Alle inzendingen over kevers krekels getjirp

Er klonk een getjirp in de kamer Zijn ’t krekels of kevers, whatever? Een "Beatlesrefrein", is doorgaans heel fijn, maar werkt op den duur als een hamer…

Nazomerkrekel hoor ik in je getjirp al oktoberregens?…

Terwijl hij nu ook het getjirp van krekels hoort en vogels fluiten naar hem. Maar het gekrijs van een meeuw is iets wat hem minder bekoort. Weldra wordt hij afgeleid door een konings- vlinder vlakbij hem. En een lieveheersbeestje kruipt over zijn hand. Onderwijl geniet hij bij het riet aan de waterkant.…

Wespen die weleens een boek lezen Kevers die gedichten schrijven Wespen die weleens een gedicht schrijven Kevers die boeken lezen Wespen schrijf een gedicht kevers lees een boek…

Ik las laatst goedbedoeld gezever, over lentes, De Bildt en de kever. Ja, zelfs over Kerkse tribunalen. Als we dan toch moeten verhalen, dan heb ik ook iets op m'n lever: ik wil de Kever 1300 terug halen. Die VW Kever, al was 'ie klein, snorde lekker, reed als 'n trein. Van een degelijke Duitse makelij.…

Van begeren en grissen van jagen en graaien van hebben is hebben en krijgen is de kunst de kever de begeerde de hagedis grist de kever de jager de gejaagde de havik graait de hagedis…

De krekel: hij slaat een zilver cimbeltje in het kerkhofgras. De wolken drijven hoog, ook de wind en de vogelen. Zij horen de krekel niet... Maar in de kerk - waarin het stil is - het fijne cimbeltje klinkt. De Heer in het tabernakel: Hij hoort hoe de krekel nederig zijn lof uitzingt.…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d'eikenbast, U met een luttel dauws vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is 't, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

zwoele zomeravond, op de voorgrond het concert van krekels bijna windstil alles perfect in balans zoete geuren overal in de lucht heerlijk slenteren op het duinpad ik zeg je wat heeft een mens méér nodig dan zo'n zomeravond aan zee?…

De kever zit te knarren, en is al helemaal schor, en zei: "Wat wil je...", "Ik ben een ouwe tor!!"…

onder de bladeren woelt een kever de oppervlakte nabij met een bal vol dromen tussen zijn roestige grijpertjes in een herfstig landschap hijgt hij tussen geel blad en afgevallen appel en rolt zijn garen tussen de mestkeverballetjes door een gevoelstroom vol leven om kalm en als mist weer in zijn warm hol te verdwijnen…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

Strompelende kevers banen Zich een weg door de Starende leegte. Verpletterende pootjes Vinden ieder hun weg en Verpulveren de leegte. Eensgezind zijn zij over De gedrevenheid achter hun Doelloosheid. Het begon met "laten we Gaan lopen." "Ja, laten we dat doen".…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d’ eikenbast, U met een luttel daauw vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is ’t, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

Colonnes krekels zijn naar Lidl gegaan terwijl ze driftig tjirpten naar elkaar Kom allen met uw ganse kinderschaar en proef van vlees, gebakjes en banaan. Toch tof en aardig van zo’n winkelketen. Die vindt de krekels vast om op te vreten.…

Achter de kachel sjirpen krekels om het hardst – een slaaplied voor me.…

Verspreid door wind Breidt het groen uit De korrel zweeft op blaasjes Verscholen in een bloem, een schutblad Soms, door toeval vervoerd Vindt hij de stempel Zoals bij een maïskolf Een kam die in een bundel hangt Maar de wind verspilt hem Zijn olie en eiwit Waar de plant voor in de buidel graait Dus wenkt hij de gonzende bode met een…

je moet er even bij stil staan als je hem ontmoet hoe hij bij de oversteek simpelweg niets of niemand ziet en al bij voorbaat van de kevers aan de overkant geniet…

maïsvelden zijn maïsvelden stof is slechts stof een krekel een krekel hitte slechts hitte een brievenman ben ik geen bries helpt mij op weg op weg naar madame lacroix met de brief maar madame staat op het erf met vuurrood gezicht ook ik kijk omhoog en zie de raaf niet eerder was het zo stil stilte, met slechts het snikken van madame…

in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen de kandelaar lijkt groter als laatste loodjes licht (ver-)drijven door het duister epiloog in zicht kringlicht in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen…

oneindig roert haar schijnsel het licht in trillend water dirigent met zwoel gesluierd de krekels en hun eigen stilte…

Stil fluistert het riet de melodie van de wind krekels zingen zacht zonsondergang aan de kim bij het vallen van de nacht.…

De heren leiden hun blanke gade in sjieke kleren voorbij de kade De krekels sjirpen er naar het westen (Het meisje huppelt er naar de velden) De krekels sjirpen beschut door bloemen (De heren lopen er naar het noorden)…

Ik droeg jou in mijn armen terwijl de krekels luid zongen. Omgeven door de geurende witte acacia dansten wij onze laatste merengue.…

zij verzon stilte op het dromenkleed van gewezen bloemen tekende zandcirkels over het venster heen waar schaduwschelpen haar gezicht omringden alleen in de vallei hoor je nog krekels zingen…

De dag duurde 2 korte nachten De krekels vervingen de klok De wind maalde mij tot los zand En verspreidde mij over het vergezicht. Ooit keer ik terug voor de rest…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

hij woont in mijn kamer kleeft al een tijdje aan de muur lijkt hij een wolkje in mijn bestaan op talloze pootjes kruipt hij tussen koude kleren met het vege lijf of kriebelt langs mijn rug ondraaglijk lijden wij sinds ik hem stolpte onder glas na een paar uur geklaard en opgelucht haalt hij eigenlijk adem? beweegt hij trager…

Schomm'lend weegschaaltje, ritselt de libel Boven het zomers-broeiende moeras: Op smalle strookjes van blauwglinstrend glas Verschiet 't groen streepje, als een vonk zo snel. Hij zit. Het knappen van een waterbel Klinkt als een paukenslag dwars door de bas Van 't kevertje, dat rondzwerft over 't gras Bij 't ijl tink'len van 't blauwe…

Een late krekel zingt zijn lied in de bedauwde velden. Wat is het, waarvoor hij aandacht vraagt? Hij heeft ons op zijn manier iets te melden. De klamme avondlucht die zijn boodschap draagt. Het behoeft geen geoefende oren. Want eenieder die wil, die kan het horen: “Staak ik straks mijn lied, dan is het eigenlijk al geschied!”…