Alle inzendingen over kans breuk

De breuken moeten weg uit het pakket. 1/3 van het korps pleegt geen verzet. Die wisten zich met breuken zelf geen raad. Ik geef dit plan een kans van 1 op 8. Een breuk! Wie had dat bij een kans verwacht!…

kans…

Ik had het altijd nog eens willen doen, In elastiek had ik een blind vertrouwen, Met cijfers was dat goed te onderbouwen, De kans op breuk is één op de miljoen. Maar bungeejumpen heb ik nu geschrapt, Sinds kort is er bij mij óók iets geknapt.…

sloop alle muren om je heen laat de zon weer in je hart geen plaats voor tranen of geween een blij gevoel, een nieuwe start laat me nu toch niet alleen neem me nog eens stevig vast laat me voelen dat je leeft kom naar buiten,uit die kast reik me toch jouw hand laat me terug in je leven komen ik neem je mee naar een wit strand vol muziek…

In kleine flitsjes weerkaatste de kristallen zon sprongen hoge tonen er bovenuit waar gevoelig slanke vingers de ornamenten voorzichtig schoonmaakten het ordenen was onderhevig aan een streng ritueel dat de kans op breuk nivelleerde want juist de gaafheid van het glaswerk maakte een belangrijk deel van de geschatte waarde…

Ja littekens zijn opgevuld met goud Worden gezien, besproken en beschreven Worden daardoor tot meesterwerk verheven Het is een kunstvorm, een al eeuwenoud Japans gebruik, bij barst of breuk of fout Is er altijd een kans op overleven Ja littekens zijn opgevuld met goud Worden gezien, besproken en beschreven Wij zijn ook lemen…

als een schelpdier vermomd je lippen broos je adem breekbaar dansend langs de vloedlijn van mijn begeren je haren spoel ik door mijn vingers en vind jou  je weke schelp toch steeds weer een verrassing jij, verzoend met zand en zee je proeft het zout op mijn lippen  en weet niet waarom ik jou in tranen breek mijn mooiste schelp…

De breuk een feit het huis lijkt leeg ik ben je kwijt. De plek in bed naast die van mij blijft koud. Mijn eigen plekje ook, ik ga dus niet naar bed.…

koud staal verbrijzelt porselein uit verleden tot scherven huilen…

de mens vat zich onder de streep in eigen woorden samen dringt daarmee tot essentie door en breekt zijn beelden op hij eigent zich een vaste noemer waarmee zijn bereik is geduid daarbinnen is het dat alles klopt en hij de boeken sluit maar naarmate hij meer becijfert ontdoet van eigenheid vervreemdt met andere woorden raakt…

het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…

Breuk Neen, jij bent niet mijn privé bezit maar nonchalant zoals altijd beschouw jij mij als jouw openbaar pronkstuk. Al sta je daar zo dwaas te pronken, weet dan wel dat jij ook jou onschuld hebt verloren.…

Zuchtend zet hij de computer aan, ergens moeten haar foto's nog staan, dat is al hetgeen hem nu nog rest omdat hij haar net iets te vaak heeft gekwetst Hij leunt naar voren vanuit zijn stoel, "Verdomme, zo had hij het niet bedoeld" Ondanks zijn jarenlange nonchalance kreeg hij keer op keer van haar een kans Waarom kon hij zich dan niet bedwingen…

Als de veer gebroken is staat de tijd stil en duurt sterven eindeloos.…

Geen flauw vermoeden had ik bij het boeken Mij naar die weg een breuk te moeten zoeken.…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…

Wat zijn het bij dat CDA toch boeven Uitsluitend voor wat politiek gewin Gooit Wopke rigoureus de beuk erin En hoopt de BBB zo af te troeven Een crisis lijkt nu een reëel gevaar En Nick en Simon gaan ook uit elkaar…

Wind houdt haar gaande, steeds verder weg van wat zij weet, van wat haar voorkomt als echt, het bestaande, tastbare: van een lichaam het gezicht, van eenheid de breuk. Verkoolde rest van wie, brandend, onverbrekelijk waren. ------------------------------------------ uit: 'Van eenheid de breuk', 1991.…

onze deur gaat nooit meer open met zijn glimlach wij staan tijdelijk sprakeloos zo kort het leven gaf hij zijn blik van verstandhouding en ontzag zijn handen zullen nooit meer het ijzer strelen een lichaam door de dingen voort gedreven geschiedenis afgelegd en toekomst afgezegd voor de vervloekte brenger van het slechte nieuws winnen of verliezen…

er valt een scherf op de grond gesprongen van een bord dat ooit met liefde werd gedeeld gebarsten was het schild al langer maar de immer parate kleefpasta wist breuken steeds weer te lijmen nu ze eindelijk is uitgemoeid poets ik al onze grijsgedraaide platen en strijk haar kukident in de groeven gelukkig zat er toch al geen muziek…

~~~ ooit wilden we na het begin een samenhangend midden en een uitgeleefd einde maar de groeiende leugen waarop onze relatie dreef was als een duistere rivier die alle echt verbrak in het somberdonker zochten we nog eenmaal naar verheldering jij keek als eerste weg we verloren allebei ~~~…

Liefde is nu enkel nog een hol gevoel van rouw en onmacht en hunker: rauwe rasperige pijn, waarmee ik noodgedwongen leren leven heb. Toch wil ik niet verzaken aan de genster die smeult onder de as: als ik haar uit mijn hart ruk ben ik immers dood.…

tussen verregende herfstbladeren verwaaien snippers van de brief die zij na een oogopslag onverschillig verscheurde achteloos vertrappen modderschoenen flarden tederheid tot pulp…

Ik schrijf je. Torenhoog buitelen mijn woorden sprankelend in zonnelicht en speelse tederheid. Tot ze te pletter zweven ongelezen gedeleted in de prullenbak van je mailprogramma…

Er is een huwelijk gestorven Het ligt inmiddels opgebaard Er wordt vol naar afschuw gestaard Het was ooit fris en onbedorven Er is een echtpaar omgekomen Hun kinderen zijn zwaar gewond De dood kreeg grip op een verbond En nog niet waargemaakte dromen Familie rouwt en legt een krans De mensen gaan gekleed in zwart Ze hebben een gebroken…

los van mijn gevoel grijp ik, tot ik breuken heel alles bij elkaar…

Edsilia met 'Nooit meer zonder jou' Zal onze Eurovisiejoker wezen Dat wordt weer speculeren, hopen, vrezen En alles tussen euforie en rouw Omtrent de kàns vergeefs te mogen knokken Met Griekse kongsi's en oud-Oostblok-blokken…

Het huidige heden Geschapen door mij Schenkt me alle kansen Die het leven biedt Om opnieuw te leren Want my way moest het niet…

Een kans is wat ik heb gekregen Een laatste kans dat wel Deze kans daar zat ik om verlegen Nu kan ik beginnen met het spel De kans is hier hij is niet groot Maar hij is wel aanwezig Onze liefde is nog niet dood We zijn nog wel even bezig Ook al is de kans dan heel erg klein Een kans van 1 op 10 miljoen Er is een kans en dat is fijn Met…

Jouw warme hart opent zich met tuindeuren, versmelt decennia als sneeuw voor onze zon Eenmaal bij jou binnen voel ik het kloppen van je hart je liefdesritme, je gevoel, en je ongeduld Je eerlijkheid en je trillende mond hebben het me net verteld, deze keer is het echt, ik voel het oprecht Je hebt het me gezegd, van jouw sterren, die…