Alle inzendingen over kamperfoelie

de kamperfoelie slingert, de helft al bijna van het imkerwerk…

bunker hill in de luwte bloeit nog kamperfoelie…

Bloem gemaakt van lastertong en gestold rundvet pas geurend bij het begin van de schemering. De honing diep verborgen Achter de te lang doorgegroeide bleke neusharen. De hoornaar daast. De klimmende hangt en steunt Op alles Wat dragen kan En niet hard wegloopt. Taaihouten spiralen Wirwar van karig hout. Een gespikkelde borst Verstijfd…

Traag gaat geen woord Er valt iets nader Kamperfoelie staat in bloei Ook ik ben mij bloeiende Ik vergeet de wereld zonder Geweld ik vergeet de naturen Zonder besef der tijden Oorsprong en Genegeerd worden en genegeerd Zijn ontfermd U mijner en dat ik U niet langer terge met mijn zonden.…

de kamperfoelies hun zomerse zwoele geur in de avonddauw…

Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen als zij verdwenen waren, - ik er nog zou zijn. --------------------------------------------- Uit: Tot in de nde, nde graad; nestoriaanse kwatrijnen, 1998.…

We rijden weg van wat me dierbaar is De kamperfoelie geurend aan de muur Een mossig klinkerpaadje naar de schuur Dat oude thuis met mijn geschiedenis Het is geen einde maar een nieuw begin Met alles wat me lief is binnenin.…

avondwandeling uit mijn hoofd en lijf waait de wind alle veelheid bij een tuinhekje 'n melganzenvoet in bloei ineens omhuld door de geur van kamperfoelie in een huurfietsmand één gaaf statiegeldblikje nog een klein stukje en een zoete slaap wacht me…

ware pionier moed van eerste blad lentekriebeling nu kracht van zon noordwaarts lengt volgt groeikracht ongebreideld…

ik herinner het mij nog ik trok het bos in de ceder had zijn takken op klimhoogte gezet ik ging voor zijn kruin als een wilde kamperfoelie verleidde een goudvink dresseerde wat boomzwammen tot ze in cirkels rond een stam dansten zong mijn hoogste lied ja ik herinner het mij nog zo voelt de vrijheid…

wilde kamperfoelie klimt in ons bos slingert zich vast om heggen kreupelhout die naar zeggen dan het loodje leggen fout eten gaat van beklemd gewas los ze sluiten wel in voor hun feeërieke pracht fataal tappen ze teveel licht en draagkracht…

Lakens die geuren Naar wind en zon, Naar wolken, water En gemaaid gras, Naar tjilpende vogels, Bomengroen en kamperfoelie. Licht uit, draai me Op mijn zij, echtgenote Draait mee, lepeltje Tegen me aan, Trusten, lief. Wegzakken en zalig Dromen tot de dageraad Me wakker maakt, Me aanraakt met haar Vingers van rozen.…

komen bomen zullen buigen onder het geweld van de lentestorm de kolkende luchten worden straks doorkliefd met helwitte bliksemaders die blijven trillend staan in de aarde zwart en huiveringwekkend rolt de donder dan rommelend en knetterend door de grijze hemel ruisende regen trekt een fris gordijn over het land straks zal de kamperfoelie…

Toch brengt de geur van brem en kamperfoelie zelfs uit die tijd een beetje zonneschijn.…

Ik wil geven mijn goud, kamperfoelie en cipres. Zo eer ik de wegen waar jij je voeten zet.…

In pake's pompeblêden polonaise Vliegt vaak een vleugelrijke vlucht, veelvratig Doorvoed met darren, driest, doch niet doelmatig Door droge doornstruik dolend dwars door 't duin Scheve schaatsen schuivend schots en schuin Broedt zij in beppe's boerenbouillabaisse Waar westenwinden wad en wierd doorwaaien Daar kroelen kievit, kamperfoelie…

Hij ruikt de kamperfoelie in het te lang geworden gras. Nog even oversteken dan ziet hij hen die hij ontmoeten wil. Ze zijn aan het tomaten kweken, een kleine kas wacht stil. Het laatste nieuws snel opgevouwen, nu wordt er opgelet. Hij ziet de blijdschap in de sterk gekrompen vrouwen als hij zijn tas tegen het aanrecht zet.…

In opwindende vleugelslag Door schimmige contouren Op plekken waar nectar opgeborgen lag Je tong menig bloemkelk zal beroeren Nachtvlinder dansend in je vlucht Jouw ogen maken mij bewogen Menig vleermuis zoekt je in de lucht Door maanlicht aangezogen Maak je pirouetten maar door de nacht Van de kamperfoelie richting vlinderstruik Je bewegingen…

fluister ruisen langs de bladeren van papier in mijn zomertuin van hier hoor de tinkel van gerinkel van de buisjes van metaal mijn zinnen aan een touwtje in de flonker van een vrouwtje hoor de tuinfluiter zingen de avond schemert kringen en kleurt de tinten rood als de zon traag vergroot proef maar van de geuren reuk van kamperfoelie…

herinner jij je nog de vroege wind ik kuste je lippen haastig en onverwacht jij vertelde hoe mooi de scheppende vreugde was ik keek niet bang in je dromen zag ook geen doden in jonge ogen jij bewoog mijn verbeelding met de geur van kamperfoelie en ik was al in vroege mei de zomer iedere storm verborg de kleur van…

Je bent weer kind, als met de geur van brem en kamperfoelie. De zilte geur van zee en strand. Rennende voeten in het zand. Van een afstand kijk je toe, volgt het pad van je herinnering. Laat alle bloemen bloeien, en kleur en klanken samenvloeien.…

Ik adoreer u Vrouwe, uit schuim geboren schoonheid, uw godinnelijke lichaam is een lust voor mijn oog, uw stem klinkt als een korenbloem, uw streling kamperfoelie, papaver uw geur. Aphrodite, laten we honingkoekjes delen, gedoopt in zoete wijn; U bent mijn Godin als ik uw Hephaistos mag zijn.…

verkrampten spieren Geruis van het hart voor iedere seconde gemis De zwarte zon verschuilt zich achter het verdriet der mensheid De kille duisternis valt met de leegte der dagen Voor elke druppel wordt een geest genomen Gure wind speelt met het lot der zielen De leegte die je achterliet wordt gevuld met doorn De herinnering versmacht zoals de kamperfoelie…

Weinig zachtzinnig zoals deze lentedag in de luwte van het bos als een woesteling tekeergaat: mijn ziel zich snijdt aan het breekbare, messcherpe groen van jong blad, door tomeloze vogeldrift word overmand en vertrappeld, binnenstebuiten gekeerd door de goddelijke geur van kamperfoelie, gekraakt en schoongeschraapt door de weerloze zachtheid…

Door de geur van kamperfoelie… kwam die dag ineens voorbij. Wat waren we gelukkig en blij.…

En dan een vleugje blauwe akelei, de kamperfoelie, god wat een odeur. Een pittig snuifje van de wilde prei, het is alom een feest van beeld en geur. Al is het qua natuur zo goed als echt, toch voel je dat de boel is aangelegd.…

(Een dichterlijke impressie van een meesterschilder) Kruislings kleuren de lelies luchtig op het stille water De zon, het oog van Apollo, doorklieft de atmosfeer en licht het hoofd in een eeuwig later Kroon en loof vleien zich tinten groen en mijmeren stilletjes voor zich uit De geur van kamperfoelie spreidt zijn nevels over een pittoreske…

Liefde, sterk als het gras soepel en buigzaam bij elke wind - jij door mij zo bemind nimmer het gevoel van treurwilg jouw regen blijkt later een gouden - ik blijf van je houden zelden tijden van distels de nectar is dan al in zicht - mijn liefde is aan jou gericht wij, verslingerd als kamperfoelie met de zachtheid van mos - ik laat…

gesloten ogen van thuiskomen hij stapelt jaren zuigt het bloed van haar lippen vastgebeten in elkaar bang om uit elkaars gezicht te verdwijnen ‘s avonds ’s nachts dagen van zwijgen zij verdraagt zijn gaan en komen met een nattige blik leeg van vermoeden het krakende bed de giftige honing de kruimels waarmee hij vogels voert buiten bloeit de kamperfoelie…

Aan die bekende geuren van ook het natte mos het gras als de eerste stralen haar beschenen heeft, dan denk ik weer aan oudere bossen en dat ene bos waar bramen groeien en kamperfoelie en van alles leeft. Waar reeën en egels en nog ringslangen wonen bij het pad vele eksters leven, eekhoorntjes in de herfst nootjes rapen.…