Alle inzendingen over kijken. mensen.

Alles heeft zijn eigen waarde Mensen kijken, mensen praten Ik heb eigenwaarde…

de roep om licht zo intens groot duisternis lijkt de vlam van hoop te doven wacht, een fluistering gaat door de wereld verlossing is mogelijk voor wie horen wil ogen van het kind kijken mensen aan tot in hun hart alles is Liefde…

Mensen zijn zoals vogels zijn, die onbevangen willen vliegen. Een spontane dichter ben ik, die iedereen met gedichten, vrijmoedig bevrijden wil. Angsten, die we in de ogen durven kijken. Mensen, die weer onbevangen vogels zijn.…

We doen het allemaal Kijken naar een ander We gluren eveneens Heel stiekem naar elkander. We apen allemaal na Niemand uitgezonderd Of je zit of bijvoorbeeld staat Soms heel erg verwonderd. We kijken mensen Zitten in een wachtkamer Stiekem doen we wensen Er beter aan toe te zijn.…

Ik begon uiterst verveeld rond te kijken. Mensen in alle soorten en maten. Discussiërend over hun doen en laten. Uit verveling stak ik nog een sigaret op. En lachte schamper om een domme mop. Het duurde even voor ik hem zag. Een prettige verschijning met een mooie lach. Uiterst speelse ogen troonden zijn gezicht.…

Niks tikkie terug, maar hup de bal naar voren Niet stiekem trekken aan een paardenstaart De frêle enkels worden ook gespaard En geen kapsones; dribbel, pass en scoren! De vlag gaat uit voor gloednieuwe idolen Het vrouwenvoetbal heeft ons hart gestolen!…

We kunnen toch mekaar omringen met zorg en liefde zoals ‘t heet, want enkel klagen helpt niet leven; een beetje moed en dapperheid kunnen toch mensen vreugde geven waar angst en droefheid deze tijd ons lot bepalen. Durf te kijken naar schoonheid in het lentegroen, naar alles wat ons kan verrijken en zo iets hoopvols rond je doen.…

Kijk, mensen komen, geven een vrije middag aan de tuinen, laten een fonkelnacht achter in het slaapverblijf zonder dat ze het weten, houden ze vergeten weg de tijd blijft staan in haar getijden Ja, het kasteel zal ooit in de strijd vallen de trompet van het einde zal hier schallen maar hij, de man, heeft dit gewonnen: de oude steen leeft…

je kan liegen, mensen bedriegen, mensen oplichten, mensen beroven Je kan mensen steken, schieten, je kan mensen doden Je kan inbreken in huizen of tasjes roven Je kan zo goed liegen dat mensen je geloven en ze uiteindelijk van hun geld beroven Maar wie slecht doet die slecht ontmoet, ooit kom je de verkeerde tegen Kijk links, kijk rechts, kijk…

Mensen met een spiegel en een treinvertraging kijken in de spiegel en zeggen heb ik wel zo'n haast? Mensen met een spiegel en een computer kijken in de spiegel en denken hoe kan ik zonder? Mensen met een spiegel en een heel gelukkig leven kijken in de spiegel en bedenken zich dan dat ze ook wat aan een ander kunnen geven…

kijk, fluistert ze, kijk, mijn bloemetje, kijk eens hoeveel mensen er naar jou gekomen zijn…

Vrolijke mensen, Lachende mensen, Zingende mensen, De mensen zijn blij. Dan word ik wakker en kijk naar buiten. Nog steeds oorlog bij mij...…

Je bent uniek zoals je bent Niemand ziet de beelden in je hoofd De gedachten die je onderkent De redenatie waarmee je jezelf looft Niemand is ooit van zijn eigen wereld beroofd Een andere kijk is iets dat nooit went De visie die je de wereld inzendt Het geen dat de mens zichzelf belooft Niemand weet wat de ander drijft De vrije wil blijft…

Ik begrijp soms de mensen niet helemaal dan gaan ze tekeer, zo vreselijk verbaal. Maar dan denk ik, ik ben gelukkig met ál wat ik ben want er zijn toch zat mensen die ’t bovenstaande niet kennen!…

Kijk ik met lange ogen dan zie ik wat dichtbij lijkt op mijn gevonden gezicht met een mond die me uitlacht zonder te kijken wie ik ben…

Kijk uit wat je zegt, denkt of doet, voor je 't weet betaal je voor je moed met je leven maar... De zon schijnt!…

Kijk me aan Zie wat je me aandoet Kijk me aan Liefje dit is niet goed Kijk me aan En zie mijn pijn Kijk me aan Zie je dan niet Dat ik er voor wil je zijn…

Te oud wil hij vergeten wat hij ziet en zwijgt hij met gebaren die de tijd niet meer vragen of hij mag wachten op de bank die alleen voor hem bestemd lijkt zolang hij niemand vraagt waarom zijn schaduw steeds meer op zijn doodsdeken lijkt…

Echter er zijn genoeg mensen die dit niet willen zien. Of zouden ze niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is?…

deze kant is vanzelfsprekend van deze kant gezien is t indrukwekkend. Vanaf die kant anders. Helder toch? Ik heb alleen mezelf nog niet gezien daar. Dat ver- dient een wandeling naar de overkant dus. Daarna kan ik nog zien.-…

het akkerland toont haar contouren in een koud en grijs beeld op zoek naar licht in woorden het is nog steeds koud en kil laat zonlicht langer blijven ik wacht op warmte voor mijn gezicht staan de geheimen nog steeds op mijn pad wij wachten altijd af en kijken door de ogen die alleen maar blijven kijken…

het heelt pas nu ik weet hoe jij de vrouwen zag of wat je voor hen voelde het paste pas na een paar jaar toen ik bij anderen dezelfde blikken zag nu ik tot in detail heb leren kijken door jouw ogen begrijp ik wat verleiding was…

Kijkend over de waterlijn luisterend naar de wind die zachtjes zingt. Samen met de meeuwen die zweven met allebei hun vleugels weid gespreid. Ze worden gedragen op golven van de westenwind en omarmd door de zee. Waar ik vind mijn rust als ik luister naar het lied van zee en wind.…

Naar het plafond lig ik te staren, met in mijn hoofd de beelden van de catastrofe, m’n gevoel is meer dan balen, want een ramp van die orde is teveel voor menselijk besef. de slaap wil gewoon niet komen, het plafond is interessant, ik lig te waken misschien net als de ouders, ach: een nachtje wakker, of misschien zelfs twee, alleen…

Samen genieten kunstschilder en beeldhouwer van lome paarden in een glanzende boomgaard, maar willen niets afbeelden. Felle klaprozen en bont vingerhoedskruid staan overheersend in het hoge, wilde gras. De schilder kijkt, mengt almaar...…

't Is goed in 't eigen hart te kijken Nog even vóór het slapen gaan, Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hart heb zeer gedaan; Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.…

ik dacht je te zien ik heb niet gekeken…

verdwijnen want de kracht van leven is voor een ieder van tijdelijke aard en meestal niet zonder gebreken en dat anderen koeien in de sloot zien staan die er niet zijn is hun probleem niet het mijne en zo kan ik me voorstellen dat het door de ogen van een wijs mens regelmatig verschrikkelijk moet zijn om naar deze wereld te kijken…

Mensen kijken me aan. Iedereen blijft maar kijken. Ze kijken me angstig aan of met moordblikken. Ik word bang. Ik kijk een beetje angstig. Het lijkt of m'n huis nog kilometers ver is. Er zijn honderden mensen die me blijven aankijken. Ik zet m'n muts op. Ik loop snel door zodat ik niet veel blikken hoef op te vangen.…

waar kijken genade was van blijdschap in een eindeloze nakijk spoedde het leven zich bijna voorbij de liefde daar hoorde ik zoveel dat die emoties alleen niet in te halen waren vooral als daarbij nog een verte kwam waarin ik mijn liefde zag naderen in behoedzaam dichterbij komen op haar specifieke wijze in lichaamstaal…