapt helemaal toegerust nieuwsgierig, koudwaterzwemmer, loopt vaak grollend te ijsberen, en voelt instinctief de ernstige bedreiging door harteloos wrede mensentemmers.…

snij ik je open om te zien, te weten of jouw binnenste verschilt van dat van mij Ergens in het kobaltblauw van jouw strakke geest die onstuitbaar uit jouw denkspleet sluipt feiten als sprookje verteld, hoe een zeehengst door tien tochtige zeemerries wordt verkracht belast met broedzorg voor pakweg zo’n vierhonderd eieren in een holte door hem instinctief…

Een instinctief expansie? Ook zonder engte blijft het lied. Het wijst vooruit in wijde ruimte en tijden buiten mijn vermogen. Vroeg gedroomd, nieuw gezongen, gedurig verzonnen. Ik trek naar buiten zolang de vleugels slaan, zo ver ze me dragen, zo diep de droom dringt.…

Ook katachtige elegantie is kwetsbaar Instinctief zwervend werd ze zelf gegrepen door één van die niet te peilen blikken beesten Een tik van een auto is een dreun voor een poes.…

doorheen ik kan een doodsangst ruiken ikzelf heb er nog geen Mijn ogen blijven staren ik luister hoe de stilte valt en ruik de angst bedaren nu een geweerschot knalt Jager een hevige pijn bijt vlammende pijn verscheurt de richting van de vrijheid kwijt mijn grijze pels verkleurt Ik jank luid, ik grom van pure angst en haat weet instinctief…